ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 339
เมื่อเห็นว่าเขายังคงจ้องมองนางพลางยิ้มย่อง นางจึงแสร้งทำเป็นโมโหทุบเข้าที่อกเขา
“คร้านจะสนใจท่านเสียจริง!”
นางทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านี้ ก่อนจะเดินนำไปอย่างขุ่นเคือง
เสียงหัวเราะของเยี่ยนสวินดังก้องไปทั่วลานหน้า ก่อนจะรีบวิ่งตามมู่เหยาไปอย่างประจบประแจง
ฉางชิงที่เดินตามอยู่ด้านหลัง ทำปากอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วใช้ข้อศอกกระทุ้งชิงอิ่งที่ถือของอยู่ “เจ้าว่า บุรุษที่ออกเรือนแล้วล้วนเป็นเช่นนี้หรือไม่?”
ชิงอิ่งกลอกตาใส่เขา คร้านจะใส่ใจคำพูดนั้น จึงรีบเดินตามคนทั้งสองไป
เมื่อกลับมาถึงเรือน
เยี่ยนสวินจึงหยิบจดหมายที่ได้รับมาออกมา “วันนี้ข้าผ่านจวนสกุลหลัน ป้าสะใภ้ฝากมาให้เจ้า เจ้าอ่านก่อนเถิด ข้าจะไปชำระกายก่อน”
บนกายเขายังติดกลิ่นคาวเลือดอยู่ ทำให้รู้สึกไม่สบายตัว
มู่เหยาพยักหน้า รอจนเขาเข้าไปด้านในแล้วจึงเปิดซองจดหมายออก
จดหมายมีสองสามแผ่น ส่วนใหญ่เขียนเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในจวนสกุลหลันช่วงนี้ ทว่ามีฉบับหนึ่งที่กล่าวถึงเรื่องที่ทำให้มู่เหยาหนักใจ
“สุดท้ายแล้วท่านลุงรองยังคงใส่ใจหลันเยว่อิงอยู่”
หนิงจู๋เดินเข้ามาจากนอกประตูพอดี เมื่อได้ยินพระชายาพึมพำเช่นนั้น
พลันนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้
“พระชายาเพคะ คืนที่คุณหนูสามหลันสิ้นใจ บ่าวเดินผ่านห้องโถง เหมือนจะได้ยินซูฮูหยินกับพวกนางบอกว่า หาศพของคุณหนูสามหลันที่ลานทิ้งศพไม่พบเจ้าค่ะ”
“บางที อาจจะถูกสุนัขป่าหรือหมาป่ากัดกินไปแล้ว...”
บริเวณรอบลานทิ้งศพมักจะมีสัตว์เหล่านี้ปรากฏตัวอยู่บ่อยครั้ง เรื่องศพถูกกัดกินจึงเป็นเรื่องปกติ
“บ่าวไพร่ในจวนองค์รัชทายาทเห็นกับตาว่าหลันเยว่อิงกระอักเลือดจนสิ้นใจ ไม่น่าจะใช่การแสร้งตาย”
นิ้วของมู่เหยาเคาะลงบนโต๊ะอย่างไม่รู้ตัว
เป็นความเคยชินของนางยามใช้ความคิด
“คาดว่าคงถูกกัดกินไปแล้วจริง ๆ ท่านลุงรองถึงได้เสียใจเช่นนี้ แม้แต่จะฝังให้สงบสุขก็ยังทำไม่ได้”
หนิงจู๋กะพริบตา เอียงคออย่างสงสัย “นายท่านรองเป็นอะไรหรือเจ้าคะ?”
“ป้าสะใภ้บอกว่ากลุ้มใจจนล้มป่วยมาหลายวัน เพียงแต่เป็นห่วงเรื่องงานแต่งของข้าจึงปิดบังเอาไว้... ดูจากในจดหมายแล้ว ท่านลุงรองตั้งใจว่าหลังจากข้ากลับไปเยี่ยมบ้านเดิมแล้ว ก็จะเดินทางไปเจียงหนานเพื่อดูแลการค้า”
หนิงจู๋ประหลาดใจเล็กน้อย “เช่นนั้นนายท่านรองไปครั้งนี้ ก็คงไม่ได้พบกันอีกครึ่งปีเลยสิเจ้าคะ?”
มู่เหยาพยักหน้า
แต่นางกลับคิดว่าเช่นนี้ก็ดี ถือเสียว่าเป็นการไปพักผ่อนหย่อนใจ
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...