ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 290

เมื่อนึกถึงมู่เหยาที่อยู่ในคุก ตอนนี้ในใจก็รู้สึกสะใจเป็นพิเศษ

นางต่างหากที่เป็นคนเเรกที่ได้พบกับเยี่ยนสวิน เเล้วสตรีที่เคยแต่งงานมาเเล้ว มีสิทธิ์อะไรมาเเย่งชิง

“เสด็จเเม่ ข้าเข้าใจ”

…

ออกจากพระราชวัง บนรถม้าที่มุ่งหน้าไปยังจวนฉู่อ๋อง

หลันซีหัวเราะเยาะพร้อมกับหยิบลูกท้อครึ่งลูกที่ขโมยออกมา “องค์หญิงคนนี้ช่างเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอกจริงๆ”

พูดจบ นางก็โยนลูกท้อทิ้งไป

เลี่ยวคังมองดูท่าทางของนาง เท้าคางเเล้วยิ้ม “วางใจเถอะ การฝังเข็มสองสามวันนี้ แม้ว่าไทเฮาจะไปทูลขอฮ่องเต้ เเต่ฮ่องเต้ก็ย่อมไม่มีทางอ่อนข้อให้เเน่นอน”

“เเค่เจ็บนิดหน่อยเอง มีอะไรนักหนา!” หลันซีพูดด้วยความเเค้น “ตอนนี้ภายนอก องค์หญิงยังไม่ได้สติ ชื่อเสียงที่ดีงามของอาหน่วนตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็พังทลายลงในพริบตา”

“นางก็เเค่เจ็บเล็กน้อยเท่านั้นเอง!”

เเม้ว่าตระกูลหลันจะมีการปรองดองกัน ก่อนหน้าก็ไม่เคยมีการวางเเผนชั่วร้ายมาก่อน

เเต่ตลอดหลายปีมานี้ ซูโหรวได้พาพวกนางไปรู้จักกับเรื่องสกปรกของตระกูลอื่นๆ พร้อมบอกวิธีรับมือกับสิ่งที่ต้องเผชิญทีละอย่าง

เเต่ก็ไม่เคยเจอคนใจร้ายขนาดนี้มาก่อน!

กล้าที่จะวางยาตัวเอง เพียงเพื่อที่จะใส่ร้ายคนอื่น!

“เกรงว่ามู่จวิ้นจู่จะออกมาไม่ได้ในเร็วๆนี้ สิ่งที่ต้องทำตอนนี้ คือตระกูลหลันของเจ้าต้องดูเเลจวนจงซู่โหวในตอนนี้ให้ดี อย่าให้ใครมาฉวยโอกาสในเวลานี้ได้”

“ข้าต้องไปที่ตำหนักชายาไท่จื่อ เจ้าจะไปด้วยกันไหม”

คำพูดของหมอเทวดาเลี่ยว ทำให้หลันซีค่อยๆสงบลง

ในเมื่อตอนนี้รู้เเล้วว่าองค์หญิงเเสร้งทำ งั้นพวกเขาก็สามารถคิดหาทางรับมือเเบบอื่นได้”

“ข้าไม่ไปดีกว่า ข้าจะกลับตระกูลหลันก่อน”

ทั้งสองคนเเยกทางกันที่หน้าจวนฉู่อ๋อง หลันซีรีบกลับบ้าน

เเต่พอถึงหน้าจวนตระกูลหลัน หลันซีก็ยังเป็นห่วงมู่เหยาที่อยู่ในคุกเป็นอย่างมาก จึงหันหลังกลับเเละตรงไปที่คุกของศาลต้าหลี่ทันที

โชคดีที่เซี่ยหนี้ยังไม่ไปไหน นางจึงสามารถเข้าไปพบมู่เหยาที่ถูกขังอยู่ได้อย่างราบรื่น

“อาหน่วน!”

เมื่อได้ยินเสียง มู่เหยาที่กำลังหลับตาคิดอะไรบางอย่างก็ลืมตาขึ้นทันที สายตาที่ประหลาดใจเมื่อเห็นร่างที่ยืนอยู่นอกลูกกรง ขอบตาก็เเดงก่ำขึ้น!

“พี่หญิงรอง!”

นางลุกขึ้นทันที เเละเดินไปอย่างรวดเร็ว

ทั้งสองคนจับมือกันเเน่นผ่านลูกกรง ต่างฝ่ายต่างก็ตาเเดงก่ำ

“พี่หญิงรองมาได้อย่างไร”