บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1357

บทที่ 1357 ตกอยู่ในอ้อมแขนของเฉินซี

บทที่ 1357 ตกอยู่ในอ้อมแขนของเฉินซี

โดยมีเฉินซีเป็นศูนย์กลาง กระแสพลังที่คลุมเครือและผันผวนแปลก ๆ ได้ยืดยาวออกไปเหมือนหนวด เข้าสู่หมอกโกลาหล

ด้วยความงุนงง เฉินซีรู้สึกราวกับกลายเป็นแมงมุม และนอนอยู่บนใยที่สลับซับซ้อน รอคอยเหยื่อที่หลงเข้ามา

นี่เป็นความรู้สึกที่แปลกมาก

พร้อมกับเวลาที่ไหลผ่านไปช้า ๆ ความรู้สึกแปลกประหลาดนี้ก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่ชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากภายในห้วงจิตสำนึกเริ่มสั่นไหว เห็นได้ชัดว่ามันแทบจะทนไม่ได้แล้ว

ราวกับสัตว์ร้ายที่หิวโหย

โอม!

ทันใดนั้น คลื่นเสียงหึ่ง ๆ ที่รุนแรงก็เกิดขึ้นจากชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลาก

“เอ๊ะ!” ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เสียงอุทานด้วยความประหลาดใจจากสืออวี๋ก็ดังเข้าหูของเฉินซี

…

ลึกเข้าไปในหมอกโกลาหล เซียงหลิวหลี มหาปราชญ์ย่ำสวรรค์ ซุนอู๋เหิ่น ต้าวเหยา และผางตู่กำลังต่อสู้อย่างสุดกำลัง

มีวิญญาณมารโกลาหลมากกว่าสิบตัวกำลังโจมตีพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง พวกมันเปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์อันน่าสะพรึงกลัวมากมายพัดผ่านหมอกโกลาหล

ทว่า การโจมตีระดับนี้ไม่สามารถทำอันตรายเซียงหลิวหลีและคนอื่น ๆ ได้ ดังนั้นสถานการณ์จึงไม่เป็นอันตรายนัก

ไม่ไกลจากพวกเขา มีดวงแสงศักดิ์สิทธิ์สีเขียวและดูพร่ามัวกำลังกะพริบ

หากสังเกตดี ๆ ดวงแสงศักดิ์สิทธิ์สีเขียวนี้มีลักษณะกลมมนอย่างไร้ที่ติและมีขนาดเท่ากำปั้นทารก มันดูเหมือนดวงอาทิตย์สีเขียวสุกใสเล็ก ๆ ที่เปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์อันบริสุทธิ์ออกมา

ขณะที่มันกะพริบ ดวงแสงศักดิ์สิทธิ์ก็เปลี่ยนไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เผยให้เห็นฉากลึกลับและลึกซึ้งทุกประเภท มีทั้งฉากเหล่าเทพกำลังท่องมนต์ ดอกไม้สีเขียวร่วงหล่นจากท้องฟ้า วิหคและสัตว์มงคลที่มีชีวิตชีวา ท่วงทำนองเต๋าโบราณที่ล่องลอยไปบนท้องฟ้า…

ปรากฏการณ์ทั้งหมดนี้ช่างมีความศักดิ์สิทธิ์ สูงสุด ยิ่งใหญ่ และดูเหมือนว่าจะมาจากอาณาจักรแห่งทวยเทพในตำนาน

ผลวิญญาณเต๋า!

มีเพียงสมบัติศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่สามารถเผยปรากฏการณ์อันศักดิ์สิทธิ์และสูงสุดดังกล่าวได้

“ทุกคน คุ้มกันข้าด้วย ข้าจะปราบผลวิญญาณเต๋ากฎเทพแห่งพฤกษานี้” เซียงหลิวหลีออกคำสั่งก่อนที่จะสร้างผนึกศักดิ์สิทธิ์ปกคลุมผลวิญญาณเต๋าในระยะไกล

ฟิ่ว!

นางกำลังจะจับผลวิญญาณเต๋า แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น!

จู่ ๆ พลังไร้รูปร่างก็โผล่ขึ้นมาและคว้าผลวิญญาณเต๋าไปต่อหน้าเซียงหลิวหลี จากนั้นมันก็วูบวาบและหายไปในอากาศ!

เซียงหลิวหลีตกตะลึงจนนัยน์ตาหรี่ลง

“เกิดอะไรขึ้น?”

ไม่ใช่แค่นางเท่านั้น คนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็นเหตุการณ์นี้ และตกตะลึงกันถ้วนหน้า “คู่แข่งหรือ?”

วิญญาณมารโกลาหลที่อยู่ใกล้เคียงกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยวและรุนแรง ราวกับกำลังคลุ้มคลั่งเพราะผลวิญญาณเต๋าได้หายไป

พวกมันส่งเสียงร้องเสียดหู เสียงคำรามอันเกรี้ยวกราดดังก้องกังวานภายในหมอกโกลาหลเหนือแท่นบูชาในช่วงเวลาเดียวกัน

ดูเหมือนว่าวิญญาณมารโกลาหลทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ภายในหมอกโกลาหลกำลังโกรธแค้น!

“บ้าเอ๊ย! เกิดอะไรขึ้น?”

“ซวยแล้ว! รีบถอยเร็วเข้า!”

“ถอย!”

ใบหน้าของเซียงหลิวหลีและคนอื่น ๆ หมองลง เมื่อสังเกตเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันนี้ ทั้งยังรู้สึกว่าถูกคุกคามอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าลังเลและรีบหันหลังกลับทันที

…

ครืน! ครืน!

ในขณะนี้ หมอกโกลาหลบนจุดสูงสุดของเทวาคารบรรลุเทพกำลังพลุ่งพล่านอย่างรุนแรง เกิดคลื่นเสียงคำรามอันเกรี้ยวกราดดังกึกก้องมาจากภายใน ประหนึ่งเสียงฟ้าร้อง

มองเห็นแสงสีดำเจิดจ้าจำนวนมากพุ่งผ่านหมอกอย่างบ้าคลั่ง มันคือวิญญาณมารโกลาหลจำนวนมหาศาลที่เหมือนกับกลุ่มสัตว์ร้าย

แสงศักดิ์สิทธิ์หลากสีจำนวนมากพุ่งออกมาจากหมอกโกลาหลอย่างต่อเนื่อง และพวกมันก็พุ่งไปในทิศทางเดียวกัน

หมอกโกลาหลกำลังเดือดพล่าน!

วิญญาณมารโกลาหลโกรธจัด!

ผลวิญญาณเต๋ากำลังบินไปในทิศทางเดียวกัน!

เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างน่าตกใจนี้ทำให้สืออวี๋ซึ่งยืนอยู่เคียงข้างเฉินซีตกตะลึง และมีสีหน้าเคร่งเครียด ทั้งยังรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย

“บ้าเอ๊ย! เกิดอะไรขึ้น?” สืออวี๋ไม่เคยคาดคิดมาก่อน ว่าหลังจากที่พวกเขามาถึงเทวาคารบรรลุเทพด้วยความยากลำบาก และควรได้รับผลวิญญาณเต๋าแล้ว จะเกิดเหตุไม่คาดคิดเช่นนี้

“ออกไปเร็วเข้า! มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!” ในขณะเดียวกัน เซียงหลิวหลีและคนอื่น ๆ ก็กลับมาจากภายในหมอกโกลาหล ท่าทางของพวกเขาไม่น่าดูอย่างยิ่ง ทั้งยังเผยให้เห็นถึงความวิตกกังวล ไม่เต็มใจ ความโกรธ และความเสียใจอยู่ราง ๆ

แสดงว่าสถานการณ์ร้ายแรงจริง ๆ

เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดได้ปกคลุมทั่วทั้งเทวาคาร วิญญาณมารโกลาหลต่างโกรธเคืองและพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งพวกมันมีประมาณสี่สิบถึงห้าสิบตัว ในขณะที่กลุ่มของพวกเขาประกอบด้วยราชันเซียนเพียงหกคน ดังนั้นพวกเขาจะรับมือกับวิญญาณมารโกลาหลได้อย่างไร