อวิ๋นจี้ทำเป็นส่ายหัวอย่างจนปัญญา ก่อนจะก้าวถอยหนึ่งก้าว สะบัดขากางเกงออกจากมือเขา แล้วเดินผ่านหวังฉี่ไป
ไม่นานนัก ท้องพระโรงที่เมื่อครู่ยังเต็มไปด้วยผู้คน บัดนี้กลับเหลือเพียงหวังฉี่คนเดียว
นางกำนัลที่ยืนรอทำความสะอาดอยู่ข้าง ๆเขามาพยุงเขาขึ้นอย่างหวังดี
หวังฉีถึงได้สติกลับมา และออกไปจากวังอย่างโซเซ
ข่าวที่ฮ่องเต้ตำหนิหวังฉี่กลางท้องพระโรง แพร่ไปทั่วทั้งเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว
แม้แต่วัดชิงซานก็ยังทราบเรื่องนี้อยู่บ้าง
ตอนนั้น มู่เหยากำลังนั่งป้อนข้าวต้มให้เยี่ยนสวินอยู่หน้าเตียง
เมื่อได้ฟังข่าวจากพี่รอง ดวงตายังคงสงบนิ่ง
“พอแล้ว ข้ากินอิ่มแล้ว เจ้าไปกินหน่อยเถอะ”
เยี่ยนสวินยิ้มพลางดึงแขนเสื้อของนาง เพื่อบอกนางว่าไม่ต้องตักข้าวต้มแล้ว
“จริงหรือ?”
มู่เหยาขมวดคิ้วจ้องมองเขา ราวกับกลัวว่าเขาจะโกหก
ท่าทางแบบนั้นทำให้เยี่ยนสวินอดหัวเราะไม่ได้ เขาพยักหน้ารับ “จริงสิ”
เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้โกหก มู่เหยาก็เหลือบมองข้าวต้มเนื้อที่ยังเหลืออยู่เกินครึ่งถ้วย ก่อนจะแอบถอนหายใจ
นางคิดว่าคงจะเจ็บแผลจนทนไม่ไหว จึงกินได้น้อยขนาดนี้
มู่เหยานั่งลงข้างเตียงอย่างเป็นธรรมชาติ แล้วมองไปยังพี่รองที่กำลังทำแก้ปวดอยู่
“หลังจากหวังฉี่กลับจากวัง ตระกูลหวังมีท่าทีว่าอย่างไรบ้าง?”
หลันเฉินไม่เงยหน้า เขากล่าวอย่างไม่ใส่ใจว่า “จะมีปฏิกิริยาอะไรได้อีกล่ะ ได้ยินว่าฮูหยินหวังร้องไห้แทบขาดใจ บอกว่าหวังทงมู่ทำให้พวกเขาซวย ส่วนคุณหนูตระกูลหวัง ก็รีบกลับจากงานเลี้ยงบ้านอื่น และเป็นล้มตรงหน้าประตูตระกูลหวัง”
ท่าทีของหวังรั่วเมิ่งทำให้มู่เหยาเลิกคิ้วเล็กน้อย
“แน่นอนว่า ตอนนี้มีคนไม่น้อยแอบเยอะเย้ยคุณหนูตระกูลหวังอยู่… แต่ข้าว่านางทำตัวเอง”
“ใครใช้ให้นางยังไม่ทันแต่งงาน ก็โอ้อวดไปทั่วว่าเป็นพระชายารองของไท่จื่อ ทำให้คนไม่ชอบมากมาย ตอนนี้กำแพงล้มคนก็ย่อมช่วยกันผลัก”
หลันเฉินทำเสียงเยาะเย้ยให้กับเรื่องนี้
ถึงอย่างไรประเพณีของตระกูลหลันซึ่งทำกันมาแต่ไหนแต่ไรก็คือ หากเรื่องยังไม่แน่นอน ก็ไม่มีทางพูดออกไป
หากโอ้อวดเกินไป มีแต่จะสร้างศัตรูให้ตัวเองเท่านั้น!
มู่เหยาซดข้าวต้มไปสองคำ แล้วมองเยี่ยนสวินเป็นระยะ “ท่านอ๋องคิดว่า หลังจากนี้ตระกูลหวังจะเป็นอย่างไร?”
เมื่อเห็นนางถาม เยี่ยนสวินย่อมไม่มีทางเลี่ยงตอบ
“แม้ว่าหวังฉี่จะเป็นหนึ่งในขุนนางฝ่ายเอกสารในวัง แต่เขาคลุกคลีในราชสำนักมาหลายปี ต้องไม่ใช่คนโง่แน่ เมื่อรู้ว่าหวังทงมู่ทำความผิดอะไร เขาย่อมเลือกสละรถเพื่อรักษาขุน”
หลันเฉินพยักหน้าเห็นด้วย

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...