จากนั้นก็ได้ยินไป๋ชิงหลิงกล่าวขึ้นอีกครั้ง "จะกลัวเพียงแค่ผู้หญิงคนเดียวอย่างนั้นหรือ?"
หรงเยี่ยส่งเสียงออกมาเล็กน้อยและริมฝีปากของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มอันเยือกเย็น
เขารู้สึกว่าความกล้าหาญของไป๋ชิงหลิงช่างไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
ท่านอ๋องต้วนเป็นพระโอรสของพระสนมเอกหรง และผู้ที่อยู่เบื้องหลังของพระสนมเอกหรงนั้น แม้แต่เสด็จพ่อของเขาก็รู้สึกเกรงกลัวอยู่เช่นกัน
ผู้หญิงคนนี้ช่างไม่รู้จักความร้ายกาจของพระสนมเอกหรงเอาเสียเลย
เขาจัดระเบียบชุดคลุมของตัวเอง "เจ้ารอดูเถอะ หญิงชั่วร้ายคนนั้นจะจัดการเจ้า ทำให้เจ้าต้องตายอย่างอนาถเลยคอยดูเถอะ"
"นางยุยงจงใจให้คนใช้ที่จวนท่านอ๋องของนางมาลักพาตัวลูกของข้า และยังจะเอาลูกสาวของข้าไปขาย ข้าไม่ได้ทำผิดกฎหมายแคว้นหรง ข้าเพียงแค่ปฏิบัติตามกฎหมายของแคว้นหรงที่มีอยู่ เช่นนั้นแล้วพระสนมเอกหรงคงไม่สามารถทำอะไรข้าได้" ไป๋ชิงหลิงกล่าวออกมาอย่างแน่วแน่
หรงเยี่ยหันกลับไปมองนางทันที
และจ้องมองแววตาที่ใสซื่อและดื้อรั้นคู่นั้น โดยไม่รู้สึกหวาดกลัวต่อคำพูดของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
นางไม่เคยเผชิญหน้ากับกลอุบายชั่วร้ายเหล่านั้นเลย หรือว่านางมีแผนการอื่นอยู่
เขาก็อยากรู้เช่นกันว่านางจะรอดพ้นจากเงื้อมมือของพระสนมเอกหรงไปได้อย่างไร
"ระวังตัวเองให้ดีเถอะ"
เมื่อกล่าวจบ ไป๋ชิงหลิงรู้สึกว่ามีเงาดำผ่านหน้านางไป
เพียงชั่วพริบตา คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของนางกลับหายไปเสียแล้ว
และหน้าต่างที่ปิดสนิทกลับเกิดสั่นสะเทือนเล็กน้อย
นางรีบเปิดประตูห้องและเดินออกไป
มีร่างหนึ่งยืนอยู่บนกำแพงสูง ในขณะที่นางกำลังเดินออกไปนั้น อีกฝ่ายได้กระโดดออกไปข้างนอกเรียบร้อยแล้ว......
ในที่สุดเขาก็จากไป
ไป๋ชิงหลิงแอบถอนหายใจ
นางเรียกซังจู๋เข้ามาและหยิบเศษเงินจำนวนหนึ่งขึ้นมายื่นให้นาง "หากข้าถูกคนในวังเรียกเข้าพบ เช่นนั้นเจ้าไปหาขอทานจำนวนหนึ่ง และบอกว่า......"
นางโน้มตัวเข้าใกล้ซังจู๋และกระซิบ
ซังจู๋พยักหน้าและเดินออกไป
และในขณะที่ไป๋ชิงหลิงเดินออกไปจากห้องนั้น ไป๋ชงเซิงที่นอนหลับตามาโดยตลอดก็ได้ลืมตาขึ้นมา......
นางได้ยินทั้งหมดที่ไป๋ชิงหลิงและหรงเยี่ยสนทนากัน
ช่วงเวลาเย็น ในที่สุดก็มีคนมาจากในวังและนำตัวไป๋ชิงหลิงไป
ติ้งเป่ยโหวกลับมาถึงจวนโหวหลังจากที่ไป๋ชิงหลิงถูกนำตัวออกไป
คนของฮูหยินอาวุโสได้มายืนรอที่หน้าประตูใหญ่ของจวนอยู่ก่อนหน้าแล้ว และเมื่อเห็นติ้งเป่ยโหวกลับมาถึงก็ได้รีบเข้าไปขัดขวางไว้ "นายท่านโหว เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ ฮูหยินสั่งให้ท่านไปที่เรือนฉืออวี้ ฮูหยินป่วยหนักขอรับ"
ติ้งเป่ยโหวขมวดคิ้วและถาม "เหตุใดจู่ๆ ฮูหยินถึงป่วยหนักได้"
สีหน้าของพ่อบ้านดูวิตกกังวลและบอกเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง หลังจากที่ติ้งเป่ยโหวรับรู้ สีหน้าของเขาได้เปลี่ยนไปทันที และวิ่งไปยังเรือนชิงซินโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
เขาเพิ่งเดินเข้าไปยังเรือนชิงซินก็ได้เห็นคนใช้ภายในเรือนเดินไปมาไม่หยุด ราวกับกำลังหาใคร
เมื่อลี่ว์อีเห็นว่าติ้งเป่ยโหวกลับมาจึงได้รีบวิ่งไปหาและร้องไห้ออกมา "นายท่านโหว ท่านรีบช่วยแม่นางด้วย คนในวังมาจับตัวแม่นางไป คุณหนูน้อยก็หายตัวไป บ่าวและชิงจู๋เตรียมที่จะออกไปหาข้างนอกจวนเจ้าค่ะ"
"หายไป จะหายไปได้อย่างไร พวกเจ้าเฝ้าดูนางอย่างไรกัน" ติ้งเป่ยโหวโกรธมาก
จื่ออีก็รู้สึกวิตกกังวลอย่างมากเช่นกัน "เมื่อครั้งก่อนแม่นางเข้าไปรักษาอาการบาดเจ็บให้กับองค์รัฐทายาทที่จวนท่านอ๋องหรง คุณหนูน้อยก็ได้แอบหนีออกไปหาแม่นางด้วยตัวเอง ครั้งนี้แม่นางเข้าไปในวัง หรือว่าคุณหนูน้อยจะแอบบุกเข้าไปในวัง"
ติ้งเป่ยโหวหยุดชะงักและรีบหันไปพูดกับไป๋กัวจ้าว "รีบส่งคนออกไปค้นหาภายในจวนโหว หากหาไม่เจอในจวนโหว เช่นนั้นก็ออกไปค้นหาข้างนอก ส่วนพวกเจ้ารออยู่ที่เรือนเพื่อรอนายท่านกลับมา ข้าจะเข้าวังไปสังเกตการณ์"
เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญอย่างมาก ติ้งเป่ยโหวไม่อาจปล่อยวางและล่าช้าไปได้ เมื่อเปลี่ยนเป็นชุดเครื่องแบบราชสำนักก็รีบออกจากจวนไป
ในขณะที่ทุกคนกำลังร้อนรนกระวนกระวายใจ ซังจู๋ได้ออกไปทางประตูหลัง เพื่อเผยแพร่สิ่งที่ไป๋ชิงหลิงสั่งนางเอาไว้......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น
ตอน 460 โอ้โหวว หนักหน่วงมาก ตั้งแต่แมวตาย หลังจากนั้นคนที่นางเอกรักตายเป็นใบไม้ร่วงเลย แต่คนล่าสุดเนี่ย ได้ไงวะ รับไม่ได้อย่างแรง😭 ชีวิตนางเอกบัดซบมาก คนธรรมดาที่ไหนจะทนได้วะเนี่ย เป็นคนปกติป่านนี้เป็นบ้าตายไปแล้ว ว่าแต่อีจักรพรรดิจะเลิกประสาทแดกได้ตอนไหน🤬🤬...
อยากผ่าสมองอ๋องเฉินออกมาดูว่าข้างในมันมีมันสมองอยู่จริงๆรึเปล่า...อะไรจะมึนและง่าวได้ขนาดนี้...
อ่านถึงตรงนี้แล้วยอมรับเลยว่าเหนื่อยแทนไป่ชิงหลิงจริงๆ...มีเรื่องตลอด...ช่วงดีๆแทบจะไม่มีเลย..แอดขาาาาตามอ่านจนจะทันแล้วนะคะลงต่อเถอะค่ะเข้ามาส่องทุกวันว่าขยับจาก 460ไปบ้างรึยังพรีสสสสส😽😽😽...
เจอแล้ว..เจอแล้ว..เป็นเรื่องที่อยากอ่านมากๆอีกเรื่องนึง..กรี๊ดลั่นรถจนลูกผัวตกอกตกใจ55555....แอดขาาา..อัพต่อไปเรื่อยๆนะคะจะตามอ่านให้ทันแน่นอนค่ะ😄🤗😊...
ตอนนี้ชื่อหรงฉี่กับอ๋องต้วนสลับกันอยู่นะอย่าทำให้สับสนสิคะ...
บท 433 แล้วมีต่อใช่มั้ยคะ...
อ่านแล้ว ยังไม่จบ แต่สถานะทำไมเสร็จสิ้นแล้ว น่าจะยังอีกหลายตอน ทำไมไม่มีการลงต่อคะ...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...