ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 267
เมื่อเห็นท่าทางที่อดทนและละเอียดอ่อนของฉู่อ๋องที่มีต่อจวิ้นจู่ของตนเอง ความสงสัยสุดท้ายในใจของหนิงจู๋ก็หมดไป
“ดื่มหมดเเล้วหรือยัง”
หมอเทวดาเลี่ยวเดินเข้ามาถาม
เยี่ยนสวินพยักหน้า นั่งลงที่ขอบเตียงและมองมู่เหยา
เมื่อเห็นดังนั้น
หมอเทวดาเลี่ยวยิ้มเเละกวักมือเรียกสาวใช้ที่ยืนโง่ๆอยู่ข้างๆ
หนิงจู๋ลังเลเล็กน้อย เเต่ก็ถูกหมอเทวดาเลี่ยวลากออกไปข้างนอกทันที!
“ยัยโง่ เจ้าจะยืนอยู่ข้างในทำไม ท่านอ๋องให้ความเคารพจวิ้นจู่ของเจ้าขนาดนี้ จะไม่มีทางฉวยโอกาสแน่นอน”
แม้จะพูดอย่างนั้น หนิงจู๋ก็เบะปาก
“ข้าเเค่เป็นห่วงจวิ้นจู่”
“วางใจเถอะ จวิ้นจู่ของเจ้าเดี๋ยวก็ตื่นแล้ว แทนที่จะมาเป็นห่วงอยู่ที่นี่ สู้ไปเตรียมอาหารที่จวิ้นจู่ของเจ้าชอบกินที่ห้องครัวดีกว่า”
ดวงตาทั้งคู่ของหนิงจู๋เป็นประกาย “ขอบคุณหมอเทวดาเลี่ยวที่เตือน”
เมื่อมองดูสาวน้อยที่รีบร้อนจากไป หมอเทวดาเลี่ยวก็ส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม
เขานั่งลงใต้ต้นสาลี่ในสวน
ที่บ้านตระกูลหลันที่อยู่ข้างเคียง
สำหรับราชโองการที่ฮ่องเต้เเต่งตั้งพระชายารองนั้น มีเพียงหลันเย่ว์อิงที่รู้สึกยินดีอย่างแท้จริง รอยยิ้มบนใบหน้าของคนอื่นๆเป็นเพียงมารยาท
จริงๆเเล้วในใจไม่ได้มีความสุขเลย
“ข้าจะไปดูอาหน่วน ไปก่อนนะ” หลันซีพูดอย่างเงียบๆ เเล้วหันหลังเพื่อจะเดินไป
หลันเย่ว์อิงขมวดคิ้วเเละเรียกไว้ “อาหน่วนเป็นอะไรไป”
หลันซีเหลือบมองนาง เเละพูดอย่างเผ็ดร้อน “เจ้ากำลังคิดอะไรอยู่ คิดว่าอาหน่วนจะขัดขวางเรื่องดีๆของเจ้าเหรอ”
เหมือนถูกเเทงใจดำ หลันเย่ง์อิงเม้มริมฝีปากด้วยความรู้สึกผิด
“เสเเสร้ง”
หลันซีทิ้งคำพูดเย็นชาไว้ประโยคหนึ่ง เเล้วหันหลังเดินไปที่จวนโหวโดยไม่หันกลับมามอง
สิ่งที่ถืออยู่ในมือก็คือพุดดิ้งนมที่มู่เหยาชอบกิน
เเต่เมื่อเดินเข้าไปในสวนเเละเห็นเเผ่นหลังที่นั่งอยู่ใต้ต้นสาลี่ ดวงตาของนางก็สั่นสะท้าน
คนผู้นี้ ทำไมถึงคล้ายกับเขามากขนาดนี้
บางทีอาจจะสังเกตุเห็นสายตาที่ร้อนเเรงจากด้านหลัง หมอเทวดาเลี่ยวซึ่งกำลังจิบชาอยู่จึงหันกลับไปมองอย่างไม่รู้ตัว
เมื่อเห็นร่างที่ยืนอยู่ตรงประตู คลื่นยักษ์ก็พลันก่อตัวขึ้นในดวงตาที่สงบนิ่งเเต่เดิม
เห็นได้ชัดว่าทั้งคู่ต่างก็จำกันได้
หลันซียืนนิ่งอยู่กับที่ มือที่ถือกล่องอาหารกำแน่น
หนิงจู๋เดินออกมาจากห้องครัวเล็ก เห็นทั้งสองคนจ้องมองกันเเละไม่พูดอะไร จึงเอ่ยขึ้นว่า “คุณหนูรอง ท่านนี้คือหมอเทวดาเลี่ยวจากจวนฉู่อ๋อง”
“คุณหนูรอง?”
หมอเทวดาเลี่ยวอุทานออกมาอย่างประหลาดใจ
เสียงเรียกคุณหนูรองนี้ดึงหลันซีออกจากความทรงจำในอดีต
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...