เข้าสู่ระบบผ่าน

ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 211

จวนแม่ทัพเจิ้นกั๋วให้ความสำคัญกับลูกสะใภ้ผู้นี้อย่างแท้จริง!

เมื่อหลันอิ๋งก้าวลงจากรถ มองเห็นเงาร่างผู้มารอรับอยู่หน้าประตู ดวงตาก็แดงก่ำขึ้นมาในทันใด

นางเผลอคิดจะโผเข้ากอดบิดาดังเช่นยามอยู่ในเรือน

แต่พอจะขยับตัว ก็นึกขึ้นได้ว่ายืนอยู่ข้าง ๆ คือเจียงมั่วเหยียน จึงชะงักเท้าไว้ทันที

“ท่านพี่ นี่คือบิดาของข้า”

เจียงมั่วเหยียนพยุงนางขึ้นบันได จากนั้นจึงประนมมือคำนับทักทายหลันเอ้าเซวียนอย่างเคารพ ไม่มีท่าทีถือดีในฐานะแม่ทัพแม้แต่น้อย

ประหนึ่งเป็นเพียงสามัญชนธรรมดา

สิ่งนี้ทำให้หลันเอ้าเซวียนพึงใจอย่างยิ่ง พยักหน้ารับด้วยความพอใจ

เด็กคนนี้สุขุมไม่หุนหัน เป็นคนที่ดี

“ดี ๆ ลุกขึ้นเถิด ๆ วันนั้นที่พวกเจ้าจัดพิธีแต่ง ข้าร่างกายไม่ค่อยดี…”

“ท่านพ่อตาอย่ากังวล อาเหยียนเข้าใจดีขอรับ”

เรื่องที่หลันเอ้าเซวียนบาดเจ็บสาหัสยังไม่ได้เผยแพร่ออกไป เจียงมั่วเหยียนเห็นคนรอบข้างมุงดูมากมาย

จึงรีบพูดขัดขึ้นก่อน เพื่อไม่ให้มีใครนำไปพูดต่อเป็นเรื่องใหญ่

“ท่านพ่อวางใจได้เจ้าค่ะ อาเหยียนดูแลข้าอย่างดีตลอดหลายวันนี้”

นึกถึงสามวันที่ผ่านมาในจวนแม่ทัพเจิ้นกั๋ว ใบหน้าหลันอิ๋งก็แดงระเรื่อขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

นางเหลือบมองเจียงมั่วเหยียนอย่างเขินอาย ฝ่ายชายเองก็เผยสีหน้าเก้อเขินไม่ต่างกัน

เห็นได้ชัดว่าทั้งสองมีความรู้สึกดีต่อกันอย่างลึกซึ้ง

“พอ ๆ อย่ายืนอ้อยอิ่งอยู่หน้าประตู รีบพาลูกเขยคนโตของเจ้าเข้าไปคารวะน้ำชาสิ”

นายท่านหลันที่ก่อนหน้านี้เป็นห่วง ก็โล่งอกขึ้นไม่น้อย เอ่ยหยอกเย้าคู่สามีภรรยาคู่น้อยอย่างอารมณ์ดี

เจียงมั่วเหยียนรีบสั่งให้ขนของเข้าจวน แล้วเดินตามหลันเอ้าเซวียนเข้าเรือนพร้อมเหล่าบุรุษคนอื่น ๆ เป็นกลุ่มแรก

สาว ๆ กับซูโหรวพาหลันอิ๋งไปยังเรือนหลังเพื่อซักถามเรื่องนู่นนี่

“ข้ามีเรื่องจะคุยกับพี่สาวเจ้าพวกเจ้า อย่าพากันวิ่งเพ่นพ่านนะ พวกตัวแสบทั้งหลาย”

ซูโหรวว่าเสร็จ ก็จูงมือหลันอิ๋งเข้าไปในห้อง

ก็รู้ทันทีว่าเป็นเรื่องลับเฉพาะระหว่างสตรี

มู่เหยาพากลุ่มสาว ๆ ดื่มน้ำชาคุยเล่น ส่วนหลันเซิงเซิงก็อยู่กับมู่เถาเถา เล่นของขวัญที่จวนแม่ทัพเจิ้นกั๋วส่งมาให้เด็กสาวในตระกูลหลัน

ในเรือนครึกครื้นยิ่งนัก

ผ่านไปพักใหญ่ ซูโหรวก็ออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ส่วนหลันอิ๋งที่ตามหลังมา แก้มแดงระเรื่อ อายจนแทบมุดแผ่นดิน

“ท่านแม่พูดอะไรกับท่านพี่กันแน่ ทำไมหน้าท่านพี่แดงขนาดนั้นล่ะ?”

ตอนที่ 211 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง