บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1040

บทที่ 1040 สุดยอดเคล็ดวิชาขัดเกลากายา

บทที่ 1040 สุดยอดเคล็ดวิชาขัดเกลากายา

เฉินซีไม่ได้รีบร้อนที่จะทำความเข้าใจเคล็ดหม้อกลั่นนพเก้าเทพยมโลกอันลึกลับ แต่หันไปสนใจยันต์อักขระโบราณที่เสียหายในมือของเขาแทน

รูปร่างกลมเกลี้ยงไร้ที่ติ สีขาวหิมะราวกับหยกเนื้อดี และอักขระยันต์สีทองคืบคลานไปทั่วพื้นผิวของมัน กลิ่นอายโบราณอันกว้างใหญ่พุ่งเข้าใส่ใบหน้าของเฉินซี

ยามนี้ยันต์อักขระโบราณที่เสียหาย ดูแตกต่างจากก่อนหน้าเดิมอย่างสิ้นเชิง

เฉินซีหยิบมันขึ้นมาและตรวจสอบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะสังเกตเห็นความลึกล้ำที่ซ่อนอยู่ภายในนั้น กล่าวตามตรง นี่คือยันต์จ้าววิญญาณโบราณ!

รูปแบบยันต์อักขระนี้คล้ายกับผนึก แต่กลับลึกลับและซับซ้อนยิ่งกว่า ความจริงอักขระยันต์ที่เสียหายนั้นแท้จริงแล้วไม่ได้เสียหาย แต่เป็นการลวงตา เพื่อซ่อนสิ่งที่อยู่ภายใน

ยอดปราชญ์ค่ายกลยันต์อักขระเสวียนอวิ๋นจากสำนักศึกษาจตุรเทพใช้เวลาหลายร้อยปี แต่ก็ยังไม่สามารถมองทะลุผ่านการลวงตานี้ได้ …มันแสดงให้เห็นถึงความเชี่ยวชาญในเต๋าแห่งยันต์อักขระของผู้สร้างยันต์อักขระโบราณนี้

แม้แต่เฉินซีก็ยังต้องพึ่งพาเนตรเทวะแห่งความจริง เพื่อคลายม่านที่ปกคลุมยันต์อักขระนี้ ถึงจะสามารถมองทะลุผ่านไปยังร่างที่แท้จริงได้

อย่างไรก็ตาม ยันต์อักขระโบราณนี้ถูกสร้างขึ้นเพียงเพื่อผนึกเคล็ดวิชาบ่มเพาะที่เรียกว่า ‘เคล็ดหม้อกลั่นนพเก้าเทพยมโลก’ เฉินซีจึงยิ่งมั่นใจว่า ต้องเป็นเคล็ดวิชาบ่มเพาะที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“อาจกล่าวได้ว่ายันต์อักขระโบราณที่เสียหายนี้สามารถฟื้นฟูได้ด้วยตัวเอง ข้าเพียงแค่มอบมันให้กับเสวียนอวิ๋น และทวงคำมั่นที่ผู้อาวุโสให้ไว้ แต่ตอนนี้ ข้าชักอยากรู้เสียแล้วว่าความลึกล้ำเช่นใดที่อยู่ในเคล็ดวิชาบ่มเพาะนี้…” เฉินซีครุ่นคิด ก่อนจะเก็บแผ่นยันต์อักขระ จากนั้นเข้าสู่สภาวะการทำสมาธิ เพื่อทำความเข้าใจต่อเคล็ดวิชาบ่มเพาะลึกลับที่ตราตรึงอยู่ในใจของเขา

“หม้อกลั่น ศาสตราวุธของจักรพรรดิผู้ปกครองแผ่นดินและจักรวาล ผู้อยู่เหนือกฎเกณฑ์ทั้งปวง…”

“สืบย้อนจากมหาเต๋า หม้อกลั่นเป็นศาสตราวุธและเป็นเครื่องมือที่สามารถโอบรับความลึกล้ำของจักรวาลไว้ในตัวมัน…”

“เลขเก้าคือขีดจำกัดของจำนวน หวนกลับมาหนึ่งเมื่อสิ้นสุดเก้า วนเวียน และพัฒนาอย่างต่อเนื่องไปสู่ความเป็นอนันต์…”

ความเข้าใจที่ถูกปิดผนึกมากมาย หลั่งไหลเข้ามาในหัวใจของเฉินซีดุจสายน้ำ และเมื่อเวลาผ่านไป สีหน้านิ่งสงบพลันแปรเปลี่ยนเป็นความตกตะลึง

เคล็ดหม้อกลั่นนพเก้าเทพยมโลก เป็นสุดยอดเคล็ดวิชาขัดเกลากายาที่หาได้ยาก ความลึกล้ำแตะถึงขีดจำกัดของมหาเต๋าและความลับของสวรรค์ มันเปลี่ยนความแข็งแกร่งเป็นหม้อกลั่นเก้าใบ ซึ่งสืบทอดมาจากเทพอสูรโบราณที่ถือกำเนิดมาจากความโกลาหล มรดกนี้เก่าแก่มากจนไม่อาจจินตนาการได้

หากเป็นเพียงแค่นี้ เฉินซีก็คงไม่ตกใจมากนัก เพราะสัจธรรมสวรรค์ กระบี่สรรค์สร้าง และเคล็ดวิชาบ่มเพาะอื่น ๆ ล้วนเก่าแก่ไม่ด้อยไปกว่าเคล็ดวิชานี้

แต่เหตุผลแท้จริงที่ทำให้เฉินซีตกตะลึง คือข้อกำหนดในการเริ่มต้นบ่มเพาะเคล็ดหม้อกลั่นนพเก้าเทพยมโลกคือ จะต้องมีความเข้าใจในความลึกล้ำของมหาเต๋าทั้งเก้าที่ขอบเขตสมบูรณ์แบบ!

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผู้ใดที่ไม่เข้าใจความลึกล้ำของมหาเต๋าทั้งเก้าหรือมากกว่านั้นจนบรรลุขอบเขตสมบูรณ์แบบ คนผู้นั้นก็จะไม่มีคุณสมบัติในการบ่มเพาะเคล็ดวิชานี้ด้วยซ้ำ!

เท่านี้ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเคล็ดวิชาบ่มเพาะนี้พิเศษเพียงใด และเป็นเคล็ดวิชาบ่มเพาะที่มีข้อกำหนดที่โหดร้ายที่สุดในบรรดาเคล็ดวิชาที่เฉินซีเคยพบ

เฉินซีสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และข่มความตกตะลึง ก่อนที่เขาจะมองผ่านมันไป

ต่อจากนั้น มีจุดสำคัญที่คลุมเครือและลึกซึ้งมากมายที่ต้องบ่มเพาะ ตามสิ่งที่บันทึกไว้ในนั้น เคล็ดวิชาบ่มเพาะนี้ถูกแบ่งออกเป็นเก้าระดับ เรียกว่าเก้าระดับเทพยมโลก

ทุกระดับจะทำให้ความแข็งแกร่งของผู้ขัดเกลากายาได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่คล้ายการเกิดใหม่ เพียงบ่มเพาะจนถึงระดับสูงสุด ก็เพียงพอสำหรับผู้บ่มเพาะคนหนึ่งที่จะได้รับการยกย่องอย่างภาคภูมิและเป็นใหญ่ในโลก!

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อความเข้าใจของเขาลึกซึ้งยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ เฉินซีจึงสังเกตเห็นว่า แทนที่จะเรียกเคล็ดวิชาบ่มเพาะนี้ว่าเป็นสิ่งที่บัญญัติขึ้นเพื่อให้ผู้ขัดเกลากายาได้บ่มเพาะ อาจกล่าวได้ว่าบัญญัติขึ้นสำหรับเซียนที่บ่มเพาะในทักษะขัดเกลากายาเทพอสูรโดยเฉพาะ

เนื่องจากเงื่อนไขของเคล็ดวิชาบ่มเพาะนี้โหดร้ายมาก แค่ต้องความเข้าใจในมหาเต๋าทั้งเก้าที่ขอบเขตสมบูรณ์แบบ กลับเป็นเพียงเงื่อนไขพื้นฐานเท่านั้น เพราะในการบ่มเพาะเคล็ดวิชานี้ ทุก ๆ ระดับจะต้องใช้ปราณจ้าววิญญาณอมตะจำนวนมหาศาลเป็นรากฐาน คงเหมือนกับคำกล่าวที่ว่า เราไม่อาจสรรค์สร้างบางสิ่งขึ้นมาจากความว่างเปล่าได้

ผ่านไปนาน เฉินซีก็ได้สติจากการทำความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง และถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก พร้อมกับครุ่นคิดในใจ

‘ตอนนี้การขัดเกลากายาของข้า ยังขาดศิลาโลหิตจ้าววิญญาณเซียนจำนวนมากในการทะลวงเข้าสู่ขอบเขตเซียนสวรรค์ บางทีการเลือกเคล็ดหม้อกลั่นนพเก้าเทพยมโลกเป็นเคล็ดวิชาบ่มเพาะหลักของข้า ก็อาจเป็นทางเลือกที่ดี… ‘

ในขณะนั้นเอง เสียงเคาะก็ดังขึ้น

…

ภายในลานบ้าน อู๋หยวนอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น ในขณะที่มองไปยังเสวียนอวิ๋นซึ่งมีท่าทางไม่พอใจเล็กน้อย เขาลังเลอยู่นาน ก่อนที่จะกัดฟันก้าวเดินไปข้างหน้า และกล่าวเสียงแผ่วเบา “ผู้อาวุโสเสวียนอวิ๋น ไฉนท่านถึงไม่รั้งรออยู่ที่นี่อีกสักสองวันเล่า? บางทีคุณชายเฉินซีอาจจะมีเรื่องท่านประหลาดใจก็ได้”

เสวียนอวิ๋นไม่แม้แต่จะคิด เขาปฏิเสธด้วยท่าทางขุ่นเคือง “ไม่จำเป็นต้องเกลี้ยกล่อมข้า ข้อตกลงเดิมมีระยะเวลาสามวัน แต่ตอนนี้ล่วงเลยมาห้าวันแล้ว หากตัวข้าไม่ติดภารกิจ ข้าก็ยินดีที่จะอยู่รบกวนเจ้าอีกสองสามวัน”

“เจ้าก็น่าจะทราบดีว่า ระยะเวลาการรับสมัครของสำนักศึกษาจตุรเทพกำลังจะสิ้นสุดในอีกสองวัน หากข้ายังไม่กลับไปจัดการงานในสำนัก เหล่าศิษย์ที่ข้าคัดเลือกมาจากนานาทวีปในปีนี้ จะต้องสูญเสียคุณสมบัติในการเข้าสำนัก เรื่องนี้ใหญ่หลวงนัก”