ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 342

ปรากฏการณ์นี้ในทางการแพทย์สมัยใหม่เรียกว่าบุคลิกภาพแบบแยกส่วน

“หลังจากที่วิญญาณที่รักข้าถูกสร้างขึ้น เขาเริ่มวางแผนฆ่าเจ้า และเขาต้องการแต่งงานกับข้าในฐานะพระชายาของเขา และผู้หญิงที่สะกดจิตอ๋องด้วนก็หายตัวไปด้วย” ไป๋จิ่นค่อยๆ หันหน้าไปมองที่นาง "นี่คือจุดประสงค์ที่ข้ามาหาคุณในวันนี้ หลังจากการปรากฏตัวของหรงฉีที่รักข้าในตอนนั้น ก็ค้นพบว่ามันถูกผนึกไว้เป็นเวลาห้าปี "วิญญาณของเขามีสัญญาณของการฟื้นตัว น้องหญิง ท่านอ๋องต้วนไม่ใช่เด็กหนุ่มที่เขาเคยเป็นอีกต่อไป เขาเป็นคนที่อันตรายอย่างยิ่ง"

และนางได้ลิ้มรสผลที่ตามมาแล้ว

นางเสียใจกับเรื่องในอดีต

ไป่ชิงหลิงไม่แปลกใจ แต่นางไม่คาดคิดว่าหรงฉีจะมีบุคลิกภาพแบบแยกส่วน

ตามที่ไป๋จิ่น พูดตอนนี้เขามีสามตัวตน

คนหนึ่งรักนาง

คนหนึ่งรักไป๋จิ่น

อีกประการหนึ่งคือบุคลิกการแก้แค้น

เมื่อนึกถึง "คน" ต่างๆ ที่อาศัยอยู่ในร่างของชายคนนี้ ไป่ชิงหลิงก็สั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว

ใครรู้ว่าเขาจะแยกเป็นบุคลิกภาพประเภทใดต่อไป

"ข้าเข้าใจแล้ว" ไป๋ชิงหลิงยังคงสงบ "มีอะไรจะพูดอีกไหม"

ทันใดนั้น แม่นมอันก็คุกเข่าลงอย่างแรง "พระชายาหรง ได้โปรดช่วยพระชายาของข้าด้วย"

“แม่นมอัน!” ไป๋จิ่นตะโกน “อย่าขอร้องนาง นางจะไม่มีวันช่วยข้า ดังนั้นไม่ต้องเปลืองความพยายามของเจ้า”

"แต่จะรู้ได้อย่างไรถ้าท่านไม่ลอง" แม่นมอันโค้งลงอีกครั้ง"ได้โปรดช่วยพระชายาของข้าด้วย ท่านอ๋องมีท่าทีเดี๋ยวเย็นเดี๋ยวร้อนกับพระชายา จับมือและปรนเปรอนางเมื่อเขาอารมณ์ดี แต่เขาอารมณ์ไม่ดีบางครั้ง นางถูกบังคับให้กินอาหารที่ไม่ดี นางต้องอาศัยอยู่ในน้ำและไฟเช่นนี้เกือบทุกวัน”

ไป๋จิ่นเตะนางด้วยความโกรธ: "ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่ต้องการให้ใครมาสงสารข้าน นี่คือสิ่งที่ข้าสมควรได้รับ เจ้าสามารถขอร้องใครก็ได้ แต่จะขอร้องนางไม่ได้"

หลังจากคำรามไป๋จิ่นก็ไออย่างหนัก

กระอักเลือดออกมาเต็มปาก

นางบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่นางก็ไม่สามารถต้านทานความอ่อนแอของร่างกายได้ จึงล้มลงอย่างแรง และหมดสติไปในที่สุด

และไป๋ชิงหลิงซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามนางก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองตั้งแต่ต้นจนจบ แต่มองนางเป็นลมอยู่แทบเท้าอย่างเย็นชา

แม่นมอันคลานเข้าไปช่วยไป๋จิ่นลุกขึ้น: "พรชายาหรง แล้วท่านมีความลับอะไรที่จะช่วยพระชายาของเราได้บ้าง"

“ความลับ?” ไป๋ชิงหลิงหรี่ตา