“คุณหนูใหญ่จาง เห็นฮูหยินผู้เฒ่าแล้วเหตุใดยังไม่คุกเข่าอีก”
พ่อบ้านนึกถึงท่าทีดูแคลนของจางซิ่วหรูเมื่อครู่ ก็คิดจะระบายโทสะเสียหน่อย พอพูดจบก็ก้าวขึ้นหน้าเป็นเชิงส่งสัญญาณ
จางซิ่วหรูรู้ตัวว่าเสียเปรียบ แต่ขณะที่คุกเข่าลงก็ยังมองพ่อบ้านที่พูดจาเช่นนั้นด้วยสายตาอาฆาต
ในใจคิดว่า: รอให้ข้าได้แต่งเข้ามาเมื่อไหร่ มีวิธีจัดการกับเจ้าแน่!
หลิ่วซีอินเดินเข้าไปข้างกายจังซื่ออย่างสง่างาม พร้อมกับทำความเคารพอย่างนอบน้อม “ท่านแม่สามีโปรดอภัยด้วยเจ้าค่ะ พี่หญิงจางเป็นคนซื่อตรง ทั้งยังเป็นกังวลว่าในจวนจะไม่มีผู้ใดดูแล จึงคิดจะช่วยท่านแม่สั่งสอน แม้ว่าซีอินจะรู้สึกว่าไม่เหมาะสม แต่พี่หญิงจางกล่าวอย่างจริงจัง ซีอินจึงได้แต่ทำตามเจ้าค่ะ”
ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ นางก็โยนความผิดทั้งหมดไปให้จางซิ่วหรู
แต่จางซิ่วหรูกลับเป็นคนที่ฟังความนัยไม่เป็น นางคิดว่าหลิ่วซีอินกำลังช่วยพูดแก้ต่างให้ตน จึงรีบพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่แล้วเจ้าค่ะท่านป้า ข้าเพียงแต่เป็นห่วงว่าในจวนจะไร้คนดูแล เกรงว่าจะมีข่าวลือเสียหายแพร่ออกไป ทำให้ท่านป้าต้องโมโหเจ้าค่ะ”
สายตาของจังซื่อกวาดมองคนทั้งสองแวบหนึ่ง ก่อนจะเขวี้ยงถ้วยชาลงบนพื้นอย่างแรง
“จางซิ่วหรู เจ้าไสหัวกลับไปบ้านสกุลจางของเจ้าซะ! ส่วนเจ้าอนุชั้นต่ำ! หากไม่ใช่เพราะเจ้า จวนสกุลลู่ของพวกเราจะเกิดเรื่องมากมายเช่นนี้ได้อย่างไร!”
“หากเจ้าขอให้นังแพศยาสกุลมู่นั่นยกโทษให้ไม่ได้ ข้าจะขายเจ้าทิ้งได้ทุกเมื่อ!”
กล่าวทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านี้ จังซื่อก็เดินจากไปอย่างฉุนเฉียว
แววตาของหลิ่วซีอินฉายแววเคียดแค้นชิงชัง ความไม่พอใจที่นางมีต่อมู่เหยายิ่งเพิ่มมากขึ้น
“ท่านป้าก็เป็นเสียอย่างนี้...น้องหญิงซีอิน ตอนนี้สกุลมู่คนนั้นก็ได้หมั้นหมายกับฉู่อ๋องไปแล้ว เกรงว่านางคงจะไม่พอใจเจ้ามากกว่าเดิมเสียอีก เวลาเจ้าไปจวนสกุลมู่ก็จงระวังตัวด้วย”
จางซิ่วหรูถูกหลิวฉิงฮวนเลี้ยงดูมาอย่างเอาแต่ใจ แต่ก็เป็นคนตรงไปตรงมา
ไม่เข้าใจเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายเหล่านี้เลย จึงเชื่อโดยสนิทใจว่าหลิ่วซีอินเป็นคนดี
“พี่หญิงจางบอกว่า มู่เหยาหมั้นหมายกับฉู่อ๋องหรือเจ้าคะ?”
แม้หลิ่วซีอินจะพอรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงในวังมาบ้าง แต่นางรู้เพียงว่ามู่เหยากระอักเลือด ทำให้สกุลจางและจวนผิงหยางโหวต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย
ส่วนเรื่องการหมั้นหมายนั้น นางไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!
จางซิ่วหรูชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า “น้องหญิงไม่ได้ไปงานเลี้ยงในวังจึงไม่รู้ก็ไม่แปลก ได้ยินว่าฉู่อ๋องเป็นผู้ไปทูลขอพระราชทานสมรสจากฮ่องเต้ด้วยตนเอง ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วมู่เหยาไปทำบุญด้วยอะไรมา ถึงได้มีวาสนาถึงเพียงนี้!”
ฉู่อ๋องเป็นถึงมังกรในหมู่มวลมนุษย์ แม้จะดูน่ากลัวไปบ้าง
แต่หากได้แต่งเข้าจวนฉู่อ๋องแล้ว ฐานะจะถูกยกระดับขึ้นไปอีกเท่าใดกัน!
เมื่อได้ยินคำยืนยัน หลิ่วซีอินก็แทบจะยืนไม่อยู่


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...