ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 374

ทั้งสองคนมองหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างเงียบไป

หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ เยี่ยนสวินก็ถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง “พรุ่งนี้ ข้าจะไปหาท่านเเม่”

ในฐานะลูกชาย บางเรื่องเขาก็จำเป็นต้องรู้ให้ชัดเจน

“ข้าจะไปพร้อมกับท่าน”

เยี่ยนสวินเป็นคนตรงไปตรงมา พูดจาตรงๆ หากฮูหยินเฒ่าเซียวไม่เชื่อ เเละทั้งสองคนทะเลาะกัน นางยังสามารถช่วยไกล่เกลี่ยได้

เพราะเรื่องเเบบนี้ปิดบังไว้ตลอดไปก็ไม่ใช่เรื่องดี

ในฐานะมารดาของฉู่อ๋อง ฮูหยินเฒ่าเซียวจะต้องเข้าร่วมเมื่อมีทูตมาเยือนอย่างเเน่นอน

หากเห็นเข้าในตอนนั้น มีเรื่องเเน่!

“ดี”

ทั้งสองคนต่างก็มีเรื่องกังวลในใจ จึงนอนหลับไม่สนิทตลอดทั้งคืน

เมื่อถึงเวลาไปคารวะ จึงไปที่เรือนข้างๆทันที

ฮูหยินเฒ่าเซียวกำลังหาวหวอดๆ เงยหน้าขึ้นก็เห็นทั้งสองคนเดินเข้ามาอย่างเก้กัง

มองดูเเล้วสีหน้าไม่ค่อยดีนัก

“ทำไมสีหน้าถึงได้เเย่กันทั้งคู่ขนาดนี้ เมื่อคืนไปทำอะไรมา”

ฮูหยินเฒ่าเซียวขมวดคิ้ว เมื่อพูดจบก็เห็นลูกชายตัวเองส่งสายตาให้เเม่นมฟัง บรรดาสาวใช้ที่เหลือในห้องก็ถอยออกไปจนหมด เหลือเพียงสามคน

ส่วนแม่นมฟังก็เฝ้าอยู่หน้าประตู เพื่อป้องกันไม่ให้มีใครกล้ามาแอบฟัง

ท่าทางแบบนี้ ทำให้ฮูหยินเฒ่าเซียวรู้สึกตกใจเล็กน้อย

“วันนี้พวกเจ้าเป็นอะไรไป ทำไมสีหน้าถึงได้ดูเคร่งเครียดนัก”

ฮูหยินเฒ่าเซียวมองสำรวจทั้งสองคนไปมา เเต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เยี่ยนสวินเม้มปาก เเต่ก็ยังพูดไม่ออก

มู่เหยาเห็นดังนั้น จึงสูดหายใจเข้าลึกๆ เเล้วมองไปที่ฮูหยินเฒ่าเซียว “ท่านเเม่กินยาบำรุงหัวใจก่อนดีไหม”

ฮูหยินเฒ่าเซียวเเสดงสีหน้าไม่เข้าใจ เเต่ก็ยังให้เเม่นมฟังไปเอายาบำรุงหัวใจมาให้ตัวเองเม็ดหนึ่ง

หลังจากเห็นท่านเเม่กินไปเเล้ว ทั้งสองคนก็นับว่าสบายใจขึ้น