ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 393
“พวกเขาเพิ่งจะเข้ารับราชการในราชสำนัก หากตระกูลสวี่ถูกปรักปรำจนต้องโทษยึดทรัพย์ จุดจบของพวกเขาก็คงไม่ได้ดี”
“คนเรา ย่อมต้องคิดถึงตนเองก่อนเสมอ”
มู่เหยาเลิกคิ้วขึ้น ก้มลงมองกระดานหมากพลางทำปากยื่น “แพ้อีกแล้ว ไม่เล่นแล้ว”
ชายหนุ่มชะงักไป ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างจนปัญญา
“คราวหน้าออมมือให้เจ้าดีหรือไม่?”
เมื่อเห็นท่าทีน่าเอ็นดูของเขา มู่เหยาแสร้งทำเป็นโมโหแล้วสะบัดมือหนี “ใครต้องการให้ท่านออมมือกัน คราหน้าข้าจะต้องเอาชนะท่านให้ได้!”
“ได้ ๆ ๆ ครั้งหน้าเจ้าเอาชนะข้าได้อย่างแน่นอน”
เสียงหัวเราะกังวานของเยี่ยนสวินดังก้องไปทั่วสวนหลังเรือน เมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดคล้ำแล้ว จึงให้คนไปเชิญฮูหยินเฒ่าเซียวมาร่วมโต๊ะอาหาร
บนโต๊ะอาหารได้มีการกล่าวถึงการล่าสัตว์วสันตฤดู
“การล่าสัตว์ครั้งนี้จัดขึ้นที่ชานเมืองหลวง ดูท่าแล้วน่าจะประจวบเหมาะกับช่วงที่คณะทูตจากแคว้นอันเดินทางมาถึง เพียงแต่ยังไม่ทราบแน่ชัดว่าพวกเขาจะมาถึงเมื่อใด”
ขณะที่กล่าวประโยคนี้ เยี่ยนสวินจงใจเหลือบมองไปยังฮูหยินเฒ่า
เมื่อเห็นว่าสีหน้าของท่านแม่ยังคงเป็นปกติ เขาจึงลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก
“เหอเย่าเป็นผู้รับผิดชอบในการต้อนรับคณะทูต ในกลุ่มนั้นมีคนจากตระกูลเซี่ยร่วมอยู่ด้วยจริง เพียงแต่สามีของเซี่ยชิงหลวนมีนามว่าเยี่ยนอวิ๋น”
ฮูหยินเฒ่าเซียวแค่นเสียงเย็นชา
“เยี่ยนอวิ๋นกับเยี่ยนอวิ๋นเฉินต่างกันเพียงตัวอักษรเดียว คนของแคว้นอันมิใช่คนโง่!”
“เกรงว่าคงเป็นพ่อตาผู้เฒ่าของเขา ที่ช่วยสร้างตัวตนปลอมนี้ให้”
น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน
มู่เหยายิ้มบางเบาพร้อมกับเลื่อนถ้วยนมแพะไปตรงหน้าฮูหยินเฒ่าเซียว “ท่านแม่มิต้องกังวลเจ้าค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเยี่ยนอวิ๋นหรือเยี่ยนอวิ๋นเฉิน ท่านอ๋องย่อมไม่ปล่อยให้คนผู้นั้นได้กลับไปยังแคว้นอันโดยสวัสดิภาพเป็นแน่”
คนผู้นี้ ต้องตาย!
ฮูหยินเฒ่าเซียวรู้สึกสบายใจขึ้นมาก มองบุตรชายและบุตรสะใภ้อย่างพึงพอใจ “เรื่องนี้พวกเจ้าจัดการกันเองเถิด เพียงแต่อย่าให้ฮ่องเต้จับพิรุธได้ก็พอ”
ทั้งสองพยักหน้ารับ แล้วจึงมองส่งฮูหยินเฒ่าจากไป
มู่เหยาจึงเอ่ยถึงเรื่องยาถอนพิษขึ้นมา “อีกเพียงเจ็ดวันก็จะถึงกำหนดการล่าสัตว์แล้ว ซวีเหย่จะปลีกตัวออกมาได้อย่างไร? วันนี้ชิงอิ่งไปที่จวนองค์หญิงใหญ่มา บอกว่าเรือนพักของราชบุตรเขยถูกเฝ้ายามไว้อย่างแน่นหนา”
“ต่อให้แน่นหนาเพียงใด ย่อมมีช่องโหว่เสมอ” เยี่ยนสวินมิได้ใส่ใจเรื่องนี้
สิ่งที่เขาสนใจ คืออุโมงค์ลับในจวนองค์หญิงใหญ่
เส้นทางสายกลางนั่น...เชื่อมต่อไปยังที่ใดกันแน่
จากที่ได้ยิน ดูเหมือนคนผู้นั้นจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับองค์หญิงใหญ่ เพียงแต่เสียงนั้น...เยี่ยนสวินกลับรู้สึกคุ้นหูอยู่บ้าง
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...