ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 65

มู่เหยาหดคอ ความเยือกเย็นที่เคยมีอยู่ในใจสลายไปในพริบตาเมื่อเผชิญกับคนตรงหน้า

นางไม่รู้จะพูดอะไรดี!

เมื่อก่อนเขาดูเย็นชาจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ เเต่ทำไมตอนนี้ถึงทำให้คนรู้สึกต้านทานไม่ไหวขนาดนี้!

“สา…มี”

มู่เหยาซบหน้าอยู่ในเสื้อคลุมขนสัตว์ ขยุกขยิกเรียกออกมาคำหนึ่ง ก็รู้สึกอายจนแก้มร้อนผ่าวไปหมดเเล้ว

อยากจะหนีไปจากตรงนี้เดี๋ยวนี้เลย

เเต่กลับถูกแขนของเขาโอบรัดไว้ หนีไปไหนไม่ได้เเม้เเต่น้อย

“อะไรนะ”

รอยยิ้มที่ปากของเยี่ยนสวินไม่อาจเก็บงำไว้ได้ ทว่าเขายังเเกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน

“ท่านอ๋อง!”

มู่เหยาอยากจะกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด เเต่เท้าของนางลอยอยู่กลางอากาศ ทำได้เเค่จ้องเขาตาเขม็ง

การจ้องมองครั้งนี้ในสายตาของเยี่ยนสวิน คือการงอนแบบเด็กสาว

“กลับไปอย่าลืมกินยา”

เยี่ยนสวินหัวเราะเบาๆ เเละลดเเขนลงพร้อมกับค่อยๆถอยออกไป

ชิงอู้มาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

“ดูแลคุณหนูของเจ้าให้ดี”

เยี่ยนสวินกำชับเสียงเย็นชา

ชิงอู้พยักหน้าทันที “ท่านอ๋องวางใจ”

รถม้าค่อยๆเคลื่อนห่างออกไป ฉางชิงจึงกล้าเดินเข้าไปหาเยี่ยนสวิน “ท่านอ๋อง ตอนนี้เราจะกลับจวนฉู่อ๋อง หรือจะไปบ้านใต้เท้าจางดี”

ใต้เท้าจาง คือพ่อสามีของฮูหยินใหญ่จาง

บิดาของจังซื่อ

ปัจจุบันคือเจ้ากรมพิธีการ จางชิงหยวน

“จางชิงหยวนเจ้ากรมพิธีการผู้นี้คงจะถึงจุดจบเเล้ว กล้าเเม้กระทั่งปล่อยให้ลูกชายเเละลูกสะใภ้ไปยุ่งเกี่ยวกับเงินกู้ดอกเบี้ยโหดนอกกฏหมาย”

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเหตุผลที่ศาลต้าหลี่มีคดีที่ถูกใส่ร้ายมากมาย ก็เป็นเพราะเงินกู้ดอกเบี้ยโหดเหล่านี้มิใช่หรือ

ผู้ที่ไม่มีเงินใช้หนี้เเล้วแขวนคอตายก็มีอยู่มากมาย

แต่ประเด็นสำคัญที่สุดคือ ดอกเบี้ยของเงินกู้นั้นสูงเกินไป

แค่ในเมืองฉางก็มีไม่น้อยแล้ว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเมืองหลวงที่ร่ำรวย!

”ถ้างั้นท่านอ๋อง เราจะไปจวนใต้เท้าจางก่อนไหม”

ฉางชิงจูงม้าสีดำมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน