บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1024

บทที่ 1024 สองขอบเขตเข้าปะทะ

บทที่ 1024 สองขอบเขตเข้าปะทะ

อะไรนะ?

แค่หกจากสิบส่วนหรือ?

เมื่อได้ยินว่าสยงหมิงใช้พลังไปแค่หกส่วน ผู้ข้ามผ่านทั้งหลายจึงหมดความตื่นเต้นลงไปมาก ในขณะที่เหวยเจิ้งและคนอื่น ๆ กลับมีสีหน้าพึงพอใจ

คนผู้นี้เป็นถึงเซียนลึกลับ มีหรือเซียนสวรรค์จะต่อกรด้วยได้?

ตูม!

สิ้นคำสยงหมิง เขาก็ก้าวเท้ามาข้างหน้า ก่อนออกหมัดอย่างไร้ความลังเล

“เถาวัลย์ยึดสวรรค์!” พริบตาที่หมัดถูกปล่อยออกมา กระแสพลังของกฎแห่งพฤกษาอันหนาแน่นก็พลุ่งพล่านอย่างบ้าคลั่ง ผสานเข้ากับพลังหมัดและเปลี่ยนเป็นเถาวัลย์มากมายเข้าซัดเฉินซีพร้อมกับแรงกดดันมหาศาล

เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!

รอบข้างส่งเสียงลั่นดังสนั่น เสียงระเบิดดังก้อง

สยงหมิงสมแล้วที่ได้ชื่อว่าเป็นเซียนลึกลับ เพราะทันทีที่ลงมือ กลิ่นอายทรงอำนาจราวกับเทพแห่งความโหดเหี้ยมก็แผ่ออกมา หมัดของเขาแปรเปลี่ยนเป็นเถาวัลย์พฤกษาอันเต็มไปด้วยพลังแห่งกฎ น่าเกรงขามเป็นอย่างยิ่ง

“ตัด!” เฉินซียังคงสีหน้าเดิมไว้ไม่แปรเปลี่ยน กระบี่ขยับเคลื่อนอีกครั้ง เปลี่ยนจากเปลวเพลิงเป็นโลหะคมกริบส่องประกายด้วยกฎแห่งทองไหลเวียนอยู่บนพื้นผิวยันต์ศัสตรา คละเคล้ากลิ่นอายอาฆาตร้าย พุ่งเข้าไปยังตำแหน่งศีรษะสยงหมิง

ตูม!

หมัดและกระบี่เข้าปะทะกัน ส่งผลให้ทั่วฟ้าดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก้อนหินและเนินเขาเล็กทั้งหลายแตกสลายกลายเป็นผุยผงในทันที ก่อนจะกลายเป็นฝุ่นปลิวหายไปตามลม

ฟุบ!

เมื่อพลังผันผวนตีออกรอบทิศ เฉินซีก็ขยับร่างใช้ทักษะปีกกำราบผกผัน เปลี่ยนเป็นเส้นแสง ยันต์ศัสตราในมือเรืองแสงเฉียบคมคล้ายทองคำเหลว จากนั้นฉีกพลังผันผวนตรงหน้าออกแล้วซัดพลังเข้าใส่อกสยงหมิงโดยตรง

“ฮึ่ม!” สยงหมิงเห็นอีกฝ่ายทำลายการโจมตีเขาได้อีกครั้งก็หน้าเสีย พลางส่งเสียงในลำคอออกมาคำหนึ่ง ฝ่ามือพลันปรากฏโล่แสงสีเขียวขจีกำลังกลั่นตัวขึ้น

“ทำลาย!” เฉินซีตะโกนลั่นไร้ลังเล แสงเรืองรองจากยันต์ศัสตรากลั่นแน่นทรงพลังยิ่ง พลังปะทุออกมาเข้าปะทะกับโล่แสงจนแตกเป็นเสี่ยง ๆ!

อำนาจยันต์ศัสตราในการโจมตีครั้งนี้เหนือความคาดหมายของสยงหมิงไปมาก เพราะโล่แสงของเขาสามารถป้องกันการโจมตีเต็มกำลังจากคนขอบเขตเซียนลึกลับได้ ทว่ากลับแพ้ทางยันต์ศัสตรา

“ของดีไม่ใช่น้อย นับว่าดีกว่าสมบัติอมตะธรรมดาอยู่นิดหน่อย แต่คิดหรือว่าจะใช้มันเอาชนะข้าได้?” สยงหมิงถอยหลบแสงคมกริบจากยันต์ศัสตรา จากนั้นพลิกฝ่ามือก่อนระฆังไม้ขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยกระแสพลังผันผวนอันน่าหวาดกลัวจะปรากฏขึ้นมา

นี่คือสมบัติอมตะระดับวิญญาณทมิฬที่สยงหมิงสร้างขึ้นเอง ระฆังไม้ทวิวิญญาณคราม เป็นระฆังที่มีอำนาจสูงส่ง สามารถควบคุมหรือทำลายจิตวิญญาณได้!

เคร้ง!

ระฆังไม้ส่งเสียงกระจ่างใสน่าฟัง แสงสีเขียวเป็นรัศมีกระจายตัวออกรอบทิศจนคล้ายกับคลื่นสีเขียว ส่งผลให้เฉินซีต้องถอยไปหลายก้าว

“เจ้าตัวบัดซบเอ๋ย เจ้าบีบให้ข้าต้องใช้ระฆังไม้ทวิวิญญาณครามได้ก็นับว่าตายตาหลับแล้ว!” สยงหมิงหัวเราะเสียงเหี้ยม ก่อนจะสร้างผนึกขึ้นมาแล้วชี้ไปทางระฆังไม้

เคร้ง!

ฝนลูกธนูเขียวขจีจำนวนนับไม่ถ้วนถูกควบแน่นจากคลื่นเสียงพุ่งออกมาจากระฆังไม้

แรงพลังของการโจมตีนี้น่ากลัวยิ่ง หากคนขอบเขตเซียนลึกลับถูกมันเข้าก็คงถูกลูกธนูจำนวนมากเสียบทะลุร่าง

ปัง!

กลิ่นอายพลังยันต์ศัสตราในมือเฉินซีเปลี่ยนไปอีกครั้งเมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของสยงหมิง ครั้งนี้มันกว้างขวางเหมือนธารน้ำขนาดใหญ่ คล้ายธารดาราที่ไหลลงมาจากสรวงสวรรค์

กฎแห่งวารีรองรับได้ทุกสิ่งอย่าง!

ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!

ห่าธนูเต็มท้องฟ้าปะทะกับเจตจำนงกระบี่จนเกิดระเบิดไปทั่วทุกทิศ แรงพลังกระจายออกรอบทิศดั่งลมพายุ

สยงหมิงถูกแรงพลังจนถอยไปหลายก้าว เขายกระฆังไม้ทวิวิญญาณครามในมือขึ้น ปรากฏเป็นม่านแสงเข้าป้องกันแรงพลังนั้น

ในขณะที่เฉินซีถูกบีบให้ถอยไปหลายสิบก้าวเช่นกัน แต่กลิ่นอายเขาไม่ลดน้อยถอยลงแม้แต่นิด แต่ยิ่งดูดุดันมากขึ้น คล้ายกำลังใจต่อสู้เพิ่มสูงขึ้นกว่าเดิม

ตอนนี้เขาเพิ่งกลั่นพลังกฎแห่งธาตุทั้งห้าได้ จึงคิดจะต่อสู้ให้หนำใจ เพื่อขัดเกลาความแข็งแกร่งของตนเอง

ทั้งสองแลกกระบวนท่ากันนับไม่ถ้วน แต่ละกระบวนท่ารุนแรงยิ่งกว่าเก่า ทำเอาผู้รับชมการต่อสู้รู้สึกตกตะลึงแทบหายใจไม่ออก

เหวยเจิ้งและคนอื่น ๆ เดิมทีคิดว่าหากสยงหมิงลงมือก็คงสามารถจัดการเฉินซีได้อย่างรวดเร็ว แต่ไม่คาดคิดว่าเฉินซีจะไม่เสียเปรียบเลยสักนิดทั้งที่ความต่างของพลังสูงขนาดนั้น

ภาพเช่นนี้ทำให้ในใจของผู้ข้ามผ่านทั้งหลายรู้สึกตื่นเต้นยินดียิ่ง พลันเกิดความเข้าใจขึ้นมา ไม่แปลกที่ก่อนหน้านี้เฉินซีจะกล้าเรียกสยงหมิงว่าไอ้บัดซบ และไม่กลัวอีกฝ่ายเลยสักนิด เพราะเขาแกร่งเกินพลังบ่มเพาะตนเองไปแล้ว!

ทว่ากลับเป็นสยงหมิงที่มีสีหน้าไม่สู้ดี

ผู้ข้ามผ่านคนหนึ่งที่เพิ่งกลั่นพลังแห่งกฎสำเร็จกลับสามารถสู้กับเขาได้อย่างสูสีหลายกระบวนท่า หากคนอื่นรู้เข้าคงถูกหัวเราะเยาะแน่!

“เจ้านี่มันคนประหลาด ด้วยฝีมือการต่อสู้ในพลังบ่มเพาะขอบเขตนี้ นับว่ามีความสามารถโดดเด่นเหนือใครแล้ว”

“แต่ในเมื่อเจ้ามาล่วงเกินข้า เจ้าก็ต้องตายในวันนี้!” สิ้นน้ำเสียงเยือกเย็น ร่างสูงกำยำของสยงหมิงพลันระเบิดพลังออกมา พลังแห่งกฎส่งเสียงดังครืน ปราณเซียนพิสุทธิ์คลุ้มคลั่งดั่งลมพายุ