ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 89

เเต่ตอนนี้บิดาผู้สูงส่งที่เขาเคารพ กลับลงมือกับมารดาต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ได้อย่างไร

เเถมยังต่อหน้าบ่าวไพร่มากมายขนาดนี้…

ต่อไป มารดาของเขาจะยืนหยัดในจวนได้อย่างไร

ความพอใจฉายผ่านแววตาของหลิวหว่านชุน จงใจให้จังชิวอิ่งเห็น

เเละก็เป็นไปตามคาด จังชิวอิ่งที่ได้สติกลับมา เมื่อเห็นเช่นนั้น ใบหน้าก็ฉายแววโกรธเคืองอีกครั้ง!

“หลิวหว่านชุน! เจ้ามันนังเเพศยา!”

ถ้อยคำหยาบคายก้องสะท้อนอยู่ในห้องโถง

หลิวหว่านชุนกำมือที่วางอยู่บนตักเเน่น ตาเเดงก่ำขึ้นมาทันที ออกมาจากข้างหลังผิงหยางโหว และโถมคุกเข่าลงบนพื้นทันที!

“ท่านโหว ข้าผิดเอง ท่านโหวอย่าทะเลาะกับนายหญิงเพราะข้าเลย ข้าก็เป็นเเค่บ่าวไพร่…”

หลิวหว่านชุนไม่ต้องดูเเลงานในจวนโหว ตลอดหลายปีมานี้ลู่เหวินเจิ้งนำสิ่งดีๆอะไรมา ก็มักจะส่งไปที่เรือนหว่านชุนก่อนเสมอ

ดังนั้น กาลเวลาจึงไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้บนตัวของหลิวหว่านชุนมากนัก ตอนนี้่ น้ำตาเอ่อคลอ ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ชวนให้สงสาร

สายตาของลู่เหวินเจิ้งกวาดไปมาระหว่างคนทั้งสอง

ท้ายที่สุดใจเขาก็ยังคงเอนเอียงไปทางหลิวหว่านชุน

“หว่านชุนเติบโตมากับข้าตั้งเเต่เด็ก ตอนนี้สกุลจางของเจ้าทำความผิดใหญ่หลวง จงส่งมอบอำนาจในการดูเเลจวนมาเถิด นับจากนี้ไปหว่านชุนก็จะเสมอเท่ากับเจ้า”

“อะไรนะ”

จังชิวอิ่งเบิกตากว้าง “ไม่ได้! ข้าไม่เห็นด้วย!”

เสมอเท่ากับนาง เเถมยังเอาอำนาจในการดูแลจวนไปอีก

นี่มันต่างอะไรกับการเป็นภรรยาเท่าเทียม!

ภรรยาเท่าเทียม…คือการดูถูกภรรยาเอกอย่างชัดเจน

ตอนนี้ในที่สุดนางก็เข้าใจแล้วว่า ตอนนั้นมู่เหยารู้สึกอย่างไร

“หากเจ้าไม่เต็มใจ ก็หย่าภรรยา!”

ลู่เหวินเจิ้งถูกนางทำให้รำคาญใจจริงๆ เมื่อทิ้งคำพูดนี้ไว้ เขาก็ปกป้องหลิวหว่านชุนแล้วจากไป

บ่าวไพร่ในห้องโถงก็หายไปครึ่งหนึ่ง ทำให้ดูเงียบเหงาเป็นพิเศษ

ทันทีที่คำว่าหย่าภรรยาหลุดออกมา ลู่จื้อก็กำมือแน่น

เขาอดไม่ได้ที่จะมองมารดาที่ดูเลื่อนลอย เเล้วเอ่ยปากปลอบโยนว่า “ท่านเเม่ ต่อไปอย่าทำให้ท่านพ่อโกรธอีกเลยนะ ตอนนี้ท่านพ่อยอมผ่อนปรนให้ ท่านก็พักผ่อนในเรือนให้ดีเถิด”

“รอภายภาคหน้าลูกจะหาโอกาสสร้างผลงานให้ได้ เเล้วอำนาจนายหญิงจวนโหวของท่านก็จะกลับคืนมาได้เอง!”

จังชิวอิ่งมองลูกชายคนนี้ ก็พลันรู้สึกเเปลกหน้าอย่างมาก

นางจับแขนของลู่จื้อไว้เเน่น เล็บจิกเข้าเนื้อ “จื้อเอ๋อร์ เจ้าหาวิธีสิ เจ้าหาวิธีจัดการเเม่ลูกเเพศยาคู่นั้นสะ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน