บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1362

บทที่ 1362 ลูกพี่ลูกน้อง

บทที่ 1362 ลูกพี่ลูกน้อง

แสงสว่างนั้นไร้ขอบเขต มันพร่างพรายและกว้างใหญ่

เดิมทีเป็นเวลาพลบค่ำแล้ว และเมืองคนบาปทั้งหมดก็ค่อย ๆ ถูกปกคลุมไปด้วยม่านแห่งราตรี แต่เมื่อแสงสว่างอันกว้างใหญ่นี้ปรากฏขึ้น เพียงชั่วพริบตาก็ราวกับเป็นเวลากลางวัน โลกสว่างไสวในบัดดล

กลิ่นอายแห่งบาปที่กระจายไปทั่วทั้งเมืองถูกชำระจนบริสุทธิ์ในทันที และส่งเสียงฟู่ออกมา

ในทางกลับกัน ไม่ว่าการบ่มเพาะจะอยู่ในระดับใดก็ตาม เหล่าคนโฉดที่อยู่ในเมืองต่างร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดอย่างน่าสังเวช ร่างกายของพวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยแสง และถูกแผดเผาจนสลายหายไปจากโลก

สิ่งเหล่านี้มีสาเหตุมาจากกลิ่นอายอันน่าเกรงขามของราชันเซียนสืออวี๋ที่แผ่ซ่านออกมา แม้เป้าหมายจะไม่ใช่คนโฉดเหล่านี้ แต่พวกเขาต่างได้รับผลกระทบและถูกชำระล้างไปจนสิ้น

ในกลางอากาศ จั่วชิวหลิงหงมีสีหน้าเคร่งเครียด เมื่อจ้องมองไปยังสืออวี๋ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ใบหน้าพลันมืดมนอย่างยิ่ง

จั่วชิวคงอยู่ข้างเคียง จนถึงขณะนี้ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขามองไปที่สืออวี๋ด้วยสีหน้างุนงง จากนั้นหัวใจก็จมดิ่งลง เพราะตระหนักได้ว่าอีกฝ่ายเป็นราชันเซียน!

หรือว่าเขาคือราชันเซียนที่ติดตามอยู่ข้าง ๆ เฉินซี?

แล้วเฉินซีล่ะ?

จั่วชิวคงอดไม่ได้ที่จะกวาดสายตาไปรอบ ๆ แน่นอนว่าเขาสังเกตเห็นเฉินซีที่กำลังบินมาหาจากระยะไกลได้ทันที…

ความเกลียดชังที่ไม่อาจซ่อนเร้นพลันพรั่งพรูอยู่ในใจอย่างอดไม่ได้ ทำให้สีหน้าดูเย็นชาและน่าสยดสยอง เขารีบกล่าวผ่านกระแสปราณไปยังจั่วชิวหลิงหงอย่างรวดเร็ว “ท่านลุง ไอ้สารเลวนั่นคือเฉินซี ท่านช่วยจัดการกับราชันเซียนคนนี้ ส่วนข้าจะจัดการ…”

“หุบปาก! เจ้าไม่เห็นหรือว่ามีราชันเซียนหกคนอยู่ที่นี่?” ก่อนที่จั่วชิวคงจะกล่าวจบ เขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงจริงจังของจั่วชิวหลิงหง

ว่าอะไรนะ!? คำกล่าวเหล่านี้ทำให้จั่วชิวคงตกใจจนตัวแข็งทื่อ ม่านตาขยายออก ตอนนี้เขาถึงได้สังเกตเห็นว่ามีร่างอีกห้าร่างกำลังติดตามเฉินซีอยู่ ซึ่งมีทั้งชายและหญิง โดยที่แต่ละคนนั้นเปี่ยมด้วยกลิ่นอายอันสูงส่งที่ทรงพลังและน่าสะพรึงกลัว มันเป็นกลิ่นอายของราชันเซียนอย่างแน่นอน!

ทันใดนั้น จั่วชิวคงก็ตะลึง และมึนงงสับสน

เกิดอะไรขึ้น?

มีราชันเพียงคนเดียวที่อยู่เคียงข้างเฉินซีมิใช่หรือ? แล้วอีกห้าคนมาจากไหน?

บัดซบ!

นี่มันไม่ใช่ภาพหลอนใช่หรือไม่?

ถ้าจั่วชิวคงสามารถเห็นสีหน้าของตัวเองได้ในขณะนี้ เขาคงจะเห็นสีสันมากมายอย่างแน่นอน มีทั้งความตกใจ ความสงสัย ความสับสน ความเกลียดชัง ความประหลาดใจ… มันซับซ้อนจนทำอะไรไม่ถูก

ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น หัวใจของจั่วฉิวหลิงหงก็จมดิ่งลงเช่นกัน เพราะมันคือหกราชันเซียน! ใครจะคาดคิดว่าเหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้น?

ก่อนหน้านี้ เขาได้ตัดสินใจแล้วว่า แม้จะต่อสู้จนตัวตาย อย่างไรก็ต้องสังหารเฉินซีให้จงได้ เพราะในเวลานั้น เขารู้ว่ามีราชันเซียนเพียงคนเดียวที่อยู่ข้างเฉินซี แต่ไม่ว่าเขาจะเค้นสมองครุ่นคิดสักเพียงใด ก็ไม่คิดเลยว่าจะมีราชันเซียนถึงหกคนปรากฏตัวพร้อมเฉินซีเช่นนี้!

“จั่วชิวคง?” ในขณะเดียวกัน เฉินซีและคนอื่น ๆ ก็มาถึง เซียงหลิวหลี มหาปราชญ์ย่ำสวรรค์ และคนอื่น ๆ ยืนอยู่เคียงข้างสืออวี๋ ทั้งยังปิดกั้นเส้นทางหลบหนีของจั่วชิวคงและจั่วชิวหลิงหงไว้อย่างสมบูรณ์

ในขณะนี้ สีหน้าของเฉินซีดูเหมือนจะสงบนิ่ง แต่สายตากลับแปลกประหลาดมาก มันมีทั้งความโกรธ ความประหลาดใจ และความเกลียดชังผสมปนเปอยู่ในแววตา

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับจั่วชิวคง และเหตุผลที่จำจั่วชิวคงได้ทันทีก็เพราะคนผู้นี้มีชื่อเสียงเลื่องลืออย่างยิ่ง เป็นหนึ่งในเจ็ดสุริยันอันเจิดจ้าของภพเซียน และเป็นทายาทสายตรงของตระกูลจั่วชิว มีศิษย์ในสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋ามากมายที่มีแผ่นหยกเงา ซึ่งบันทึกข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับจั่วชิวคงไว้

หากเฉินซีพิจารณาอย่างรอบคอบ จั่วชิวคงก็ถือเป็น ‘ญาติผู้พี่’ ของเขาด้วยซ้ำ!

แน่นอนว่า จั่วชิวคงไม่ยอมรับเรื่องนี้ และเฉินซีก็ไม่ยอมรับเช่นกัน ดังนั้นแม้พวกเขาจะไม่เคยพบกัน แต่พวกเขาก็ต่อสู้กันในที่แจ้งและที่ลับมานานนับปี

“เฉินซี นึกไม่ถึงว่าข้าจะได้เจอเจ้าที่นี่จริง ๆ” จั่วชิวคงสูดลมหายใจเข้าลึก และยับยั้งความรู้สึกในใจอย่างเต็มที่ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงสงบ มุมปากปรากฏรอยยิ้มอันอบอุ่น

“โอ้ เจ้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อฆ่าข้าหรือ?” เฉินซีแสร้งทำเป็นตกใจ ทันทีที่เห็นจั่วชิวคง เฉินซีก็เดาได้ว่าจั่วชิวคงต้องได้ยินข่าวการปรากฏตัวของตนในเมืองคนบาป และมาที่นี่เพื่อฆ่าเขาอย่างแน่นอน

แต่เฉินซีคาดไม่ถึงว่าจั่วชิวคงจะยืมมือราชันเซียนมาจัดการกับเขาจริง ๆ และนี่ถือได้ว่าเป็นการกระทำที่ฟุ่มเฟือยอย่างมาก!

สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่า จั่วชิวคงปรารถนาให้เขาตายเพียงใด

เมื่อได้ยินคำกล่าวของเฉินซี แม้พวกสืออวี๋จะไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ แต่ก็พอเข้าใจราง ๆ ว่าสองคนนี้กำลังรอเพื่อฆ่าเฉินซีโดยเฉพาะ