บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1098

บทที่ 1098 จงใจหาเรื่อง

บทที่ 1098 จงใจหาเรื่อง

หลังจากนั้นไม่นาน แสงสว่างสีม่วงในดวงตาของหลูเฉินก็หายไป และกลับมาสงบดังเดิม

เขาเปิดแผ่นหยกสื่อสาร แล้วทำการตรวจสอบพักใหญ่ มุมปากยกขึ้น ก่อนสะบัดมือแล้วเอ่ยว่า “เกาหลิน เอาแผนที่มา”

ชายหนุ่มร่างผอมกำยำรับคำสั่งอย่างจริงจัง ก่อนทำการส่งมอบแผนที่

ฟ้าว!

แผนที่นี้ไม่ใช่แผนที่ทั่วไป เพราะทันทีที่เปิดกางออก มันให้ความรู้สึกราวกับเปิดม้วนคัมภีร์ ฉากขุนเขาธารา ทะเลสาบ และเมืองปรากฏขึ้น เต็มไปด้วยรายละเอียดมากมาย และถูกปกคลุมด้วยหมู่เมฆเซียน ราวกับพวกมันเป็นของจริง

หลูเฉินชี้นิ้วอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนลากเส้นโค้งลงบนแผนที่ หากตั้งใจมองให้ดี จะเห็นว่ามันคือเส้นทางจากทวีปทักษิณาสู่ทวีปดาราวีรบุรุษ

หากเฉินซีอยู่ที่นี่ เขาจะต้องพบว่าเส้นทางที่หลูเฉินวาดอย่างไม่ใส่ใจบนแผนที่ เหมือนกับเส้นทางที่เหลียงปิงเตรียมให้แทบทุกกระเบียดนิ้ว!

“ศิษย์พี่หลูเฉิน ท่านพบร่องรอยของเป้าหมายหรือไม่?” เกาหลินถามเสียงต่ำจากด้านข้าง

ในยามนี้ เหล่าองครักษ์โมฆะตรงเข้ามาเช่นกัน

“พบแล้ว” หลูเฉินพยักหน้า แล้วเอ่ยอย่างสงบว่า “แต่น่าเสียดาย ศิษย์น้องเจี่ยงหนานกับเยว่เจิ้นช้าไปหนึ่งก้าว เป้าหมายออกจากทวีปทักษิณาก่อนกำหนด และกำลังมุ่งหน้าสู่ทวีปดาราวีรบุรุษ”

“ทวีปดาราวีรบุรุษหรือ?” คนอื่นต่างตกตะลึง ก่อนมีใครบางคนถามด้วยความสงสัยว่า “เป้าหมายจะทำอะไร?”

“เขาคงไม่ได้จะสมัครเข้าสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋าใช่หรือไม่?” อีกคนคิ้วขมวด ก่อนทำการคาดเดา

หลูเฉินพยักหน้าอีกครั้ง “มีความเป็นไปได้สูง ตอนนี้เป้าหมายอยู่อันดับ เก้าร้อยเก้าสิบเก้าบนเทียบอันดับเซียนทะยานฟ้า มีคุณสมบัติเพียงพอในการสมัครเข้าสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า”

หลังจากนิ่งไป เขาก็เอ่ยต่อ “คาดว่า ในช่วงเวลาที่อยู่ในทวีปทักษิณา เป้าหมายได้เตรียมการที่จะสมัครเข้าสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า เพราะมีแค่การทำเช่นนั้น จึงจะทำให้สถานการณ์ปลอดภัยที่สุด ถึงตอนนั้น ต่อให้เป็นพลังของตระกูลจั่วชิว หากคิดจะกวาดล้างเป้าหมายอีกครั้ง ย่อมเป็นเรื่องยาก”

สิ้นคำ องครักษ์โมฆะถามด้วยความประหลาดใจว่า “แสดงว่า เขาคาดเดาถึงสิ่งที่พวกเรากำลังจะทำไว้แล้วหรือ?”

หลูเฉินส่ายหน้า “เป้าหมายเป็นคนฉลาด เขาย่อมคาดเดาได้ว่าไม่ช้าก็เร็วตระกูลจั่วชิวจะเคลื่อนไหว แต่คงไม่คิดว่า เป็นฝีมือพวกเราที่ทำเช่นนั้น”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เขาชี้ไปยังแผนที่ในมือ “ดูสิ ในบรรดาเส้นทางทั้งหมดบนแผนที่ มีเพียงเส้นทางนี้ที่ตัดผ่านหกทวีปอย่างร้อยวสันต์ อุดรคีรี สัปยุทธ์เรืองรอง พันวังวน เมฆาพำนัก และสารท มันมากพอที่จะทำให้เป้าหมายไปถึงทวีปดาราวีรบุรุษได้ภายในสามเดือน”

“หากเลือกเส้นทางอื่น เป้าหมายก็จะพลาดโอกาสในการสมัครเข้าสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า ดังนั้น หากพวกเราจะลงมือก็ต้องเลือกสถานที่จากเส้นทางเหล่านี้”

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้น พวกเขาล้วนจับจ้องไปยังเส้นทางที่หลูเฉินวาด พลางแสดงสีหน้าครุ่นคิด

“ศิษย์พี่หลูเฉิน ท่านอยากให้พวกเราลงมือที่ไหน?” ใครบางคนเอ่ยถาม

“จำเป็นต้องถามอีกหรือ บัดนี้เป้าหมายน่าจะถึงทวีปร้อยวสันต์แล้ว ถ้าเราตรงไปทวีปสัปยุทธ์เรืองรอง รอให้อีกฝ่ายมาติดกับ แล้วเชือดทิ้งในคราวเดียว!”

ก่อนหลูเฉินจะทันได้พูดอะไร ใครบางคนชิงตอบก่อนแล้ว

คำแนะนำนี้ได้รับความเห็นชอบจากผู้คนทั้งหมด มันก็แค่สหายตัวน้อยผู้ติดอันดับเก้าร้อยเก้าสิบเก้าบนเทียบอันดับเซียนทะยานฟ้า หากหนึ่งในพวกเขาลงมือ ก็มากพอที่จะสังหารอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย ไม่ต่างจากการฆ่ามดตัวหนึ่ง

ใครบางคนคิ้วขมวดแล้วเอ่ยว่า “ไม่สิ ในเมื่อเป้าหมายระวังตัว เขาจะต้องไม่หยุดกลางทาง แต่จะใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายมิติมุ่งหน้าสู่ทวีปดาราวีรบุรุษอย่างสุดกำลัง อีกฝ่ายอาจจะหนีในจังหวะที่พวกเรามัวแต่รอก็ได้”

“ฮ่า ๆ ศิษย์น้องซิน เจ้าประเมินเป้าหมายสูงเกินไป” ใครบางคนไม่เห็นด้วย ก่อนมองไปทางหลูเฉิน แล้วถามว่า “ศิษย์พี่หลูเฉิน ท่านคิดว่าพวกเราควรทำอย่างไรดี?”

คนอื่นพากันมองมาคนแล้วคนเล่า พวกเขารู้ดีว่า ต่อให้พูดคุยกันมากกว่านี้ ท้ายที่สุดคนที่ตัดสินใจก็คือหลูเฉิน

“ให้เจี่ยงหนิง รวมถึงเยว่เจิ้นติดตามเป้าหมายก็แล้วกัน พวกเขาจะคอยรายงานตำแหน่งตลอดเวลา ส่วนพวกเราจะรออยู่ที่เทือกเขาขุมทรัพย์เทพเจ้า”

หลูเฉินตอบตามตรง “มีเพียงวิธีนี้ ถึงจะมั่นใจว่าสามารถจัดการอีกฝ่ายได้สำเร็จ ก่อนอีกฝ่ายไปถึงทวีปดาราวีรบุรุษ”

ทุกสายตาจับจ้อง ‘ทวีปเมฆาพำนัก’ บนแผนที่ ส่วนเทือกเขาขุมทรัพย์เทพเจ้าเป็นทางเดียวที่จะไปทวีปสารทได้

หากเป้าหมายต้องการไปทวีปดาราวีรบุรุษ อีกฝ่ายจะต้องผ่านเทือกเขาขุมทรัพย์เทพเจ้า ในแง่ของการวางกลยุทธ์ การเคลื่อนไหวของหลูเฉินนับว่ารอบคอบอย่างยิ่ง

“ทำแบบนี้ มันไม่คร่ำครึเกินไปหน่อยหรือ?” ใครบางคนอดที่จะถามไม่ได้ “หากเขาไม่เลือกเส้นทางนี้ขึ้นมาล่ะ?”

“แบบนั้นก็ดี แม้การเปลี่ยนเส้นทาง จะทำให้เป้าหมายมีชีวิตรอดได้ก็จริง แต่เขาจะพลาดช่วงเวลาสมัครเข้าสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า ถึงตอนนั้น พวกเราจะมีเวลาจัดการเพิ่มขึ้น ทำให้อีกฝ่ายไม่มีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้”

สิ้นคำหลูเฉิน เขาลุกขึ้น สายตาเฉยชากวาดมองผู้คนรอบข้าง “ทุกท่าน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเราองครักษ์โมฆะออกทำภารกิจ ในเมื่อคุณชายมอบหมายเรื่องนี้ให้พวกเรา ในฐานะที่พวกเรารับภารกิจมาแล้วก็ต้องทำให้ลุล่วง ดังนั้น ใครก็ตามที่กล้าคัดค้าน หากส่งผลต่อแผนการขึ้นมา ข้าจะฆ่ามันด้วยมือของตัวเอง”

แม้น้ำเสียงจะสงบ แต่มันแฝงไปด้วยความมุ่งมั่นอันเย็นเยือก