ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 61

มู่เหยากระแอมและส่ายหน้า “ข้าไม่เป็นไร”

ฮูหยินใหญ่จางโกรธมาก โดยเฉพาะน้องหญิงอย่างจังซื่อ

นึกไม่ถึงว่าจะไม่ยอมรับเรื่องนี้!

“ฮ่องเต้ ฮองเฮาเสด็จ!”

“ฉู่อ๋องมาถึงแล้ว!”

เสียงแหลมสูงของขันทีดังมาจากด้านหลังทุกคน

เหล่าสุภาพสตรีพร้อมลูกชายลูกสาวรีบคุกเข่าลงบนพื้นทันที

จังซื่อใบหน้าเต็มไปด้วยความหงุดหงิด ไม่คิดเลยว่าฮ่องเต้จะมาถึงเร็วขนาดนี้!

เกรงว่าเรื่องนี้จะจัดการลำบากแล้ว!

ฮ่องเต้ส่งสัญญาณให้ทุกคนลุกขึ้น พร้อมกวาดสายตาไปยังจางซิ่วหรูและลู่จื้อ

“เกิดอะไรขึ้น?”

จังซื่อรีบฉวยโอกาสก่อน แต่มีคนเร็วกว่านาง

“คุณหนูตระกูลจังตกน้ำ ตอนคุณชายใหญ่ลู่ช่วยไว้ไม่ได้ระวัง จึงไปลวนลามคุณหนูตระกูลจังโดยไม่ตั้งใจ ฮูหยินผิงหยางโหวเห็นแล้วไม่อยากรับผิดชอบเพคะ”

คนพูดคือฮูหยินเฒ่าเซียว

จังซื่อรู้สึกเหมือนฟ้าถล่ม โดยเฉพาะรู้สึกถึงสายตาน่าเกรงขามของฝ่าบาทที่มองมาทางนาง ตกใจจนคุกเข่าลงทันที!

“ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่ได้คิดปัดความรับผิดชอบ เพียงแต่หม่อมฉันสงสัยว่ามีบางอย่างน่าสงสัย จึงอยากสอบถามก่อนแล้วค่อยคุยกันเพคะ”

ฝ่าบาทเลิกคิ้ว “ถามชัดเจนหรือยัง?”

“ฝ่าบาท คุณชายใหญ่ลู่เรื่องแต่งงานยังไม่ลงตัว เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ ทำไมไม่ฉวยโอกาสในวันดีอย่างวันนี้ ทรงกำหนดการแต่งงานให้ทั้งสองตระกูลดีไหมเพคะ”

ฮองเฮาเป็นหญิงสาวในครอบครัวฝ่ายมารดาของฮูหยินเฒ่าเซียว ต้องช่วยคนของตนอยู่แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ความเลวทรามของลู่จื้อ ไม่คู่ควรกับคุณหนูตระกูลมู่จริง ๆ

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็จะประทานงานแต่งให้เจ้าสองคน วันหน้าคุณหนูตระกูลจางก็เป็นภรรยาเอก จะได้ดูแลลู่จื้อผู้ไม่เอาแน่เอานอนคนนี้”

คำพูดของฝ่าบาท เป็นอันตัดสินแล้ว

ทำให้จังซื่อไม่มีทางไกล่เกลี่ย นางสองตามืดมน แต่ก็ทำได้เพียงฝืนตอบรับ

“ขอบคุณฝ่าบาทที่ประทานการแต่งงานให้ลูกชายหม่อมฉัน หม่อมฉันซาบซึ้งอย่างยิ่งเพคะ!”

ถึงแม้ลู่จื้อจะลังเลอยู่บ้าง แต่เผชิญหน้ากับฝ่าบาทจึงไม่กล้าคัดค้าน

ในบรรดาคนทั้งหลาย จางซิ่วหรูเป็นคนที่มีความสุขที่สุด

มู่เหยาลดตาลง ตอนรู้สึกว่ามีสายตามองมาจากบางแห่ง จึงเงยหน้ามองอีกฝ่ายทันที

หลังจากเห็นสายตาของเยี่ยนสวิน นางเบนสายตาไปทางอื่น เพื่อปิดบังความเขินอายในดวงตา

สายตาที่ชายคนนี้มองนาง ไม่บริสุทธิ์เลยจริง ๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน