ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 200

แม่ทัพเฒ่าเจียงยิ้มพลางรับคำ แล้วส่งสายตาเป็นเชิงบอกแก่เจียงมั่วเหยียน

เจียงมั่วเหยียนลุกขึ้น คำนับนายท่านหลันซึ่งนั่งอยู่เบื้องบน ก่อนจะคุกเข่าข้างหนึ่งลงกับพื้น กล่าวเสียงดังชัดเจนว่า “นายท่านหลันวางใจเถิด ข้าขอปฏิญาณต่อหน้าทุกคน ณ ที่นี้”

“เมื่อรับตัวแม่นางหลันมาเป็นภรรยา ข้าจะไม่ให้นางต้องขาดแคลนเครื่องนุ่งห่มอาหาร และจะไม่ปล่อยให้นางมีชีวิตที่ไร้ค่า หากวันหน้าข้ากลับใจไปลำเอียง นำความหายนะมาสู่นาง ผู้อาวุโสตระกูลหลันทุกท่านสามารถมากุดหัวข้าได้ด้วยตนเอง!”

คำมั่นอันหนักแน่นเช่นนี้ ถึงแม้แต่มู่เหยาก็ยังอดประหลาดใจมิได้

ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงสมาชิกตระกูลหลันคนอื่น ๆ

กลับเป็นแม่ทัพเฒ่าเจียงกับฮูหยินใหญ่ที่พยักหน้ารับด้วยสีหน้าอิ่มเอม

“คำที่แม่ทัพเจียงพูดนั้น เป็นความจริงหรือ?”

เสียงอ่อนแรงหนึ่งดังขึ้นจากหลังฉากกั้น บังเงาร่างหญิงสาวอ้อนแอ้นอยู่ด้านใน

“จริงแท้แน่นอน”

เจียงมั่วเหยียนลุกขึ้น ค่อย ๆ เดินเข้าไปยืนหยุดลงที่หน้าฉากกั้น

หลันอิ๋งซึ่งอยู่ด้านหลังฉาก รู้สึกได้ถึงสายตาของเขาที่ทอดทะลุผ่านฉากมายังตน

นอกเหนือจากความรับผิดชอบแล้ว ยังแฝงไว้ด้วยอารมณ์บางอย่างที่นางไม่อาจเข้าใจ

“อิ๋งเอ๋อร์ เรื่องนี้เกิดขึ้นกะทันหัน เกี่ยวพันถึงทั้งชีวิตของเจ้า หากเจ้ายังอยากไตร่ตรอง หรือต้องการปฏิเสธ พวกเราค่อยว่ากันใหม่ก็ยังทัน”

ซูโหรวลุกขึ้น พูดกับหลันอิ๋งด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

นางเข้าใจจิตใจของบุตรีคนโตดี แม้ในใจจะยินดี แต่เมื่อเห็นท่าทางของเจียงมั่วเหยียนแล้ว

ก็ย่อมรู้ว่าอีกฝ่ายรู้สึกผิดต่อเรื่องเมื่อวาน การขอแต่งงานครั้งนี้ คงเพราะอยากชดเชย

ความรักจริงใจนั้น เกรงว่าจะมีอยู่น้อยเต็มที

ในฐานะแม่ ซูโหรวไม่อาจปล่อยให้การตัดสินใจอันหุนหัน ทำลายชีวิตของบุตรีตนได้

“ท่านแม่ ข้ายินยอม”

ถ้อยคำประโยคเดียวของหลันอิ๋ง ก็เป็นการยืนยันอย่างแน่วแน่

เจียงมั่วเหยียนมองเงาร่างงดงามหลังฉากนั้น เม้มริมฝีปากแน่น แต่สุดท้ายก็เอ่ยขึ้น “แม่นางหลัน เจ้ารู้หรือไม่ว่าการขอแต่งวันนี้เป็นเพราะ…”

ยังไม่ทันจบประโยค เสียงของหลันอิ๋งก็ดังออกมาอีกครั้งอย่างสงบเยือกเย็น

“ข้ารู้ดีว่าเราทั้งสองมิได้สนิทสนมกันนัก หากวันหน้ามิอาจก่อเกิดความรัก ก็ขอเพียงเคารพต่อกันเยี่ยงแขกผู้มีเกียรติก็เพียงพอ ข้าเชื่อในคุณธรรมของท่านแม่ทัพ”

การแต่งงาน ท้ายที่สุดแล้วก็คือการเสี่ยงทายด้วยชีวิตทั้งชีวิต

แทนที่จะไปอดทนอยู่ที่อื่น หลันอิ๋งยินดียืนหยัดอยู่ข้างบุรุษที่ทำให้นางหวั่นไหวมากกว่า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน