ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 402

“กรี๊ด!”

เสี่ยวชุ่ยเห็นซากนกกระจอกก็ตกใจจนตัวอ่อนปวกเปียกทรุดนั่งลงกับพื้น

หลังจากเข้าไปดูอีกครั้งอย่างเเน่ใจแล้ว นางก็ไม่ลังเลที่จะวิ่งตรงไปที่เรือนหลักทันที!

“พระ พระชายา…”

เสี่ยวชุ่ยวิ่งสะดุดล้มเข้าไปในเรือน ทำให้ทุกคนในลานหันมามอง เเละมีคนหนึ่งเข้ามาขวางนางไว้ทันที

“มีเรื่องอะไร”

ชิงอิ่งขมวดคิ้วเดินออกมา เมื่อเห็นว่าเป็นสาวใช้ที่ปกติอยู่กับอวี้หลัน ก็เปลี่ยนสีหน้าเล็กน้อย

“พี่ชิงอิ่ง บ่าวไม่ได้มาขอร้องเเทนเจ้านายของบ่าว เเต่…เเต่บ่าวค้นพบบางอย่างที่ร้ายเเรงมาก เลยอยากจะทูลให้พระชายาทราบ”

เมื่อได้ยินดังนั้น ชิงอิ่งก็มองเข้าไปข้างใน

เมื่อเห็นมู่เหยาพยักหน้า จึงยอมปล่อยให้นางเข้าไป

ทันทีที่เสี่ยวชุ่ยเข้ามาในห้องก็คุกเข่าลงบนพื้น “บ่าวคารวะพระชายา พระชายา…”

นางเล่าเรื่องที่อวี้หลันพูดกับนางเมื่อคืน เเละความคิดทั้งหมดเหล่านั้นอย่างละเอียด จากนั้นจึงกล่าวถึงเรื่องที่ยาปลุกกำหนัด ซึ่งควรจะใส่ในถ้วยของท่านอ๋องกลายเป็นยาพิษเเทน

แววตาของมู่เหยาหม่นลงเล็กน้อย เเละในใจก็เกิดความสงสัยขึ้นมา

“เกรงว่าคนที่ให้ยาแก่นาง คงต้องการยืมดาบฆ่าคน”

ยาปลุกกำหนัดกลายเป็นยาพิษ

ถ้าสาวใช้คนนี้ใช้จริงๆ เกรงว่าคงมีคนตายเเน่!

“ชิงอู้ เจ้าตามสาวใช้คนนี้กลับไปดูที่เรือนอวี้หลัน”

เมื่อได้รับคำสั่งของมู่เหยา ชิงอู้ก็วางของในมือลง เเล้วไปยืนข้างเสี่ยวชุ่ย

เห็นว่าสาวใช้น้อยลังเลใจ มู่เหยาที่รู้ความคิดของนางจึงพูดขึ้นช้าๆ “เรื่องในวันนี้ถือว่าเจ้ามีความดีความชอบ อวี้หลันทำเรื่องอะไรก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า”

เมื่อได้รับคำพูดอันมีค่านี้ เสี่ยวชุ่ยก็โค้งคำนับขอบคุณด้วยความซาบซึ้งใจ ก่อนจะพาชิงอู้ออกไป

ไม่นาน ชิงอู้ก็กลับมาคนเดียว กล่องที่อยู่ในมือมีดินกองหนึ่ง

“บ่าวได้ให้คนไปเชิญหมอเทวดาเลี่ยวเเล้ว ส่วนท่านอ๋องกำลังจัดการราชการอยู่ที่ห้องหนังสือ จะให้ไปเชิญท่านมาด้วยหรือไม่”

ปกติเเล้ว ตอนที่เยี่ยนสวินกำลังจัดการราชการอยู่ที่ห้องหนังสือ หากไม่มีเรื่องสำคัญ มู่เหยาจะไม่รบกวนเขา

“ไม่จำเป็น”

นางจิบชา แล้วหันไปพูดกับหนิงจู๋ว่า “หนิงจู๋ เตรียมของเพิ่มอีกหน่อย พรุ่งนี้จะได้เอาไปบ้านท่านลุง”

หนิงจู๋มองดูของที่วางอยู่เต็มพื้น แล้วมุมปากก็กระตุกเล็กน้อย

ของเยอะขนาดนี้ เกรงว่ารถม้าคันเดียวคงจะใส่ไม่พอ

พระชายายังบอกว่าน้อยไปอีก

ไม่นาน หมอเทวดาเลี่ยวก็หิ้วกล่องยามาถึง