ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 260
เมื่อพวกเขาจากไปแล้ว ซูโหรวกับหลันซีจึงรีบปรี่เข้าไปดูบาดแผลบนมือของนางอย่างละเอียด
“เยว่อิงนิสัยไม่ได้เลวร้าย เพียงแต่โง่เขลาเกินไป... อาหน่วน เจ้าอย่าได้ถือโทษโกรธนางเลย”
ขณะที่หลันซีเอ่ยคำนี้ ก็อดถอนหายใจมิได้
มู่เหยาตบไหล่นางเป็นเชิงปลอบโยน “ข้าเข้าใจดี อย่างไรเสียก็เป็นพี่น้องกัน คงไม่ถึงขั้นต้องแตกหักกัน”
ซูโหรวกับหลันซีสบตากัน แล้วถอนหายใจอย่างจนปัญญา
“เรื่องของเยว่อิง อีกสองสามวันนี้ข้าจะไปเกลี้ยกล่อมนางเอง ส่วนอาหน่วนกับท่านแม่ก็ไปจัดการเรื่องอื่นก่อนเถิด”
“เช่นนั้นเรื่องทางจวนแม่ทัพเจิ้นกั๋ว ก็ให้ลาสักสองสามวันดีหรือไม่?”
เมื่อนึกถึงท่าทีของหลันเยว่อิงแล้ว หลันซีก็มิอาจวางใจได้จริง ๆ
แต่หากให้คนอื่นในบ้านไปพูดจาเกลี้ยกล่อม เด็กคนนั้นก็คงไม่รับฟังเป็นแน่
“ได้ ข้าจะให้หนิงจู๋ไปแจ้งลาที่จวนแม่ทัพเจิ้นกั่วก็แล้วกัน”
ซูโหรวพยักหน้าเห็นด้วย ทั้งสามจึงได้จากไปพร้อมกัน
ทว่าเรื่องนี้ ไม่รู้ว่าไปเข้าหูของมู่หยางได้อย่างไร
มู่หยางฟังเสียงสาวใช้สนทนากัน แววตาก็ฉายประกายมืดมนวูบหนึ่ง
เช้าตรู่วันถัดมา
หลันเยว่อิงตื่นขึ้นมา เดิมทีตั้งใจจะไปยังจวนแม่ทัพเจิ้นกั๋ว แต่กลับเห็นหลันซีผลักประตูเข้ามา “สองสามวันนี้เจ้ามิต้องไปฝึกยุทธ์แล้ว ท่านแม่ลาให้เจ้าแล้ว พักผ่อนอยู่ที่บ้านให้ดีเถิด”
“เหตุใดไม่ให้ข้าไป?”
หลันเยว่อิงลุกขึ้นอย่างร้อนรน หมายจะเดินออกไปข้างนอก
แต่ก็ถูกหลันซีคว้าตัวไว้
“เมื่อเช้าเพิ่งได้ข่าวมาว่า ฮองเฮาทรงมีพระราชทานสมรสให้องค์รัชทายาท ต้อนรับคุณหนูสกุลเฉินเข้าสู่ตำหนักบูรพาในฐานะไท่จื่อเฟย ช่วงนี้หากเจ้ายังไม่อยากให้ทั้งตระกูลต้องถูกฝังไปพร้อมกับเจ้า ก็อย่าได้ไปพบองค์รัชทายาท!”
หลันเยว่อิงนิ่งอึ้งไป กว่าสมองจะประมวลผลได้ก็นานสองนาน
“พี่หญิงรอง ท่านพูดว่ากระไรนะ?”
หลันซีเหลือบมองนาง แล้ววางสำรับอาหารลงบนโต๊ะ
“ตระกูลหลันของเรามีฐานะเช่นไร ในใจเจ้าเองก็น่าจะรู้ดีที่สุด”
“สองสามวันนี้อย่าได้ออกไปไหน พักผ่อนอยู่ที่บ้านให้สบาย แล้วเรื่องเมื่อวานที่เจ้าพูดว่าร้ายอาน่วน คือความคิดในใจเจ้าจริง ๆ หรือ?”
เวลานี้ หลันเยว่อิงไหนเลยจะยังฟังเรื่องอื่นเข้าหูได้อีก
ในใจของนางมีแต่ข่าวที่องค์รัชทายาทกำลังจะรับไท่จื่อเฟย
หยาดน้ำตาจึงไหลรินลงมา
เมื่อเห็นเช่นนั้น หลันซีก็รู้ว่าคงถามอันใดไม่ได้อีก
นางจึงกำชับให้กินข้าว แล้วหันหลังเดินออกจากเรือนไป
เพียงไม่นาน ก็มีเงาร่างหนึ่งถือของบางอย่างเดินเข้ามา
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...