บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1173

บทที่ 1173 ผูกมัดด้วยความเกลียดชังร่วมกัน

บทที่ 1173 ผูกมัดด้วยความเกลียดชังร่วมกัน

อานุภาพของการโจมตีของอ๋าวเทียนซิงเพิ่มขึ้นเมื่อเขาใช้กฎของเซียนทองคำ มันคือตราศักดิ์สิทธิ์แห่งพายุ ซึ่งควบแน่นจากกฎแห่งมหาเต๋าวายุและอัสนี ดังนั้นเมื่อชายร่างใหญ่ฟาดฝ่ามือลงไป จึงทำให้เกิดกระแสลมและสายฟ้าอันรุนแรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินซีได้ต่อสู้กับเซียนทองคำ และเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสถึงอานุภาพของตราศักดิ์สิทธิ์แห่งมวลสวรรค์ ซึ่งในขณะนี้ กลิ่นอายที่อันตรายได้ผุดขึ้นในใจ

ตราศักดิ์สิทธิ์แห่งมวลสวรรค์นั้นน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง มันได้หลอมรวมกฎแห่งมหาเต๋าสองประเภทเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ อีกทั้งยังทรงพลัง หนาแน่น และเปี่ยมล้นไปด้วยกลิ่นอายรุนแรง นอกจากนี้ มันยังแสดงอานุภาพที่สามารถทำลายล้างกองทัพ หรือบดขยี้พสุธา สิ่งนี้เกินขอบเขตกฎแห่งมหาเต๋าแล้ว!

“ตราศักดิ์สิทธิ์แห่งมวลสวรรค์!”

ศิษย์ที่อยู่ใกล้เคียงรู้สึกประหลาดใจและงุนงงเมื่อเห็นสิ่งนี้ พวกเขาไม่คาดคิดว่าอ๋าวเทียนซิงซึ่งอยู่ขอบเขตเซียนทองคำ จะใช้พลังดังกล่าวเมื่อต้องรับมือกับเฉินซีที่อยู่เพียงขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลาง เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายใช้การบ่มเพาะที่เหนือกว่ารังแกเฉินซี!

ทว่าแม้ในช่วงวิกฤตเช่นนี้ สีหน้าของเฉินซีกลับนิ่งสงบและเฉยเมยยิ่งกว่าเดิม ดวงตาลุกโชนด้วยเปลวไฟแห่งการต่อสู้ จิตใจเยือกเย็นราวกับหิมะ

ด้วยคำสั่งเดียวในใจ ปราณกระบี่ที่ควบแน่นเป็นเมฆก็หมุนวน แปรเปลี่ยนเป็นมหาสมุทรปราณกระบี่อันไร้ขอบเขต เข้าปกคลุมทั้งฟ้าดินในขณะที่สาดซัดใส่ศัตรู!

มันคือการโจมตีของเคล็ดกระบี่วารีขั้นสมบูรณ์!

โครม!

ฝ่ามือของอ๋าวเทียนซิงปะทะกับปราณกระบี่ของเฉินซี ทำให้เกิดประกายไฟแววมากมาย

ปราณกระบี่กวาดไปรอบ ๆ กระแสลมที่เกิดจากฝ่ามือพัดหวีดหวิว ดังก้องไปทั่วบริเวณ มันทำให้ศิษย์หลายคนหวาดกลัวจนถึงจุดที่ถอยกลับอย่างพร้อมเพรียงกัน

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

ท่ามกลางควันและฝุ่นผงที่ปกคลุมโดยรอบ ร่างสูงของเฉินซีถอยหลังเจ็ดก้าวติดต่อกัน ใบหน้าหล่อเหลาซีดเล็กน้อย กลิ่นอายก็ปั่นป่วน ยิ่งกว่านั้น แก่นโลหิตในร่างยังไหลเวียนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด จนรู้สึกหวาดกลัว

ทุกย่างก้าวทำให้พื้นดินแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อร่างสูงใหญ่ก้าวถอยหลังไปก้าวที่เจ็ด ก็เกิดหลุมขนาดมหึมาเจ็ดหลุมบนพื้นแข็ง

สิ่งนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพลังที่แฝงอยู่ในการโจมตีของอ๋าวเทียนซิงนั้นน่ากลัวเพียงใด

แต่ถึงอย่างนั้น เฉินซีก็ยังต้านการโจมตีนี้ได้!

เมื่อเหล่าศิษย์ในบริเวณใกล้เคียงเห็นฉากนี้ พวกเขารู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก และความตกใจก็แผ่ซ่านไปทั่วหัวใจอย่างช่วยไม่ได้

โดยที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน เฉินซีซึ่งอยู่เพียงขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลาง จะสามารถต้านการโจมตีของเซียนทองคำที่มีตราศักดิ์สิทธิ์แห่งมวลสวรรค์ได้!

คล้ายดูตั๊กแตนตำข้าวหยุดล้อเกวียน พวกเขาแทบไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง

ท้ายที่สุดแล้ว ขอบเขตเซียนทองคำและขอบเขตเซียนลึกลับเป็นสองขอบเขตการบ่มเพาะที่แตกต่างกันอย่างใหญ่หลวง เป็นความแตกต่างระหว่างฟ้ากับเหว

อย่างไรก็ตาม แม้เฉินซีจะอยู่เพียงขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลาง แต่ชายหนุ่มก็โต้กลับการโจมตีนี้อย่างแรง! แม้จะตกอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบ แต่สุดท้ายก็ต้านทานไว้ได้!

ในบรรดาศิษย์ใหม่ที่อยู่ที่นี่ จะมีสักกี่คนที่สามารถทำสิ่งนี้ได้?

“นึกไม่ถึงเลย ความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้…” เจิ่นลู่มองเฉินซีด้วยท่าทางนิ่งสงบ แต่กระนั้นก็มีร่องรอยของความผันผวนเกิดขึ้นในจิตใจ และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับความแข็งแกร่งของเฉินซีที่พัฒนาได้อย่างรวดเร็ว

“เขามีพลังต่อสู้เพียงแค่ขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลาง แต่กลับสามารถยืนหยัดได้ถึงขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่เขาสามารถได้รับอันดับที่หนึ่งในการทดสอบครั้งล่าสุด…” จี้เซวียนปิงชมเชยเบา ๆ ดวงตาแวววับด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์

“ชายคนนี้เป็นคู่แข่งที่น่ากลัวจริง ๆ น่าเสียดายที่เขาอยู่แค่ขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลาง ข้าคงไม่สามารถสู้กับเขาได้ในระหว่างการสอบของฝ่ายใน…” ดวงตาสุกใสของจ้าวเมิ่งหลีสั่นไหวด้วยระลอกคลื่นประหลาด ขณะมองไปทางเฉินซี

เซวียนหยวนอวิ่น มู่อวี่ชง โม่ชีอวิน จงหลีสวิน และคนอื่น ๆ มีความรู้สึกที่ค่อนข้างซับซ้อน พวกเขาไม่ได้ต่อสู้กับเฉินซีในระหว่างการทดสอบ ดังนั้นจึงไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับพลังต่อสู้ของคนผู้นี้อย่างลึกซึ้ง

แต่เมื่อเฉินซีต้านการโจมตีของอ๋าวเทียนซิงได้ พวกเขาได้แต่ตกใจ พลังต่อสู้ของเฉินซีนั้นน่าเกรงขามอย่างยิ่ง จนทำให้คนอื่น ๆ พลอยได้รับแรงกดดันมหาศาล จนได้แต่คิดว่า หากพวกเขาเป็นเฉินซีในตอนนี้ คงแหลกสลายภายใต้โจมตีของอ๋าวเทียนซิงไปแล้ว!

ในทางกลับกัน สีหน้าของจั่วชิวอิน เจี้ยงฉางไฮ่ และคนอื่น ๆ ก็จมดิ่งลง พวกเขารู้สึกประหลาดใจและงุนงง อีกทั้งในหัวใจก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ดังนั้นจึงไม่เต็มใจที่จะเห็นเฉินซีแสดงฝีมืออย่างน่าเกรงขามเช่นนี้

โดยสรุปแล้ว ศิษย์ใหม่ต่างตกใจกับพลังต่อสู้ของเฉินซี ในขณะที่ศิษย์อาวุโสเหล่านั้นก็ตกใจและประหลาดใจเช่นกัน และมีเพียงสีหน้าของอ๋าวเทียนซิงที่ไม่น่าดูเล็กน้อย

ในฐานะเซียนทองคำที่เป็นฝ่ายเปิดฉากการโจมตี และใช้พลังของตราศักดิ์สิทธิ์แห่งมวลสวรรค์ ภายใต้การจ้องมองของทุกคนที่อยู่ตรงนั้น การไม่สามารถเอาชนะคนที่อยู่ขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลางได้นั้น เป็นความอัปยศอดสูอย่างใหญ่หลวง!

“ฮึ่ม! ก่อนหน้านี้ข้าใช้พลังเพียงสี่ส่วนเท่านั้น เข้ามา! ให้ข้าดูว่าเจ้าจะต้านทานการโจมตีของข้าได้อีกหรือไม่!” ความเหี้ยมโหดปรากฏขึ้นบนใบหน้า ชายร่างใหญ่ตั้งใจจะโจมตีอีกครั้ง

ทว่ากลับมีคลื่นเสียงตะโกนดังก้องขึ้นพร้อมกัน “หยุดมือซะ!”

เสียงเหล่านี้มาพร้อมกับเซวียนหยวนอวิ่น มู่อวี่ชง มู่เสี่ยวลิ่ว เหลียงเริ่น กู่เยวหมิง และคนอื่น ๆ พวกเขาพุ่งออกมาจากฝูงชน และยืนขวางหน้าเฉินซี

ชายหนุ่มตกตะลึงเล็กน้อย เขากวาดสายตามองผ่านเซวียนหยวนอวิ่นและคนอื่น ๆ ซึ่งเมื่อเห็นความเกลียดชังร่วมกันในดวงตาสหาย หัวใจของเฉินซีก็อบอุ่นขึ้นเล็กน้อย