ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 847

“อ๋อ นางเป็นญาติห่างๆของหม่อมฉันเอง” แม่นางฉางสามพาหญิงสาวที่อยู่ข้างๆนางมา แล้วแนะนำว่า :“ชื่อหลัวหลาน”

“นามสกุลหลัว?”

“เพคะ พ่อแม่ของหลัวหลานเสียชีวิตแล้ว หม่อมฉันเห็นว่านางน่าสงสาร จึงได้พานางมาอยู่ด้วย หลัวหลานเองก็ถึงวัยที่จะแต่งงานแล้ว!”

อ๋อ ประโยคสุดท้ายนั่น ช่างพูดได้ซับซ้อนเหลือเกิน~

“ฮองเฮาเหนียงเหนียง อย่ายืนอยู่ข้างนอกเลย เชิญเข้าไปนั่งในจวน”

“ก็ดี ข้าเองก็มีเรื่องจะคุยกับแม่นางฉางสามอยู่สองสามประโยค” ไป๋ชิงหลิงเดินผ่านแม่นางฉางสาม โดยมีลี่ว์อีคอยช่วยประคอง

เมื่อแม่นางฉางสามได้ยินคำพูดของไป๋ชิงหลิง นางก็อึ้งไปเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นมองร่างของไป๋ชิงหลิง จากนั้นจึงรีบตามเข้าไป

เมื่อมาถึงลานหน้าบ้าน ไป๋ชิงหลิงก็นั่งลง และสั่งให้นางกำนัลที่อยู่ข้างๆออกไป เหลือเพียงคนสนิทไม่กี่คน

แต่แม่นางฉางสามกลับมาหญิงสาวที่ชื่อหลัวหลานมาด้วย

ไป๋ชิงหลิงพูดว่า :“แม่นางฉาง ข้าต้องการคุยกับเจ้าคนเดียว”

หลัวหลานออกไปจากห้องโถงอย่างรู้ตัว

แม่นางฉางสามถามว่า :“เหนียงเหนียง คนออกไปแล้ว ไม่ทราบว่าเหนียงเหนียงมีอะไรจะพูดกับหม่อมฉัน”

“เรื่องที่เกี่ยวข้องกับฉางเล่อเหยียน”

“เล่อเหยียน?” แม่นางฉางสามขมวดคิ้วเล็กน้อย :“เล่อเหยียนไม่ใช่อยู่ที่จวนตระกูลฉินหรือ นางสุขสบายดี”

“นางสุขสบายดีหรือ?” ถ้าหากนางสุขสบายดี ก็คงไม่เขียนจดหมายขอความช่วยเหลือ

“ใช่เพคะ หม่อมฉันเพิ่งได้รับจดหมายจากเล่อเอ๋อร์เมื่อวาน นางตั้งครรภ์ลูกของคุณชายใหญ่ตระกูลฉิน คนตระกูลฉินดูแลนางเป็นอย่างดี เหนียงเหนียงต้องการจะพูดเรื่องอะไร?”

ไป๋ชิงหลิงขมวดคิ้วแรงขึ้น :“จดหมายที่นางเขียนให้เจ้า ให้ข้าดูหน่อยได้ไหม”

“ได้เพคะ มันเป็นเพียงการถามไถ่สารทุกข์สุกดิบทั่วไป หม่อมฉันจะให้คนไปนำมาให้!” แม่นางฉางสามเรียกแม่นมที่อยู่ข้างๆให้ไปเอาจดหมายที่ห้องของนาง

แม่นมไม่ได้เอาจดหมายมาแค่ฉบับเดียว แต่ยังหยิบจดหมายที่หลังจากฉางเล่อเหยียนแต่งงานแล้ว ส่งมาให้แม่นางฉางสามอีกห้าฉบับมาด้วย

ลี่ว์อีก้าวไปข้างหน้าแล้วรับจดหมายมา จากนั้นก็ยื่นให้ไป๋ชิงหลิง

ไป๋ชิงหลิงเปิดจดหมายทีละฉบับ ต่อหน้าแม่นางฉางสาม และอ่านจดหมายที่ฉางเล่อเหยียนเขียนอย่างละเอียด

เธอพบว่า มีจดหมายฉบับหนึ่ง ข้อความสั้นมาก มีเพียงสองประโยคสั้นๆที่บอกว่าสบายดี ในขณะที่อีกสี่ฉบับนั้นเขียนข้อความที่เต็มไปด้วยรายละเอียดในชีวิตประจำวัน

แต่ทั้งหมดนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร........

ดังนั้น มันจึงแปลกมาก ตอนนี้ฉางเล่อเหยียนเป็นยังไงบ้าง?

“เหนียงเหนียง มีปัญหาอะไรหรือไม่?”

ไป๋ชิงหลิงเงยหน้าขึ้น แล้วพูดว่า :“จดหมายไม่มีปัญหาอะไร แต่ว่าคนมีปัญหา”

สีหน้าของแม่นางฉางสามเปลี่ยนไป :“หม่อมฉันไม่เข้าใจว่าเหนียงเหนียงหมายถึงอะไร!”

“ถ้าข้าบอกเจ้าว่า เล่อเหยียนอยู่ที่จวนตระกูลฉินไม่มีความสุข และชีวิตของนางถึงขั้นตกอยู่ในอันตราย แม่นางฉางสามจะไปรับนางกลับมาหรือไม่?”

“นี่........” สีหน้าของแม่นางฉางสามดูไม่ค่อยดีนัก :“เล่อเหยียนอยู่ที่จวนตระกูลฉินสุขสบายดี จะมีอันตรายถึงชีวิตได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้นางกำลังตั้งครรภ์สายเลือดตระกูลฉิน คุณชายใหญ่ตระกูลฉินตามใจนางมาก”

ไป๋ชิงหลิงเยาะเย้ยในใจ

ดูเหมือนว่า จะเป็นอย่างที่เซี่ยซานพูด ตระกูลฉางไม่สนใจฉางเล่อเหยียน

“นายผู้เฒ่าฉางล่ะ?”

ทันใดนั้นแววตาของแม่นางฉางสามก็สั่นไหว นางก้มหน้าลงอย่างรวดเร็ว ราวกับว่านางกำลังจงใจปิดบังบางสิ่ง :“นายผู้เฒ่าออกจากเมืองหลวงและเดินทางกลับเมืองเหลียนเมื่อครึ่งเดือนที่แล้ว”

“อ๋อ กลับเมืองเหลียนแล้ว” เมื่อกี้นี้ไป๋ชิงหลิงไม่ได้พลาดท่าทีแปลกๆของแม่นางฉางสาม

ดูเหมือนว่าแม่นางฉางสามคนนี้ จะมีปัญหา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น