เมื่อหลิวหว่านชุนเห็นมู่เหยา แววตาก็ฉายประกายวูบหนึ่ง “พระชายาฉู่ สบายดีหรือเจ้าคะ”
เมื่อทั้งสองสบตากัน มู่เหยารับรู้ได้ทันทีว่าการพบกันในวันนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ทั้งสองเดินตามกันเข้าไปยังห้องด้านใน
“ฉู่อ๋อง หลายวันมานี้ลู่เหวินเจิ้งไปมาหาสู่กับองค์รัชทายาทอย่างใกล้ชิด ทั้งสองมักจะหารือราชการกันในยามวิกาลอยู่บ่อยครั้ง ข้านไม่กล้าเข้าไปใกล้เพราะเกรงว่าจะถูกพบเข้า... แต่ก็ได้ยินมาแว่ว ๆ ว่าพวกเขาเอ่ยถึงเมืองอวิ๋นและของที่พ่อแม่ของท่านทิ้งเอาไว้เจ้าค่ะ”
แววตาของมู่เหยาหม่นลง ในใจพอจะคาดเดาได้ว่าสิ่งที่องค์รัชทายาทและลู่เหวินเจิ้งกล่าวถึงคือสิ่งใด
เกรงว่าคงจะเป็นแผนที่เหมืองทองนั่นกระมัง?
“วันนี้ขอบคุณหลิวฮูหยินที่แจ้งข่าว วันหน้าหากจวนฉู่อ๋องจัดงานเลี้ยง ข้าจะให้คนส่งเทียบเชิญไปยังจวนของท่าน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิวหว่านชุนก็มีสีหน้ายินดี
แม้ว่านางจะได้รับการสนับสนุนจากลู่เหวินเจิ้งจนได้ขึ้นเป็นภรรยาเอก แต่เหล่าฮูหยินในเมืองหลวงยังคงดูแคลนนางอยู่
งานเลี้ยงในช่วงที่ผ่านมา ไม่มีผู้ใดส่งเทียบเชิญมาให้นางเลย
หากจะบอกว่าหลิวหว่านชุนไม่ใส่ใจเลยก็คงเป็นเรื่องโกหก
หากนางได้รับเทียบเชิญจากจวนฉู่อ๋อง สถานะของนางในเมืองหลวงก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย!
“ขอบพระคุณฉู่อ๋องเจ้าค่ะ!”
มู่เหยามองแผ่นหลังของหลิวหว่านชุนที่เดินจากไปอย่างลิงโลด จากนั้นจึงหันไปเลือกเครื่องประดับเกศาชุดหนึ่ง แล้วเตรียมตัวจะจากไป
ทว่าทันทีที่ก้าวออกจากประตู ก็พบกับองค์หญิงซูหรงที่กำลังก้าวลงจากรถม้าพอดี
“ที่แท้พระชายาฉู่ก็อยู่ที่นี่ด้วย”
องค์หญิงซูหรงยิ้มให้มู่เหยาอย่างอ่อนโยน หากใครไม่รู้คงคิดว่าเรื่องในอดีตไม่เคยเกิดขึ้น
เมื่อเห็นนางเป็นเช่นนี้ มู่เหยาจึงแสร้งทำเช่นกัน
“คารวะองค์หญิงซูหรงเพคะ”
“เพียงแต่หม่อมฉันกำลังจะกลับพอดี ขอเชิญองค์หญิงตามสบายเถิดเพคะ”
มู่เหยาไม่อยากจะเสียเวลาต่อปากต่อคำกับองค์หญิงซูหรงที่นี่แม้แต่น้อย
นางย่อกายคารวะแล้วหมายจะก้าวจากไป
ทว่าคนที่ขวางอยู่เบื้องหน้า กลับไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่ครึ่งก้าว
นางจึงเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่เข้าใจ และได้สบเข้ากับสายตาเย็นชาขององค์หญิงซูหรง “พระชายาฉู่รีบร้อนจากไปเช่นนี้ มีธุระอันใดหรือ?”
เมื่อองค์หญิงซูหรงเอ่ยประโยคนี้ออกมา บรรดาฮูหยินผู้สูงศักดิ์มากมายต่างมองมาทางนี้
แม้เวลาจะผ่านมาเดือนกว่าแล้ว แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างคนทั้งสองยังคงถูกนำมาเป็นหัวข้อสนทนาจนถึงทุกวันนี้
บัดนี้เมื่อคู่กรณีทั้งสองอยู่ตรงหน้า แถมองค์หญิงซูหรงยังจงใจขวางทางไม่ให้อีกฝ่ายไป

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...