จางจิ้งหรูทำหน้าตกใจ และแกล้งยื่นมือออกไปเหมือนจะคว้าคนไว้
แต่ยังขดตัวเล็กน้อยไว้จุดที่เหมาะสม ปล่อยให้แขนเสื้อของชายหนุ่มผ่านปลายนิ้วไป
มองแผ่นหลังของลู่จื้อเดินจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว มุมปากของนางเผยความขมขื่นออกมา “ขอโทษทุกท่าน วันนี้ข้าไม่สบาย วันหลังไว้เชิญทุกท่านมาเป็นแขกในจวนอีก”
น้ำเสียงน้อยใจนี้ทำให้ฮูหยินจากตระกูลต่าง ๆ ถอนหายใจ
แม้แต่หวังรั่วเมิ่งซึ่งไม่ลงรอยกับจางจิ้งหรูก็ไม่พูดอะไรอีก แค่แบะปากมองนางแวบหนึ่ง แล้วหันหลังจากไป
เพียงไม่กี่ลมหายใจ เรือนที่คึกคักเมื่อครู่ก็ไร้ผู้คนในชั่วพริบตา
จางจิ้งหรูถึงได้เก็บสีหน้า ยกมือเช็ดหางตาอย่างเกียจคร้าน ยิ้มและมองไปทางมู่เหยาที่ยังนั่งดื่มชาอยู่ตรงนั้น “เป็นอย่างไร ข้าเรียนมาเหมือนไหม?”
มู่เหยาเลิกคิ้ว มุมปากยกเป็นรอยยิ้ม เอาถุงหอมออกมาจากแขนเสื้อและยื่นให้นาง
“ไม่เลว”
เมื่อเห็นถุงหอมที่ยื่นมาข้างหน้า จางจิ้งหรูดวงตาฉายแววดีใจ นางรีบรับมาโดยไม่ให้คนอื่นเห็น
ถุงหอมนี้เป็นของดี มันเป็นของดีที่ทำให้นางยืนหยัดในจวนลู่ได้!
มู่เหยาลุกขึ้นจะจากไป ก็โดนคนเรียกไว้จากข้างหลัง
นางหันไปทางจางจิ้งหรู เห็นนางทำท่าทางลังเล ก็บอกให้นางเอ่ยปาก
“ขอแค่ข้าช่วยเจ้า วันหน้าเจ้าจะให้สิ่งที่ข้าต้องการใช่ไหม?”
มู่เหยารู้ดีว่านางถามถึงเรื่องที่เขียนไว้ในช่วงครึ่งท้ายของจดหมาย นางค่อย ๆ พยักหน้า
เมื่อเห็นนางตอบตกลง จางจิ้งหรูจึงรู้สึกสบายใจ และไม่ถามอะไรมาก
แต่แสดงให้เห็นว่า นางจะช่วยมู่เหยาจับตาดูจังซื่อ ตรวจสอบเรื่องในปีนั้นว่ายังมีคนอื่นอีกไหม
เพราะมู่เหยาคิดว่า จังซื่อดึงหลิวฉิงฮวนมาวางยา เกรงว่าจะโดนคนคอยชี้แนะ
บัดนี้หลิวฉิงฮวนตายไปแล้ว หากเบื้องหลังจังซื่อยังมีคนอื่น คนนั้นต้องติดต่อจังซื่อไม่ช้าก็เร็ว และนางไม่สามารถแอบส่งคนเข้าไปในจวนลู่ไม่ได้
ตัวเลือกที่ดีที่สุด ก็คือมีแค่จางจิ้งหรู
ส่วนเงื่อนไขหลังทำสำเร็จ…นางไม่ถือสาที่จะช่วยนาง
ถึงอย่างไร…นางก็ไม่มีวันปล่อยตระกูลลู่ไป!
พอออกจากจวนลู่ มู่เหยากลับหลังและพาหนิงจู๋ไปซื้อเครื่องหอมเล็กน้อย
ตั้งใจว่าอีกสามวันจะจัดงานเลี้ยงกลางคืนที่จวนจงซู่โหวอีกครั้ง
“ทำไมคุณหนูถึงซื้อเครื่องหอมอีกเจ้าคะ?”
หนิงจู๋หอบเครื่องหอมไว้ในอ้อมแขน และเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
“ท่านอ๋องบอกช่วงนี้ฮูหยินเฒ่ามีเรื่องกังวลหลายอย่าง ข้าจะทำธูปสงบใจพอดี เดี๋ยวจะให้ชิงอิ่งเอาไปส่งให้”
มู่เหยาตอบด้วยรอยยิ้ม หันหลังและพาหนิงจู๋เดินออกมาจากร้านเครื่องหอม
ขณะที่เดินไปทางรถม้า ก็มีเงาร่างเล็ก ๆ พุ่งออกมาอย่างกะทันหัน คว้ากระเป๋าเงินตรงเอวของหนิงจู๋แล้วเข้าไปในฝูงชน

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...