เมื่อได้อ่านเนื้อหาบนนั้น นางก็ขมวดคิ้ว
“เป็นอันใดไปหรือ?”
เยี่ยนสวินสังเกตเห็นอารมณ์ของนางจึงเดินเข้ามาดู เมื่อเห็นข้อความในจดหมายชัดเจนแล้วก็ขมวดคิ้วแน่นเช่นกัน “ท่านลุงรองรับบุตรีบุญธรรมกลับมาคนหนึ่งงั้นหรือ?”
“อืม ป้าสะใภ้บอกเป็นนัยว่า บุตรีบุญธรรมคนนี้อาจมีใบหน้าเหมือนกับหลันเยว่อิงราวกับแกะ”
ในจดหมายเขียนไว้ไม่ละเอียดนัก ซูโหรวเองก็เพียงคาดเดาจากจดหมายของครอบครัวที่เพิ่งส่งมาล่าสุดเท่านั้น
“จะใช่หรือไม่ อีกสองวันพวกเราก็รู้แล้ว”
มู่เหยาพยักหน้ารับแล้วเก็บจดหมาย แต่ในใจยังคงสงสัยยิ่งนัก “บนโลกนี้จะมีคนที่หน้าตาเหมือนกันราวกับคนเดียวกันได้จริงหรือ?”
“นิ้วมือทั้งสิบยังยาวไม่เท่ากัน นับประสาอะไรกับคน อีกอย่างพี่หญิงสามของเจ้าก็มิได้มีฝาแฝด”
ความนัยในวาจาของเยี่ยนสวินนั้นชัดเจนอย่างยิ่ง
เมื่อนึกถึงร่างที่หาไม่พบก่อนหน้านี้ ความสงสัยในใจของมู่เหยาก็ผุดขึ้นมาอีกครั้ง
หรือว่า…
แต่พอคิดอีกที นางก็รู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้
หากเป็นนางจริง ๆ คนที่เฉลียวฉลาดอย่างท่านลุงรองไม่มีทางดูไม่ออกเป็นแน่
เมื่อเห็นนางตกอยู่ในความสับสน เยี่ยนสวินจึงก้าวเข้าไปหยิกแก้มของนางเบา ๆ “อย่าคิดฟุ้งซ่านไปเลย ไว้ถึงเวลาได้พบนางทุกอย่างก็กระจ่างเอง”
มู่เหยากำลังจะเอ่ยปาก ทว่าเสียงร้อนรนของพ่อบ้านจังก็ดังขึ้นจากนอกประตู
“ท่านอ๋อง พระชายา หลี่กงกงนำราชโองการมาถึงแล้วขอรับ”
คนทั้งสองในห้องสบตากัน ก่อนจะรีบแต่งกายให้เรียบร้อยแล้วมุ่งหน้าไปยังเรือนหน้า
“ท่านอ๋อง พระชายา คุกเข่ารับราชโองการเถิด” หลี่กงกงกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะคลี่ราชโองการในมือออก “รับบัญชาสวรรค์ ฮ่องเต้ทรงมีพระราชดำรัสว่า... บัดนี้ขอมอบหมายให้การสอบคัดเลือกขุนนางชุนเหวยอยู่ภายใต้การดูแลของฉู่อ๋องแต่เพียงผู้เดียว หวังว่าฉู่อ๋องจะไม่ทำให้เราผิดหวัง และจัดการเรื่องนี้ให้ลุล่วงด้วยดี!”
หัวใจของมู่เหยาพลันกระตุกวูบ
ต้องรู้ไว้ว่าเรื่องการสอบชุนเหวย เมื่อไม่กี่วันก่อนได้มีการตัดสินใจให้เป็นขององค์รัชทายาทไปแล้ว
บัดนี้กลับถูกย้ายมาให้เยี่ยนสวินอย่างไม่มีเหตุผล เกรงว่าในใจขององค์รัชทายาทคงไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง!
ภายนอก จะต้องเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ไปทั่วเป็นแน่
ในท้องพระโรง ไม่รู้ว่าจะถูกครหาว่าอย่างไรบ้าง!
ความคิดของเยี่ยนสวินก็ไม่ต่างไปจากมู่เหยา
“หลี่กงกง เข้าขอถามสักคำได้หรือไม่ เหตุใดเรื่องการสอบคัดเลือกนี้จึงถูกย้ายมาให้ข้ากะทันหันเช่นนี้?”
เยี่ยนสวินรับราชโองการมา พลางเอ่ยถามหยั่งเชิง
พร้อมกันนั้นก็ลอบสอดตำลึงทองก้อนหนึ่งเข้าไปในแขนเสื้อของหลี่กงกง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...