ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 531

จักรพรรดิเหยาดึงสติกลับมา มองไปทางไทเฮาที่ถูกรักษาแล้ว ยกมือชี้ไปทางไทเฮา

ไป๋ชิงหลิงพูดว่า:"ฝ่าบาท ไทเฮาพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่หลังจากฟื้นตัวแล้วจะมีโรคแทรกซึมอะไรหรือไม่ ต้องรอฟื้นตัวแล้วถึงจะทราบได้ ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือพระกายาของฝ่าบาท!"

จักรพรรดิเหยาขมวดคิ้ว จ้องมองไป๋ชิงหลิงด้วยแววตาที่เยือกเย็น

ตอนที่ทราบตัวตนที่แท้จริงของไป๋ชิงหลิง เขาเคยคิดวิธีที่จะลงโทษไป๋ชิงหลิง

ประทานผ้าไหมขาวแก่นาง

หรือประทานเหล้าพิษ

หรือไม่ก็แขวนคอประหาร

ไม่ว่าจะเป็นการลงโทษแบบไหน เขาต้องการให้นางตาย

หลังจากหายโกรธกริ้วอย่างหนักแล้วเผชิญกับไป๋ชิงหลิงอีกครั้ง จักรพรรดิเหยาก็มีสติมากขึ้น

เรื่องนี้ไม่ธรรมดา

เขาค่อยๆวางมือลง วางไว้ตามสบาย

ไป๋ชิงหลิงจ้องมองไปที่มือของจักรพรรดิเหยาที่ยกขึ้นมาเมื่อครู่ จึงลองเดาความคิดของฝ่าบาทดู ไม่มีท่าทีใดๆ ฉะนั้นคงยังไม่คิดว่าจะจบชีวิตนาง

นางใช้เข่าเดินเข้าไป สองมือพยุงแขนของจักรพรรดิเหยาขึ้นวางไว้บนต้นขาของตัวเอง ตรวจดูชีพจร

นางตรวจดูอย่างละเอียด จากนั้นจึงหยิบเข็มเงินออกมาวางราบอยู่บนกล่องยาของตัวเอง หยิบเข็มมาหนึ่งเข็มแล้วพูดว่า:"ฝ่าบาท หม่อนฉันจะใช่เข็มเงินเปิดจุดชีพจรเลือดของฝ่าบาทชั่วคราว ทำให้ฝ่าบาทสามารถเปิดปากพูดได้ในระยะเวลาสั้นๆ ส่วนเรื่องวิธีถอนพิษ คงต้องใช้เวลาอีกสักหน่อย นอกจากนี้ หม่อนฉันจะให้ยาบรรเทาพิษแก่ท่าน ทำให้สารพิษในพระกายาทำงานช้าลง รอจนถึงเมื่อกลับเมืองหลวง ค่อยให้หมอเทวดาซูถอนพิษให้ฝ่าบาท ท่านว่าเช่นนี้ได้หรือไม่?"

ขุนนางหลายคนล้อมเข้ามา

เสิ่นโหรวเม่ยก็เช่นกัน:"วิธีนี้ไม่เหมาะสม ตอนนี้ตัวตนของเจ้าไม่ชัดเจน ไม่รู้ว่าเป็นมิตรหรือเป็นภัย ใครจะรู้ว่าเจ้าจะสมรู้ร่วมคิดกับพวกคนข้างนอกเพื่อสังหารฝ่าบาทหรือไม่"

จักรพรรดิเหยาแววตาเฉียบคมขึ้น

ไป๋ชิงหลิงรู้ดีว่าเขาไม่มีทางเชื่อตัวเองได้ง่ายๆ ยิ่งไม่มีทางยอมให้นางฝั่งเข็มบนตัวเขา

และยิ่งไม่มีทางกินยาที่นางให้แน่นอน

"เช่นนี้ให้หมอหลวงจ้าวเป็นคนทำ"ไป๋ชิงหลิงพูด

"หมอหลวงจ้าวต้องเฝ้าดูแลไทเฮา หรือจะให้ข้ามาทำแทน เพราะข้าก็เป็นหมอหญิงเช่นกัน"เสิ่นโหรวเม่ยพูดไปก็ยื่นมือไปแย่งเข็มที่อยู่ในมือของนาง

แต่มือของนางยังไม่ทันสัมผัสเข็มที่อยู่ในมือของไป๋ชิงหลิง ไป๋ชิงหลิงก็แทงกลับทันที เข็มเงินถูกแทงเข้าที่ฝ่ามือของเสิ่นโหรวเม่ย

เสิ่นโหรวเม่ยหดมือกลับเพราะความเจ็บ ถอยหลังออกไปแล้วพูดว่า:"เจ้า......"

ไป๋ชิงหลิงพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา:"พระชายาเฉินถูกสงสัยว่ามุ่งทำร้ายไทเฮา จึงยากที่จะรับประกันว่าจะไม่ทำร้ายฝ่าบาท ข้าและเจ้า......ต่างไม่มีสิทธิ์ฝั่งเข็มให้ฝ่าบาท เชิญหมอหลวงจ้าว"

หมอหลวงจ้าวเดินออกมาจากกลุ่มทหารองครักษ์เหยี่ยวดำ คุกเข่าลงข้างไป๋ชิงหลิง คำนับต่อจักรพรรดิเหยา

จักรพรรดิเหยามองเห็นหมอหลวงจ้าว แววตาก็ผ่อนคลายลง