และสิ่งที่สำนักหมอหลวงฮั่วพูดนั้น สอดคล้องกับสิ่งที่ไป๋ชิงหลิงใช้เครื่องมือตรวจจับ
สถานการณ์วิกฤต
จักรพรรดิเหยาและฮองเฮาอู่ เสด็จมาพร้อมกับเหล่าองค์ชายที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ
ท่านอ๋องอันจวินกอดพระชายาอันจวินซึ่งนั่งอยู่บนพื้น ปิดปากพระชายาอันจวินแล้วพูดว่า “ฝ่าบาท ภรรยาของกระหม่อมหยาบคายแล้ว”
“มีบางอย่างผิดปกติกับม้า ต้องมีบางอย่างผิดปกติกับม้า” ทันใดนั้นพระชายาอันจวินก็ผลักท่านอ๋องอันจวินออกไป และคุกเข่าต่อหน้าจักรพรรดิเหยา “ฝ่าบาทโปรดตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียด และจับตัวผู้กระทำผิดที่แท้จริง เพื่อที่หยวนเอ๋อร์จะได้ไม่ทนทุกข์ทรมานโดยเปล่าประโยชน์”
“ปี้ฮวา!”
“หุบปาก” สีหน้าของพระชายาอันจวินเคร่งขรึมเล็กน้อย “ข้ามีหยวนเอ๋อร์เพียงคนเดียว แต่ท่านมีลูกชายหลายคน ถ้าหยวนเอ๋อร์ตายสำหรับเจ้าแล้วมันก็ไม่ได้อะไร แต่เขาคือสมบัติชิ้นเดียวของข้า”
นางแทบจะกรีดร้องออกมา
ท่านอ๋องอันจวินยืนขึ้น และตบไปที่พระพักตร์พระชายาอันจวิน
การตบของเขารุนแรงมาก เมื่อตบลงบนใบหน้าพระชายาอันจวิน พระชายาอันจวินก็ถูกเขาตบจนหมดสติไป
ท่านอ๋องอันจวินย่อตัวลงอย่างรวดเร็ว กอดพระชายาอันจวินที่เป็นลมในอ้อมแขน คุกเข่าต่อหน้าจักรพรรดิเหยา และพูดว่า “ฝ่าบาท เรื่องนี้……”
“ข้าจะอธิบายให้พวกท่านฟัง” จักรพรรดิเหยาหันหน้า ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความโกรธ “เว่ยซือเฉิง”
เว่ยซือเฉิงก้าวไปข้างหน้า “กระหม่อมอยู่นี่พ่ะย่ะค่ะ”
“ตรวจสอบให้ข้า ภายในหนึ่งวัน”
เว่ยซือเฉิงพูดว่า “พ่ะย่ะค่ะ” และพาทหารไปยังจุดที่เกิดอุบัติเหตุ
ทันทีที่เว่ยซือเฉิงจากไป ทหารองครักษ์เหยี่ยวดำก็พาชิงอีและหมอหญิงหลายคนจากโรงหมอฮุ่ยหมินเข้ามา
ไป๋ชิงหลิงลุกขึ้น เดินไปหาท่านอ๋องอันจวิน และพูดว่า “เสด็จอา โรงหมอฮุ่ยหมินมีอุปกรณ์ที่ทันสมัย และห้องผ่าตัดที่ปลอดเชื้อ หากท่านเชื่อใจข้า ข้าจะนำจวิ้นอ๋องน้อยกลับไปที่โรงหมอฮุ่ยหมิน”
ท่านอ๋องอันจวินมองดูสตรีในอ้อมแขน พยักหน้าและพูดว่า “พระชายาหรงจัดการเถอะ”
นางยังสามารถรักษาอาการป่วยที่ดื้อรั้นของไทเฮาได้ ดังนั้นหมอหลวงฮั่วจึงขอให้หมอหลวงจ้าวตามหานาง ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องปล่อยมันไป
ไป๋ชิงหลิง ดูแลอาการบาดเจ็บของจวิ้นอ๋องน้อยด้วยตัวเอง จากนั้นเรียกใครสักคนวางเขาบนลงเปลหาม แล้วพาเขากลับไปที่โรงหมอฮุ่ยหมิน
หมอหลวงฮุ่ย หมอหลวงจ้าว และหมอหลวงหลี่ตามมา
พวกเขาต้องการดูว่าไป๋ชิงหลิงจะจัดการกับการผ่าตัดนี้อย่างไร
ไม่ใช่ครั้งแรกที่อีผิงถิงและไป๋หมิงฮุ่ยช่วยไป๋ชิงหลิงในการผ่าตัด แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่นองเลือดเท่าครั้งนี้มาก่อน
เมื่อหมิงฮุ่ยมองไปที่เลือดในช่องท้องของจวิ้นอ๋องน้อย ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ “อวัยวะภายในแตก”
“ห้ามเลือดเร็ว” ไป๋ชิงหลิงพูด
อีผิงถิงห้ามเลือดอย่างเป็นระเบียบ
เมื่อไป๋ชิงหลิงได้ยินคำพูดเหล่านี้ อารมณ์ของนางก็เปลี่ยนไป
หมอหลวงฮั่วไม่เชื่อว่าไป๋ชิงหลิงเป็นคนทำ “แค่เด็กรับใช้สองคน จะสรุปว่าพระชายาหรงเป็นคนทำได้อย่างไร”
“ใต้เท้าเว่นจัดการจัดการเรื่องต่าง ๆ อย่างไม่น่าเชื่อถือแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” หมอหลวงจ้าวลูบเคราของเขา
ไป๋ชิงหลิงหันกลับมาพูดกับเหล่าหมอหลวง “หมอหลวงฮั่ว หมอหลวงจ้าว หมอหลวงหลี่ จวิ้นอ๋องน้อยยังต้องการใครสักคน ดังนั้นพวกเจ้าอยู่ที่นี่ สองคนนี้เป็นผู้ช่วยมือขวาของข้า พวกเขาได้ผ่านการผ่าตัดการแตกของอวัยวะภายใน และมีประสบการณ์ด้านการพยาบาลอยู่ช่วงหนึ่ง และจวิ้นอ๋องน้อยก็ขอมอบให้พวกเจ้าดูแลไปก่อน”
หลังจากที่เหล่าหมอหลวงมองไปที่อีผิงถิงและไป๋หมิงฮุ่ย พวกเขาก็โค้งคำนับพร้อมกัน
ไป๋ชิงหลิงโค้งคำนับกลับ และกลับไปที่ลานประลองราชวงศ์กับฟางกงกง
หรงเยี่ยกำลังรอนางอยู่นอกลานประลองราชวงศ์ นางเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว และถามว่า “ทำไมท่านถึงอยู่ที่นี่?”
“ข้ากำลังรอเจ้าอยู่ มาเผชิญหน้าด้วยกันเถอะ”
“เผชิญหน้าอะไร ข้าไม่เคยทำมันมาก่อน หรือท่านอ๋องคิดว่าข้าต้องการฆ่าท่าน” สีหน้าของไป๋ชิงหลิงเคร่งขรึมลง และมือของนางที่อยู่ใต้แขนเสื้อก็แอบกำแน่น
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้นางรู้สึกว่าตัวเองดูตลกจริง ๆ
เขาไล่ล่าสามีภรรยาแซ่หยาง และฆ่าอาจิ แล้วทำไมนางถึงคิดว่าเขาใจดีกับนาง ถ้าการแข่งม้าตีคลีครั้งนี้ไม่ใช่อุบัติเหตุ ก็แสดงว่าเป็นการสมรู้ร่วมคิด
เช่นนั้นมันเป็นการสมรู้ร่วมคิดของใครกัน ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น
จากขทที่ 907ข้ามมาบทที่ 987 เลยเหรอคะหายไป 80บท...แอดขาตามกลับมาให้หน่อยค่าาาาา😅😢😘...
จักรพรรดิตายแล้วค่อยมีกำลังใจอ่านหน่อยอย่างน้อยๆก็ไม่ต้องหัวเสียกับตาแก่งี่เง่าคนนี้อีก......
เรื่องนี้ทำพี่น้ำตาท่วมบ้าน...สามีบอกว่าถ้ามันโศกมันเศร้านักก็เลิกอ่านเหอะ...ไม่ได้สิตามมาขนาดนี้แล้วเอาให้สุดแล้วหยุดที่กระดาษทิชชู่...
อยากรู้ว่าพระเอกและนางเอกจะรู้ความจริงตอนไหนว่าเป็นครบครัวเดียวกันและจิ่นหลินคือลูกอีกคน ช่วยสปอยหน่อยค่ะ...
นางเอกเรื่องนี้เก่ง..แต่อ่อนแอและงี่เง่า..หลายครั้งที่อ่านไปถอนหายใจไป...
อัพต่อนะคะ..กำลังสนุกเลยค่ะ...
บทที่614-623เนื้อหาไม่ครบมีแค่5-6บรรทัดอ่านไม่รู้เรื่องเดาทางไมาถูกเลย...
บทที่594-602สั้นมากค่ะ...
ตอน 460 โอ้โหวว หนักหน่วงมาก ตั้งแต่แมวตาย หลังจากนั้นคนที่นางเอกรักตายเป็นใบไม้ร่วงเลย แต่คนล่าสุดเนี่ย ได้ไงวะ รับไม่ได้อย่างแรง😭 ชีวิตนางเอกบัดซบมาก คนธรรมดาที่ไหนจะทนได้วะเนี่ย เป็นคนปกติป่านนี้เป็นบ้าตายไปแล้ว ว่าแต่อีจักรพรรดิจะเลิกประสาทแดกได้ตอนไหน🤬🤬...
อยากผ่าสมองอ๋องเฉินออกมาดูว่าข้างในมันมีมันสมองอยู่จริงๆรึเปล่า...อะไรจะมึนและง่าวได้ขนาดนี้...