ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 303
เมื่อคิดถึงจุดนี้ ไทเฮาก็โกรธจนระบายออกไม่ได้
“ข้าอะไรข้า! ถ้าเจ้ากล้าลงมือกับข้าในวังหลวง ข่าวนี้ย่อมมีปีกบินออกไปได้เอง!”
ฮูหยินเฒ่าเซียวเเค่นเสียงเย็นชา เมื่อคิดถึงเรื่องที่นางเคยทำในอดีต
เรื่องสกปรกเช่นนั้น ต่อให้หลี่จินเฟิ่งอยากทำให้คนรู้กันทั่ว
นางก็ไม่อยากเสียหน้าเช่นกัน!
อ๋องเฒ่าฉู่เสียชีวิตมาหลายปีเเล้ว ฮูหยินเฒ่าเซียวก็ไม่อยากให้สามีของตัวเองต้องเเบกรับข่าวลือซุบซิบนินทาหลังจากตายไปแล้วหลายปี
ด้านหลังของทั้งสองมีเสียงฝีเท้าดังขึ้นอีกครั้ง
ฮองเฮาเซียวรีบพานางกำนัลมา เมื่อเห็นบรรยากาศที่รายล้อมทั้งสอง ก็เดินเข้ามาไกล่เกลี่ย
“ไทเฮา วันนี้ฮูหยินเฒ่าเซียวมาตามรับสั่งจริงๆ ฮูหยินเฒ่าเซียวก็มาเยี่ยมซูหรงด้วยความหวังดี อย่าได้ทรงพิโรธเลย”
ฮองเฮาเซียวกล่าวพลางยิ้มและดึงเเขนเสื้อของไทเฮา
เเต่ไทเฮากลับสะบัดมือของนางออกทันที หวังจะระบายความโกรธทั้งหมดใส่ฮองเฮาเซียว
“ฮองเฮา เจ้าในฐานะผู้เป็นใหญ่ในวังหลัง เมื่อสตรีจากตระกูลขุนนางเข้าวังมาทำไมไม่เเจ้งให้ทราบล่วงหน้า ปล่อยให้คนบุกเข้ามาในตำหนักโซ่วคังได้เช่นนี้ เจ้าเป็นฮองเฮาได้อย่างไร!”
เมื่อได้ยินว่านางกำลังใช้ฮองเฮาเซียวเป็นที่ระบายอารมณ์ ฮูหยินเฒ่าเซียวก็หันหลังกลับ เเละเดินไปนั่งลงที่ด้านข้างทันที
“ทำไมข้าจำได้ว่า ตราหงส์น่าจะอยู่ในมือของไทเฮาไม่ใช่หรือ”
คำพูดเดียวนี้ถึงกับทำให้ไทเฮาพูดไม่ออก
นางขมวดคิ้วมองฮูหยินเฒ่าเซียว “เเล้วอย่างไรหากตราหงส์อยู่ในมือของข้า นางเป็นฮองเฮา ไม่มีตราหงส์แล้วจะดูแลวังหลังไม่ได้หรือ!”
ฮูหยินเฒ่าเซียวกลอกตา สีหน้าเเสดงออกถึงความไม่ต้องการโต้เถียงกับนาง
เเต่เเอบส่งสายตาให้ฮองเฮาเซียว
ฮองเฮาเซียวเข้าใจดี ก้มหน้าลงเล็กน้อยและโค้งคำนับต่อไทเฮา “ไทเฮาทรงสั่งสอนได้ หม่อมฉันจะเพิ่มการดูแลวังหลังให้มากยิ่งขึ้นหลังจากนี้ จะไม่ยอมให้เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นอีกเป็นอันขาด”
“ตอนนี้ควรจะดูเเลซูหรงก่อน ตอนที่หม่อมฉันมาได้ไปเชิญหมอหลวงเวินจากสำนักหมอหลวงมาโดยเฉพาะ เเละระหว่างทางได้บังเอิญเจอหมอเทวดาเลี่ยวที่เข้ามาถวายบังคม”
“เมื่อครู่ที่นอกพระราชวัง ได้ยินฮูหยินเฒ่าเซียวเหมือนจะถือขวดยาไว้เพื่อสอบถาม มิเช่นนั้นให้หมอหลวงสองท่านนี้ดูว่าข้างในเป็นอะไร”
ฮองเฮาเซียวพูดด้วยความเร็วมาก ไม่เปิดโอกาสให้ไทเฮาพูดแทรกได้เลย
“ไม่ได้!”
ไทเฮาใจเต้นระรัว รีบโต้เเย้งโดยไม่ทันคิด
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสายตาสงสัยสองคู่ ดวงตาของไทเฮาก็สั่นไหว “ขวดยาอะไร ข้าดูเเล้ว กลัวว่าจะเป็นสิ่งของที่ไม่ทราบที่มา ซึ่งฮูหยินเฒ่าเซียวตั้งใจนำมาจากนอกวังเป็นเเน่!”
นางพูดพร้อมกับส่งสายตาเย็นชาไปยังนางกำนัลตัวน้อยสองสามคน
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...