ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 450

หรงเยี่ยจับมือของไป๋ชิงหลิงแน่นโดยไม่รู้ตัว และเสิ่นหรูเหลียนเห็นการกระทำของเขา เขาก็พูดอีกครั้ง “ข้าจะพานางออกไปอย่างปลอดภัย ให้นางมีชีวิตอยู่”

“เสิ่นหรูเหลียน！” ดวงตาของหลานเฉิงเฟิงมืดลง และตำหนิอย่าโกรธเคือง “เจ้าจะขัดรับสั่งของจักรพรรดิงั้นหรือ？”

“ฝ่าบาทเพียงขอให้ข้าตามหาฉุ๋นฮองเฮา ไม่ได้รับสั่งให้ข้าสังหารพระชายาหรง！”

“เจ้า……”หลานเฉิงเฟิงแทบจะกระอักเลือดออกมาเต็มปาก

ไป๋ชิงหลิงกลับไม่เต็มใจที่จะจากไปพร้อมกับเสิ่นหรูเหลียน เพราะเมื่อนางจะไป หรงเยี่ยก็จะถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง

นางเป็นคนทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ นางจะทิ้งเขาได้ในเวลานี้ได้อย่างไร

อย่างไรก็ตาม……

หรงเยี่ยปล่อยมือแล้ว

ไป๋ชิงหลิงจ้องไปที่ฝ่ามือที่คลายออกของเขา จากนั้นพลิกมือกำนิ้วเขาแน่นและพูดว่า “อย่า！”

“พระชายา ข้าสัญญา หลังจากครั้งนี้ข้าจะฟังเจ้าทุกอย่าง หรงเยี่ยยกแส้ขึ้น พลังภายในของเขาก็ปรากฏขึ้น เขาส่งทหารตระกูลหลานที่กำลังโจมตีเขาลอยออกจากบริเวณตระกูลสวี่ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว

ไป๋ชิงหลิงส่ายหัวของนางอย่างเสียสติและพูดว่า “ข้าไม่ฟัง ข้าไม่ต้องการแยกจากท่าน”

นางสะบัดแขนที่ถูกเสิ่นหรูเหลียนจับไว้อย่างแรง

เสิ่นหรูเหลียนใช้แรง และดึงนางเข้าไปในค่ายของตัวเอง

ไป๋ชิงหลิงตะโกนว่า : “เสิ่นหรูเหลียน ปล่อยข้า”

“หรงเยี่ย อย่าทิ้งข้าไว้คนเดียว พวกเรากลับเมืองเฉาจิงกันเถอะ ข้าคิดถึงจิ่งหลินและเซิงเอ๋อร์ เราไม่ต้องหนีไปแบบนี้ต่อไปอีก หรงเยี่ย……”

ไป๋ชิงหลิงร้องไห้เสียดแทงหัวใจ

น้ำตาของนางทำให้ดวงตาทั้งสองข้างพร่ามัว และร่างของหรงเยี่ยห้อยต่องแต่งต่อหน้าต่อตานาง

มือของนางเหยียดตรง และนางก็คว้าอากาศ พยายามคว้ามุมเสื้อผ้าของหรงเยี่ย

อย่างไรก็ตาม คนที่อยู่ข้างหลังดึงนางและหรงเยี่ยให้ไกลออกไปเรื่อย ๆ

หรงเยี่ยอดทนต่อความไม่เต็มใจ และความเจ็บปวดในใจ หันหลังกลับทิ้งเงาแผ่นหลังให้กับไป๋ชิงหลิง และเริ่มฆ่าอย่างดุเดือด

ไป๋ชิงหลิงดิ้นรนด้วยความสิ้นหวัง และพูดว่า “ปล่อยข้า เสิ่นหรูเหลียน ข้าจะฆ่าเจ้า”

“พระชายา ขออภัยด้วยพ่ะย่ะค่ะ！”เสิ่นหรูเหลียนยกฝ่ามือขึ้น ตบไปที่หลังคอของไป๋ชิงหลิง

ไป๋ชิงหลิงตะคอก หันกลับมาและจ้องมองเสิ่นหรูเหลียน หลังจากนั้นไม่นาน นางก็หมดสติในอ้อมแขนของเขา

เสิ่นหรูเหลียนอุ้มนางขึ้นมา และสั่งทหารเกราะเงิน “ถอยกลับ！”

ทหารเกราะเงินปกป้องเสิ่นหรูเหลียน และถอนตัวออกจากหมู่บ้านตระกูลเฉินอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ทหารของตระกูลหลานก็ไล่ตามเขาไปตลอดทาง

แต่ใช้เวลาไม่ถึงวัน ทหารตระกูลหลานก็ถูกทหารเกราะเงินของเสิ่นหรูเหลียนจัดการหมดแล้ว

เมื่อพวกเขามาถึงครึ่งเนินเขา ไป๋ชิงหลิงก็ตื่นขึ้นมาเช่นกัน