เกรงว่าหากพวกเขาไปที่จวนผิงหยางโหวในยามนี้ จังซื่อจะพลั้งปากพูดเรื่องที่ไม่ควรพูดออกมาด้วยความตื่นตระหนก ซึ่งจะทำให้จวนโหวต้องพัวพันกับเรื่องใหญ่โต
“ได้” เยี่ยนสวินยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะปล่อยม่านลงเป็นสัญญาณให้ฉางชิงไปจัดการให้คนจากไป
ฉางชิงให้เงินทองแดงไปสองสามอีแปะ เด็กน้อยก็กระโดดโลดเต้นวิ่งจากไปด้วยความยินดี
พวกเขาจึงเปลี่ยนทิศทางในทันที มุ่งหน้าไปยังหอจิ่วเซียง
ในตรอกลึกไม่ไกลนัก หญิงคนหนึ่งเห็นลูกชายวิ่งกลับมา ก็รีบดึงตัวมาถาม “นายท่านผู้นั้นได้ตีเจ้าหรือไม่?”
เด็กน้อย หรือก็คือเด็กขอทานคนนั้นส่ายหน้า พลางแบมือออกอย่างมีความสุข ในนั้นมีทองแดงอยู่ห้าหกอีแปะ “มีพี่ชายผิวคล้ำคนหนึ่งให้ทองแดงข้าด้วยขอรับ!”
แววตาของหญิงคนนั้นฉายแววโลภ ก่อนจะหันไปมองหญิงชราที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“นายท่าน เท่านี้พอแล้วใช่หรือไม่? เงินรางวัลที่เราตกลงกันไว้...”
ไม่ทันที่หญิงคนนั้นจะพูดจบ เงินแท่งหนึ่งก็ถูกโยนลงมาที่เท้าของนาง
เมื่อนางเก็บเงินขึ้นมาอีกครั้ง ก็ไม่เห็นร่างของหญิงชราผู้นั้นแล้ว จึงรู้สึกประหลาดใจ “เหตุใดแม่เฒ่าจึงมีวรยุทธ์ด้วยเล่า?”
ทว่านางก็ไม่ได้คิดอะไรมาก หยิบเงินแล้วก็พาลูกชายกลับบ้านอย่างมีความสุข
ขณะเดียวกัน ณ จวนผิงหยางโหว
เมื่อแม่นมฟังประคองถาดอาหารเข้ามาในห้อง ก็เห็นจังซื่อนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทางเหม่อลอย น้ำชาที่วางอยู่ข้างมือก็เย็นชืดไปแล้ว
แม่นมฟังถอนหายใจ “ฮูหยิน... คุณหนู อย่างน้อยก็ทานอะไรสักหน่อยเถิดเจ้าค่ะ ต่อให้เป็นเช่นนี้ ท่านก็ต้องดูแลร่างกายของตนเองบ้างนะเจ้าคะ”
จังซื่อค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นแววตาห่วงใยของแม่นมฟัง ก็ยิ่งรู้สึกเย็นเยียบในใจ
“เจ้าดูสิ เมื่อก่อนเพื่อที่จะได้มีหน้ามีตา เขาถึงกับไปคุกเข่าอ้อนวอนอยู่หน้าบ้านท่านพ่อข้าถึงสามวันจึงได้ข้ามาเป็นภรรยา ตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นมา เจ้าเดาซิว่าเขาจะหย่ากับข้าหรือไม่?”
แม่นมฟังตกใจจนมือสั่น ถ้วยชามในถาดเกือบจะหล่นลงพื้น!
นางรีบวางถาดลงบนโต๊ะ หยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับน้ำตาที่หางตาของจังซื่อ พลางถอนหายใจอย่างสงสาร “คุณหนู ท่านโหวคงไม่ทำถึงขนาดนั้นกระมังเจ้าคะ ขอเพียงท่านทำตามที่ท่านโหวบอก ปัดความผิดทั้งหมดไปให้ผู้อื่น ทุกอย่างก็จะยังคงเหมือนเดิมเจ้าค่ะ”
แม้จะพูดเช่นนั้น แต่ในใจของแม่นมฟังก็รู้ดี
ต่อให้ปัดความผิดทั้งหมดไปให้หลิวฉิงฮวน ชื่อเสียงในวันข้างหน้าก็คงไม่ดีไปกว่าเดิมเท่าใดนัก
ไม่แน่ว่าในภายภาคหน้า หากต้องไปร่วมงานเลี้ยงใด ก็อาจจะถูกเยาะเย้ยถากถางอย่างหนัก
คุณหนูของนางหยิ่งทระนงในศักดิ์ศรีมาตั้งแต่เด็ก ในใจย่อมทนไม่ได้เป็นแน่

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...