ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 71

วันรุ่งขึ้น

มู่เหยาเพิ่งทานอาหารเช้าเสร็จ เทียบเชิญของฮูหยินเฒ่าเซียวก็ส่งมาถึงประตู ความรวดเร็วนี้ทำให้มู่เหยาค่อนข้างประหลาดใจ

“งั้นบ่าวจะไปตอบกลับจวนเเม่ทัพเจิ้นกั๋วดีไหมเจ้าคะ”

หนิงจู๋มองชิงอู๋ เเล้วหันไปถาม

มู่เหยาพยักหน้า พลางชี้ไปที่ม้วนหนังสือที่วางอยู่ข้างๆ “เจ้าช่วยข้าบอกฮูหยินใหญ่เจียงด้วยว่า ข้าจะไปเยี่ยมฮูหยินเฒ่าเซียวก่อน แล้วค่อยไปขออภัยที่จวนเเม่ทัพภายหลัง”

ในเมื่อนางรับเจียงเจาว่าเป็นศิษย์เเล้ว ย่อมต้องรับผิดชอบเป็นธรรมดา

ช่วงสองสามวันนี้ก็เเกล้งป่วย ทำให้เสียเวลาไปไม่น้อย การไปขอโทษจึงเป็นเรื่องที่สมควร!

“เจ้าค่ะ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้”

หนิงจู๋ถือม้วนหนังสือรีบเดินจากไป ชิงอู้เข้ามาช่วยมู่เหยาเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นจึงประคองนางขึ้นรถม้า

เบาะในรถม้าคือเบาะใหม่ มู่เหยามองปราดเดียวก็จำวัสดุได้ ดูเหมือนจะเหมือนกับเบาะในรถม้าของเยี่ยนสวิน

ชิงอู้เห็นความสงสัยในแววตาของนางก็ยิ้ม “ท่านอ๋องให้คนนำมาส่งเมื่อคืนนี้ ทรงกลัวว่าคุณหนูจะโดนลมตอนไปจวนฉู่อ๋อง เเล้วจะทำให้ร่างกายไม่สบายอีก”

มู่เหยาหลุบตาลง ลูบเบาะนุ่มใต้ตัว ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจอีกครั้ง

เยี่ยนสวินเขา…เหตุใดจึงดีกับนางเช่นนี้

ทั้งที่คนทั้งสองเห็นๆอยู่ว่าเป็นเพียงเเค่ความร่วมมือเท่านั้น

เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ใจของมู่เหยาก็เริ่มไม่มั่นคง ความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่างแผ่ซ่านอยู่ในอก

เเต่เพียงชั่วพริบตา นางก็เก็บความรู้สึกนั้นลงไป

เรื่องของบิดามารดา การตายของท่านอา เเละเรื่องของท่านตาทางนั้น…เรื่องราวมากมายปะปนกัน มู่เหยาในตอนนี้ไม่มีเวลาว่างที่จะมาพูดถึงเรื่องความรักเลยจริงๆ

เมื่อเก็บซ่อนความคิดเหล่านั้น มู่เหยาก็เปิดมุมม่านรถม้า มองดูตลาดที่ค่อยๆคึกคักขึ้นเรื่อยๆ แววตาค่อยเผยความผ่อนคลายออกมา

ไม่นาน รถม้าก็มาถึงหน้าประตูจวนฉู่อ๋อง

มู่เหยาเข้าไปในประตูภายใต้การนำของชิงอู้ ทันทีที่เข้าไป ก็เห็นแม่นมฟางผู้ดูแลฮูหยินเฒ่าเซียว ถือกระเป๋าน้ำร้อนเเละเสื้อคลุมหนาเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“โถ คุณหนูเหตุใดจึงได้เเต่งตัวบางเช่นนี้”

แม่นมฟางร้องเรียกอย่างเป็นห่วง เเล้วรีบมาถึงหน้ามู่เหยา ยัดกระเป๋าน้ำร้อนใส่มือมู่เหยา

เดิมตั้งใจจะเอาเสื้อคลุมหนามาคลุมให้ด้วย เเต่เมื่อเห็นเสื้อคลุมขนจิ้งจอกที่มู่เหยาสวมอยู่ ก็ชักมือกลับไปในที่สุด

มู่เหยากระพริบตา รับของมา เเล้วถอดเสื้อคลุมตัวใหญ่ไว้ในอ้อมเเขน “ฮูหยินเฒ่าทราบได้อย่างไรว่าด้านหน้าข้าหนาว”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน