ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 217

มือที่ถือถ้วยชาก็กำเเน่นขึ้นเรื่อยๆ

“พูดแบบนั้นจริงหรือ”

ลี่จื่อพยักหน้า “บ่าวหูดีมากเจ้าค่ะ ถึงเเม้จะอยู่ไกล เเต่ความหมายโดยรวมก็ประมาณนี้”

“จวิ้นจู่ ไท่จื่อรับปากง่ายดายเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เห็นคุณหนูสามอยู่ในสายตาเลย คุณหนูสามก็ยัง…”

ลี่จื่อพูดคำนี้ ก็ถือว่ามองออกอย่างชัดเจน

นางมองปราดเดียวก็รู้ว่าคำมั่นของไท่จื่อนั้นช่างหละหลวมเพียงใด

เข้าใจเลยว่าต้องการเหยียดหยามหญิงสาวจากตระกูลหลาน!

“เย่ว์อิงเป็นคนซื่อตรง เเละตอนนี้ไท่จื่อเป็นคนที่นางรัก นางจึงมองไม่เห็นความซับซ้อนที่ซ่อนอยู่ข้างใน เจ้าช่วยเตือนนางให้มากๆหน่อย”

พูดจบ มู่เหยาหยิบใบไม้ทองคำออกมาเเผ่นหนึ่งให้ลี่จื่อ

“เอาไปเถอะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมารายงานข้าคนเเรก”

ลี่จื่อพยักหน้าเเละรับมันไว้ จากนั้นหนิงจู๋ก็ส่งกลับไปที่จวนหลาน

ก่อนจากไป มู่เหยายังกำชับให้คนไปหาผ้าจากห้องเก็บของมาด้วย เพื่อนำกลับไปพร้อมกัน

จะได้เป็นข้ออ้างให้ลี่จื่อด้วย

เมื่อคิดถึงสิ่งที่ไท่จื่อกล่าวกับหลานเย่ว์อิง สัญญาณเตือนก็ดังขึ้นในใจของมู่เหยา

หลังจากหนิงจู๋กลับมา นางก็ให้หนิงจู๋นำข่าวไปเเจ้งเเก่ผู้ใหญ่ของตระกูลหลาน

หวังเพียงว่าเด็กสาวคนนี้จะไม่ทำอะไรโง่ๆในช่วงเวลาสำคัญ

…

จวนนายอำเภอเมืองอวิ๋น

ฉางชิงเเบกเยี่ยนสวินกระโดดลงมาจากกำเเพง เมื่อลงถึงพื้นเกือบจะล้มเพราะหมดเเรง ทำให้คนที่อยู่บนหลังเกือบจะล้มไปด้วย

“พี่รอง!”

ฉางชิงตะโกนเข้าไปในบ้าน ตอนนี้นายอำเภอที่ดูเเลเมืองอวิ๋น คือพี่ชายคนที่สองของเขา

เพียงเเต่คนนอกไม่รู้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคน

ตอนนี้เขาใจร้อนมาก ถึงได้ตะโกนออกมาสองครั้งเช่นนี้

ฉางเซวียนรีบเดินออกมาจากในบ้าน เมื่อเห็นชายที่ใบหน้าซีดเผือดด้านหลังน้องชายของตัวเอง ก็ตกใจจนเหงื่อเย็นผุดขึ้นที่หน้าผากทันที

“เร็ว รีบไปเชิญหมอในจวนมาอย่างลับๆ ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด!”

ลู่อีบ่าวรับใช้ที่ติดตามฉางเซวียนมาตั้งแต่เด็ก เป็นคนที่ไว้ใจได้

หลังจากลู่อีจากไป เขาก็รีบเข้าไปช่วยพยุงร่างนั้น เข้าไปยังห้องลับที่ลานด้านหลัง

“ทำไมถึงเป็นสภาพเเบบนี้ไปได้”

เมื่อวางคนลง ฉางเซวียนก็รีบหยิบขนมหวานบนโต๊ะยัดใส่มือฉางชิงทันที

ฉางชิงไม่ปฏิเสธ กินอย่างตระกละตระกลามเพื่อเสริมกำลังกาย

“ของในค่ายเฮยเฟิงนั้นคือก้อนดำ ท่านอ๋องระเบิดก้อนดำพวกนั้น จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะได้รับผลกระทบ พี่รอง คนของค่ายเฮยเฟิงอาจจะตามมา คืนนี้หลังจากทำเเผลเรียบร้อยเเล้ว ข้าจะพาท่านอ๋องรีบกลับเมืองหลวง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน