ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 82

เมื่อเสียงของฮ่องเต้พูดจบลง ย่อมเป็นดั่งราชโองการอันศักดิ์สิทธิ์

หลี่กงกงและเยี่ยนสวินก้าวออกจากห้องทรงพระอักษรพร้อมกัน ครั้นเมื่อพ้นธรณีประตู หลี่กงกงจึงค่อยยกแขนเสื้อขึ้นซับเหงื่อ

“ท่านอ๋อง บ่าวยังต้องไปร่างราชโองการ คงมิอาจไปส่งท่านอ๋องออกจากวังหลวงได้ด้วยตนเอง”

เยี่ยนสวินยิ้มพลางพยักหน้า “หลี่กงกงไปทำธุระเถิด”

หลี่กงกงจึงสั่งให้ศิษย์ของตนไปส่งเยี่ยนสวิน ก่อนจะรีบหันหลังไปร่างราชโองการอย่างเร่งร้อน

ตั้งใจว่าจะนำไปประกาศที่จวนโหวแต่เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น

เมื่อเยี่ยนสวินกลับถึงจวนฉู่อ๋อง เขาก็เขียนจดหมายสองฉบับ

ฉบับหนึ่งส่งไปยังจวนสกุลมู่

ส่วนอีกฉบับ มอบให้เจียงมั่วเหยียนนำไปยังเมืองอวิ๋น เพื่อส่งต่อให้กับจางฉีเฟิง รองนายอำเภอคนปัจจุบัน

ณ จวนฉู่อ๋อง

ฉางชิงรินชาถวาย “ท่านอ๋อง หลังจากผิงหยางโหวออกจากวังหลวง ก็ตรงไปยังเรือนของอนุหลิว จนบัดนี้ก็ยังไม่ออกมาขอรับ”

“เกรงว่าคงจะตัดสินใจทอดทิ้งจังซื่อแล้วกระมัง?”

เยี่ยนสวินมองระลอกน้ำในถ้วยชา ก่อนจะจิบลงเบา ๆ “ไปบอกลู่ยวน ให้มารดาของเขาดำเนินตามแผนต่อไป ลู่เหวินเจิ้งมิใช่คนเขลา ตราบใดที่ตระกูลจางยังไม่สิ้นไร้ไม้ตอก ก็จะไม่มีวันแสดงท่าทีรังเกียจเดียดฉันท์จังซื่ออย่างเปิดเผย”

“ขอรับ ข้าน้อยจะรีบไปจัดการทันที”

จันทร์เพ็ญลอยเด่น ทว่าเมฆดำกลับบดบังแสงจันทร์ ราวกับเป็นลางบอกเหตุถึงความไม่สงบในภายภาคหน้า

มู่เหยาตื่นขึ้นในวันรุ่งขึ้น ครั้นได้อ่านข้อความในจดหมายจนจบ สีหน้าของนางก็พลันเย็นชาประดุจน้ำแข็ง

นางสูดลมหายใจเข้าลึก ทว่ามือที่กำจดหมายกลับสั่นเทา

เมื่อเห็นนางเป็นเช่นนั้น ชิงอิ่งก็หันไปร้องเรียกชิงอู้ที่อยู่ด้านนอก “ชิงอู้! รีบไปนำยามาเร็วเข้า!”

ชิงอู้รีบนำยาต้มเข้ามา ทั้งสองจ้องมองจนมู่เหยาดื่มยาจนหมดจึงค่อยโล่งใจ “คุณหนู หมอเทวดาเลี่ยวสั่งว่าท่านห้ามตื่นเต้นเกินไปนะเจ้า โปรดรักษาสุขภาพด้วย”

มู่เหยาอมผลไม้แช่อิ่มไว้ ความขมในปากจึงเจือจางลง

หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึกอีกครั้ง นางก็หันไปมองชิงอู้ “ข้าต้องการไปคุกศาลต้าหลี่ เพื่อพบกับหลิวฉิงฮวนอีกครั้ง”

ชิงอู้และชิงอิ่งชะงักไป ทั้งสองมองหน้ากัน จากนั้นชิงอิ่งก็เอ่ยขึ้นก่อน “เช่นนั้นบ่าวจะไปแจ้งท่านอ๋อง คุณหนูผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าและอาหารก่อน รอให้บ่าวนำข่าวกลับมานะเจ้าคะ”

มู่เหยาพยักหน้า ก่อนจะให้ชิงอู้และหนิงจู๋ช่วยเปลี่ยนเป็นชุดสีเรียบง่าย

ทว่าในใจยังคงว้าวุ่นอยู่กับเรื่องราว นางจึงเจริญอาหารได้ไม่ดีนัก เพียงแค่ทานไปเล็กน้อยเท่านั้น เมื่อเห็นชิงอิ่งกลับมาแล้วยักหน้า นางจึงรีบรุดขึ้นรถม้าเพื่อมุ่งหน้าไปยังคุกศาลต้าหลี่

“ท่านอ๋องบอกว่า หากคุณหนูเสร็จธุระเร็ว ก็สามารถไปชมเรื่องสนุกที่หน้าจวนสกุลลู่ได้เจ้าค่ะ”

จวนสกุลลู่?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน