ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 1

“ตุ๊บ!”

"โอ๊ย!"

พระชายาต้วนถูกอ๋องต้วนเตะจนกระเด็นออกไปโดยที่นางยังตั้งครรภ์ได้เก้าเดือนแล้ว และยังเป็นฝาแฝดเสียด้วย

หลังจากที่นางถูกเตะออกไปก็ล้มตัวกระแทกลงกับโต๊ะดื่มชาอย่างแรงจากนั้นก็กลิ้งลงไปบนพื้น

ทันทีหลังจากนั้นความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสได้ปั่นป่วนออกมาจากครรภ์ของพระชายาต้วนไป๋ชิงหลิง

นางยกมือขึ้นกุมหน้าท้องอันนูนนั้นพร้อมกับมองลงไปดู

กระโปรงสีน้ำเงินราบเรียบได้เคลือบน้ำโลหิตสีแดงสดและกระแสน้ำอันอุ่นยังคงไหลรินออกมาจากร่างกายอย่างต่อเนื่องจนก่อตัวเป็นแม่น้ำโลหิตสายหนึ่งขึ้น

เมื่อเห็นฉากนี้ไป๋ชิงหลิงก็เบิกตากว้างพร้อมกับทรุดตัวลงร่ำไห้ออกมา “เพราะเหตุใด เพราะเหตุใดกัน ในตอนนั้นผู้ที่ต้องการแต่งงานกับข้าก็คือท่าน สาบานว่าจะรักข้าชั่วฟ้าดินสลายก็เป็นท่าน ท่านบอกว่าชั่วชีวิตนี้จะไม่แต่งชายารองหรือนางสนมอีก แต่ว่าตอนนี้ท่านกลับ......กลับไม่ยอมละเว้นแม้แต่เด็ก ลูกในครรภ์ของข้านั้นเป็นของท่าน......”

“หุบปาก!” ร่างสีน้ำเงินเข้มเดินข้ามผ่านหน้าประตู

เขาก้าวเดินมายังเบื้องหน้าของไป๋ชิงหลิงอย่างรวดเร็วจากนั้นก็เอื้อมมือไปบีบคอนางและยกขึ้นจากพื้นแล้วกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า: “เริ่มแรกข้าต้องการจะแต่งงานกับบุตรีของตระกูลไป๋จริงแต่เจ้ากลับโป้ปดต่อข้า ส่วนเด็กในครรภ์ของเจ้า ข้าเพียงแค่นึกถึงก็รู้สึกคลื่นไส้นัก”

ฝ่ามือใหญ่บีบคอจนแน่นขึ้นมาบ้างเล็กน้อย

ไป๋ชิงหลิงหลับตาเอาไว้แน่นพร้อมด้วยเนื้อตัวที่สั่นเทาด้วยความเจ็บปวดทรมาน

หนึ่งปีก่อน ในพายุหิมะนางช่วยชีวิตท่านอ๋องต้วนไว้

เขาสัญญากับนางว่า เขาจะต้องแต่งนางมาเป็นชายา แต่นางกลับไม่ได้จริงจัง

หลังจากผ่านไปครึ่งเดือน ก็มีพระราชโองการผูกมัดเขากับนางไว้อีกครั้ง ในตอนนั้นเองที่นางรู้ว่า คนที่นางช่วยไว้ ก็คือองค์ชายห้านามว่าท่านอ๋องต้วน

ในตอนแรกเขาปฏิบัติต่อนางราวกับสมบัติล้ำค่า แต่นางไม่คิดเลยว่าหลังจากผ่านไปสองสามเดือน ความสัมพันธ์ของทั้งสองจะแย่ลงถึงเพียงนี้

นางไม่เข้าใจนางไปโป้ปดเขาตรงไหน และนางโป้ปดอะไรเขา.....

“ท่านอ๋อง อย่า ！”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงโศกเศร้าเสียใจของหญิงสาวดังขึ้นมา........

ไป๋ชิงหลิงลืมตาขึ้นมาทันที แล้วหันมองไปทางประตู

ร่างที่สละสลวยเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

สตรีผู้นี้สวมชุดสีม่วง ซึ่งเหมือนกับชุดเมฆาสีม่วงที่นางสวมใส่อยู่พอดี ไม่เพียงเท่านั้น แต่พวกนางยังมีใบหน้าที่คล้ายนกันถึงเก้าในสิบส่วน ！