“บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ” หนิงจู๋รับจดหมายมาแล้วถือโคมไฟเดินจากไป
มู่เหยาไม่ได้เปิดจดหมายที่เยี่ยนสวินส่งมาทันที แต่นางกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องของร้านทางเจียงหนาน
เรื่องที่เกิดขึ้นที่ร้านเจียงหนานจะว่าใหญ่ก็ไม่ใหญ่ จะว่าเล็กก็ไม่เล็ก
เป็นสินค้าหนึ่งล็อตที่ถูกสกัดไว้จนถึงบัดนี้ยังไม่ปล่อยออกมา
หากป้าสะใภ้ใหญ่ลงนามในโฉนดร้านค้าแล้ว ถ้าสินค้าในคราวนี้มีปัญหา ผู้ที่จะต้องรับผิดชอบเป็นลำดับแรกก็คือเจ้าของคนก่อน
หวังทงมู่ก็อาจฉวยโอกาสนี้มารีดไถ อ้างว่าเขาจะเสียผลประโยชน์ทางการค้าในภายหน้า
เกรงว่าคงต้องจ่ายค่าเสียหายไม่ต่ำกว่าหมื่นตำลึงเงินเป็นแน่ แถมอาจกระทบถึงชื่อเสียงของตระกูลหลันที่สั่งสมมาเป็นหลายปี
แต่สิ่งที่ทำให้มู่เหยารู้สึกว่าแปลกประหลาดคือ
สินค้าคราวนี้เดิมทีสามารถจัดส่งได้ตามปกติ แต่เมื่อหวังทงมู่เข้ามาถือครองโฉนดร้านค้าแล้ว กลับถูกถ่วงไว้ไม่ส่งออกเสียที
หากนางคาดไม่ผิด คงเป็นฝีมือของหวังทงมู่ที่จงใจถ่วงไว้
หลังจากไตร่ตรองอยู่ในใจครู่หนึ่ง มู่เหยาจึงเปิดจดหมายของเยี่ยนสวิน
เพียงเห็นข้อความตอนต้น ใบหน้าก็แดงระเรื่อด้วยความเขินอาย
ในจดหมายมีแต่ถามไถ่ความเป็นอยู่ของนางที่เมืองหลวง พร้อมบอกว่าจิ้นอ๋องจะเดินทางถึงเมืองหลวงในวันมะรืน
มู่เหยาอ่านจบก็เก็บจดหมายไว้ด้วยความทะนุถนอม
เมื่อเขียนจดหมายตอบกลับเสร็จ หนิงจู๋เองก็กลับมาจากจวนหลันพอดี
“พรุ่งนี้เอาจดหมายนี้ให้ชิงอิ่ง แล้วนางส่งออกไปทีนะ”
หนิงจู๋ยิ้มแล้วรับไว้ เมื่อนึกถึงภาพงานแต่งของหลันอิ๋งในวันนี้ นางก็มองมู่เหยาแล้วหัวเราะออกมา
“แม่ตัวดี หัวเราะอะไรของเจ้า”
มู่เหยาอดหัวเราะตามไม่ได้
“บ่าวกำลังคิดว่า หากวันใดที่จวิ้นจู่แต่งงานกับฉู่อ๋อง คงจะงดงามอลังการยิ่งกว่าวันนี้เป็นแน่หรือไม่เจ้าคะ”
คำพูดนี้ก็ทำให้มู่เหยาอดไม่ได้ที่จะเคลิ้มตามไปด้วย นางพยักหน้าเบาๆ
“งานอภิเษกของท่านอ๋องย่อมต้องยิ่งใหญ่อยู่แล้ว แต่ก็คงไม่เกินความพอดี มิฉะนั้นจะถูกหาว่าละเมิดพระเกียรติ”
“เหลืออีกเพียงสองเดือนครึ่งเท่านั้น ถึงเวลาเจ้าก็จะได้เห็นเอง”
นางยิ้มแล้วหยิกแก้มของนางเบาๆ จากนั้นจึงล้างกายผลัดผ้าแล้วนอนหลับ
ด้วยเหตุอีกสามวันข้างหน้าต้องกลับเยือนเรือนเดิม ม่านแดงที่ประดับที่จวนหลันจึงยังไม่ได้ถอดออก
เมื่อหลันอิ่งไม่อยู่ ที่บ้านดูเงียบเหงาลงไปถนัดตา
เมื่อนึกถึงวันนี้จะมีงานเลี้ยง ทุกคนก็กลับฮึกเหิมขึ้นมาอีกครั้ง
“วันนี้พี่หญิงจะมาพร้อมฮูหยินใหญ่เจียงไหมเจ้าคะ” หลันเซิงเซิงเคี้ยวขนมข้าวเหนียวพลางเอียงคอถาม
“แต่งงานใหม่ๆ จะต้องรอครบสามวันจึงจะกลับเยือนเรือนเดิมได้ งานเลี้ยงวันนี้พี่หญิงกับพี่เขยไม่มานะ”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...