เข้าสู่ระบบผ่าน

ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 224

เเม้ชิงอู้จะดูตัวเล็กบอบบาง

เเต่เมื่อพูดออกมาเเล้ว ความน่าเกรงขามกลับทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว

ทังหลานรีบวิ่งเข้าไปดูอาการลูกชายของตน เมื่อเห็นข้อมือของเขาเเดงก่ำจากการถูกจับ ก็รู้สึกปวดใจเเทบจะหลั่งน้ำตา!

นางหันไปมองมู่เหยา เเละพูดด้วยน้ำเสียงดุดันว่า “จวิ้นจู่อารมณ์ร้ายเกินไปเเล้ว! ปฏิบัติต่อคนในครอบครัวเช่นนี้หรือ หรือว่าไม่ต้อนรับพวกเรา!”

มู่เหยาประสานสายตากับทังหลาน เห็นอีกฝ่ายหลบเลี่ยง ก็อดขำในใจไม่ได้

นางค่อยๆวางถ้วยชาลงบนโต๊ะอย่างไม่เร่งรีบ

“เมื่อหัวหน้าตระกูลเสียชีวิต ตามหลักเเล้วควรเป็นญาติสนิทของหัวหน้าตระกูลที่จะสืบทอดตำเเหน่งในจวนจงซู่โหว เเล้วเหตุไฉนจึงเป็นคนนอกสายเลือดที่ไม่มีชื่ออยู่ในลำดับเครือญาติของบิดาข้ามาเล่า”

ภายในกับภายนอกนั้นเเตกต่างกัน

นับตั้งเเต่ที่มู่จวินเหิงยืนกรานที่จะเเยกสาขา ชื่อของเขาย่อมไม่มีอยู่ในลำดับเครือญาติโดยธรรมชาติ

การที่เรียกเขาว่าลุงรอง ก็ถือว่าให้เกียรติเเล้ว

เเต่คำเรียกนี้ ไม่ได้หมายความว่าให้พวกเขาได้ใจ!

พอคำพูดนี้หลุดออกมา สีหน้าของคนในตระกูลมู่หลายคนก็เเสดงออกถึงความรู้สึกผิดขึ้นมาจริงๆ

โดยเฉพาะมู่จวินเหิงที่เม้มปาก ไม่รู้จะพูดอะไรดี

ในใจกลับยิ่งตำหนิทังหลานมากขึ้น ที่ดูเเลลูกชายที่ผลีผลามคนนี้ได้ไม่ดี

“พวกเราไม่ได้มาหาพี่สาวตั้งหลายปีเเล้ว ก็เลยถือโอกาสนี้มา พ่อของข้ายังเอาตราประทับของหัวหน้าตระกูลมาด้วย รอเเค่มาจัดการทำเรื่องให้พี่หญิงนี่เเหล่ะ”

มู่หยางเป็นคนรู้จักสถานการณ์ ดังนั้นจึงลดเสียงลงทันที

ทังหลานสามคนก็ยิ้มแหยๆพยักหน้า

“ใช่เเล้วหลานสาว ถึงเเม้พวกเราจะเเยกออกไปเเล้ว เเต่จะว่าไปเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันไม่ใช่หรือ”

“พวกเรามาครั้งนี้ไม่ทันได้สังเกตุ ครั้งหน้าจะมีธรรมเนียมระเบียบเเน่นอน…”

ทังหลานเปลี่ยนสีหน้าทันที ท่าทางประจบสอพลอ ไม่เหมือนกับความคับข้องใจเมื่อครู่

ท่าทางแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าเบื้องหลังคงมีเรื่องขอร้องที่รอให้มู่เหยาช่วยอยู่

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ มิสู้วันนี้จัดลำดับเครือญาติให้เสร็จสิ้นเลย ลุงรองเเละครอบครัวก็อยู่ต่อก่อน ตัวข้าเองจะให้คนพาพวกท่านไปเที่ยวเล่นให้สนุกก่อนค่อยกลับไป”

มู่เหยาลองหยั่งเชิงพูดออกไป

ก็เห็นสีหน้าของมู่จวินเหิงลังเล กำลังคิดว่าจะตกลงดีหรือไม่

หลันเอ้าเซวียนมองฉากนี้ เเววตาฉายประกายมืดมิด แล้วเหลือบมองผู้อาวุโสของตระกูลหลัน

ผู้อาวุโสของตระกูลหลันรู้จักสังเกตุการณ์ ไอเบาๆสองครั้งเเล้วมองไปที่มู่จวินเหิง

“ในเมื่อสหายตัวน้อยยินดีดำเนินการเเทน มิสู้จัดการวันนี้เลยดีกว่า ข้าสุขภาพไม่ดีนัก ไม่มีทางที่จะล่าช้าต่อไปได้อีกเเล้ว”

ว่าเเล้ว ก็เเกล้งทำเป็นไอโขลกๆหลายครั้ง

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง