บทที่ 1340 ตำหนักบรรลุเทพ
บทที่ 1340 ตำหนักบรรลุเทพ
หลังจากที่มหาปราชญ์ย่ำสวรรค์เข้าร่วมกลุ่ม พวกเขาก็เดินทางต่อไปสู่ส่วนลึกของภูมิภาคบรรลุเทพ
ระหว่างทาง เฉินซีอดไม่ได้ที่จะถามมหาปราชญ์ย่ำสวรรค์เกี่ยวกับบิดาของตน
ทว่าคำตอบของมหาปราชญ์ย่ำสวรรค์ทำให้เขาผิดหวังเล็กน้อย
เนื่องจากมหาปราชญ์ย่ำสวรรค์ได้ยินเพียงข่าวเกี่ยวกับเฉินหลิงจวินเป็นครั้งคราวเท่านั้น ไม่รู้ตำแหน่งที่แน่นอนของเฉินหลิงจวิน
สิ่งนี้ทำให้เฉินซีไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวางความกังวลนี้ไว้ จากนั้นจึงถามข่าวคราวเกี่ยวกับเจิ้นหลิวชิงและคนอื่น ๆ
“พวกเขาได้รับการบ่มเพาะอย่างเหมาะสม เมื่อเจ้ากลับมาจากภพเซียน เจ้าสามารถเดินทางไปยังหุบเหวศักดิ์สิทธิ์แห่งความมืด เพื่อพบพวกเขาได้” มหาปราชญ์ย่ำสวรรค์ไม่ได้กล่าวถึงพวกเขามากนัก
“เข้าใจแล้ว” เฉินซีพยักหน้าและเงียบไป
ชายหนุ่มสามารถสัมผัสได้ว่า พวกตนกำลังเข้าใกล้เทวาคารบรรลุเทพมากขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นสืออวี๋ เซียงหลิวหลี เตียนเตี้ยน และมหาปราชญ์ย่ำสวรรค์จึงระมัดระวังมากขึ้น และโดยปกติแล้ว ย่อมไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อยอื่น ๆ
สองวันต่อมา
“เรามาถึงแล้ว!” สืออวี๋หยุดเคลื่อนไหวกะทันหัน เผยให้เห็นร่องรอยของความคาดหวังอันร้อนแรงที่หาได้ยาก
เรามาถึงแล้วหรือ?
จิตใจของทุกคนปลอดโปร่ง และเงยหน้าขึ้นพร้อมกัน
ในความว่างเปล่าอันกว้างใหญ่ห่างไกลออกไป ความโกลาหลวุ่นวายปกคลุมเส้นทางเบื้องหน้าทั้งหมด มันเหมือนกับจุดสิ้นสุดของความว่างเปล่าอันกว้างใหญ่ เผยตำหนักโบราณตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางหมอกอันวุ่นวายอย่างน่าประหลาดใจ!
ตำหนักนั้นสูงส่งและโอ่อ่า มีกลิ่นอายอันทรงพลัง มีชายคาหลายชั้น ลักษณะคล้ายเจดีย์ที่ประกอบขึ้นจากคานที่ทอดยาวต่อเนื่องเป็นหนึ่งเดียว
ตำหนักโบราณนี้มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร ราวกับตำหนักศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างขึ้นภายในหมอกโกลาหล มันสูงเสียดฟ้า บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยปราณโกลาหล ทั้งยังมีดวงดาวสุกใสจำนวนมากรายล้อม เปล่งแสงอันเจิดจรัส ระยิบระยับพร่างพราว
เมื่อมองจากระยะไกล ตำหนักแห่งนี้สูงส่ง วิเศษ และไม่สามารถเข้าถึงได้
เมื่อพวกเขายืนอยู่ข้างหน้ามัน ราวกับตัวหดเล็กเหมือนมดตัวจ้อย เล็กกว่ากระเบื้องของตำหนักศักดิ์สิทธิ์ด้วยซ้ำ!
มีสะพานโค้งก่อนถึงตำหนักศักดิ์สิทธิ์ มันก่อตัวเป็นบันไดสวรรค์เชื่อมไปถึงตำหนักศักดิ์สิทธิ์
มันเป็นดั่งบันไดสวรรค์อย่างแท้จริง ทุก ๆ ขั้นเปรียบเสมือนฟ้าดินอันกว้างใหญ่ สูงลิ่วจนทำให้หัวใจสั่นไหว!
ตำหนักบรรลุเทพ!
เมื่อมองไปที่ตำหนักโบราณที่น่าอัศจรรย์แห่งนี้ ซึ่งดูเหมือนเป็นการสำแดงรัศมีของทวยเทพ สืออวี๋ เซียงหลิวหลี เตียนเตี้ยน และมหาปราชญ์ย่ำสวรรค์ก็เผยท่าทีตื่นเต้นออกมาอย่างแผ่วเบา
นี่เป็นสถานที่ลึกลับและเก่าแก่ที่ดำรงอยู่มานานนับตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ตั้งแต่สมัยโบราณ มันได้ดึงดูดราชันเซียนมากมายนับไม่ถ้วน ซึ่งตั้งใจจะหาวิธีกลายเป็นเทพ และเหนือล้ำไปทั้งสามภพ
บัดนี้ มันได้ปรากฏต่อหน้าต่อตาพวกเขาแล้วจริง ๆ!
เฉินซีก็ตกใจจนกล่าวไม่ออกเมื่อเห็นสิ่งนี้ ตำหนักศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้สูงส่งและเก่าแก่อย่างยิ่ง ยามที่มองจากระยะไกล เขาก็รู้สึกทันที ราวกับได้ก้าวเข้าสู่โลกอันเป็นอิสระ กลิ่นอายที่แปลกและคลุมเครือมากมายปะทะใบหน้า พวกมันพลุ่งพล่านประหนึ่งกระแสน้ำในมหาสมุทร!
ทันใดนั้น ร่างกายของเฉินซีก็อาบไล้ไปด้วยกฎแห่งเต๋าสวรรค์ และพลังในร่างก็ถูกระงับจนถึงขีดสุด!
นี่เป็นความรู้สึกอึดอัดที่แทบจะหายใจไม่ออก มันเหมือนกับมหาเต๋าที่ตนครอบครองนั้นถูกระงับจนไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้ เสมือนข้าราชบริพารที่เข้าเฝ้าจักรพรรดิของพวกมัน
โอม~
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากในห้วงจิตสำนึกของชายหนุ่มสั่นไหวเล็กน้อย คลื่นพลังผันผวนที่คลุมเครือแพร่กระจายไปทั่วร่าง มันขจัดความรู้สึกไม่สบายตัวออกไปจนสิ้น ทำให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
พลังของมหาเต๋าภายในตำหนักศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่น่าสะพรึงเกินไปหรือ? เฉินซีรู้สึกเกรงกลัวอยู่ในใจ
ชายหนุ่มตระหนักได้ทันทีว่า นี่เป็นสถานที่ที่มีเพียงราชันเซียนเท่านั้นที่สามารถก้าวเข้าไปได้ และมันคงจะแปลกถ้าเซียนทองคำเช่นตนไม่ถูกสยบโดยพลังนี้
“นี่คือตำหนักบรรลุเทพ ตามตำนาน มันเป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่เกิดในความโกลาหลในช่วงเริ่มต้นของโลก และถูกทิ้งไว้โดยบรรพบุรุษเต๋าโกลาหล ผานกู่ มีเพียงแต่ต้องผ่านตำหนักนี้เท่านั้น เราจึงจะพบเทวาคารบรรลุเทพที่แท้จริงได้” เสียงของเตียนเตี้ยนดังก้องอยู่ในหูของเฉินซี
บรรพบุรุษเต๋าโกลาหล ผานกู่!
คลื่นแห่งความตกใจปะทุในหัวใจชายหนุ่มอีกครั้ง เมื่อได้ยินว่าตำหนักศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้มีต้นกำเนิดที่ยิ่งใหญ่ เพราะผานกู่เป็นผู้เยี่ยมยุทธ์อันดับหนึ่งเมื่อโลกถูกสร้างขึ้น!
“หรือว่ามีบางอย่างที่ต้องให้ความใส่ใจเป็นพิเศษเมื่อผ่านตำหนักแห่งนี้?” หลังจากที่คืนสู่ความสงบ เฉินซีก็สัมผัสได้ว่า ท่าทางของเตียนเตี้ยนและคนอื่น ๆ สงบลงแล้ว แต่เป็นความสงบที่แฝงแววหนักใจไม่น้อย
“ถูกต้อง ข้อจำกัดของทวยเทพนั้นถูกจัดตั้งที่นอกตำหนักบรรลุเทพ และไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะผ่านมันไป” เตียนเตี้ยนตอบส่ง ๆ
ชายหนุ่มลอบถอนหายใจ นั่นเป็นข้อจำกัดอันศักดิ์สิทธิ์ที่บรรจุพลังของทวยเทพไว้
ขณะนี้เฉินซีถูกจำกัดโดยการบ่มเพาะของเขา ดังนั้นไม่ว่าจะประสบความสำเร็จในเต๋ายันตร์อักขระ สูงปานใด แต่ก็ไม่อาจทำสิ่งใดเมื่อเผชิญกับข้อจำกัดอันศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้
“ฮึ่ม! ดูเหมือนจะมีคนจะมาถึงก่อนเรา” สืออวี๋แค่นเสียงเย็น “มาเถอะ มาดูกันก่อนว่าคู่แข่งของเรามีความสามารถอะไร”
ขณะที่กล่าว เขาก็ทะยานวูบ นำทุกคนตรงไปยัง ‘บันไดสวรรค์’ ที่ไกลออกไป
โอม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]
กำลังสนุกเลยจ้า1407...
1...
รออ่าน1296...
รออ่าน1184จ้า...
ตอนที่1111รออ่านยุ...
ตอน1109รออ่านยุ...
กำลังมันเลยครับ...
กำลังมันเลยครับ...
ลงวันละหลายตอนใต้ใหม่ครับ...
ไม่ลงต่อแล้วหรือครับ ผมยังรออยู่นะครับ...