บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1449

บทที่ 1449 การต่อสู้ปะทุขึ้น

บทที่ 1449 การต่อสู้ปะทุขึ้น

หลังจากที่จั่วชิวเฟิงสังเกตเห็นว่าสถานการณ์เริ่มแย่ลงอย่างกะทันหัน เขาก็ตัดสินใจเข้าร่วมการต่อสู้ทันที

ดังนั้นการต่อสู้ที่แท้จริงจึงปะทุขึ้น

ฟิ่ว! ฟิ่ว!

ร่างสองร่างทะยานผ่านอากาศ และพุ่งเข้าโจมตีราชันเซียนรัตติกาล

แน่นอนว่า บุคคลทั้งสองคือจั่วชิวเฟิงและจั่วชิวหวงหลิน โดยที่คนแรกเพิ่งบรรลุขอบเขตราชันเซียนเมื่อไม่กี่ปีก่อน ในขณะที่อีกคนได้บรรลุขอบเขตราชันเซียนมานานแล้ว ประกอบกับพวกเขาได้ตัดสินใจร่วมมือกันสังหารราชันเซียนรัตติกาล ดังนั้นจึงไม่คิดยั้งมือแต่อย่างใด

“เหอะ! สองต่อหนึ่ง? เจ้าทั้งคู่ประเมินข้าไว้สูงจริง ๆ น่าเสียดายที่ฝีมือของพวกเจ้าไม่คู่ควร!” เส้นผมที่สวยงามของเตียนเตี้ยนปลิวไสว ใบหน้าสง่าและงดงามเผยให้เห็นถึงความภาคภูมิและเย่อหยิ่ง

ในช่วงเวลาถัดมา นางกลายร่างเป็นเงาสีม่วงอ่อนที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า และเผชิญหน้ากับศัตรู ราชันเซียนทั้งสามได้เปิดสมรภูมิใหม่บนท้องฟ้า ทั้งยังต่อสู้กันอย่างดุเดือด

เสียงกัมปนาทดังกึกก้อง ในขณะที่พลังแห่งกฎตัดไขว้กัน และโลกก็สว่างไสวจากการปะทะ!

นอกจากนี้ พลังทำลายยังน่าตกใจอย่างยิ่ง

…

ในเวลาเดียวกัน ร่างชุดคลุมทั้งหกก็พุ่งตัวออกไปอย่างดุร้ายเช่นกัน

คู่ต่อสู้ที่พวกเขาเลือกคือ เซวียนหยวนเส้า เซวียนหยวนเฟิงเฉิน และเซวียนหยวนท่าเป่ย

หกต่อสาม

อันที่จริง สถานการณ์นั้นคล้ายคลึงกับการต่อสู้ของราชันเซียนรัตติกาลที่กำลังเผชิญอยู่ เพราะเซวียนหยวนเส้าและคนอื่น ๆ ต่างก็เผชิญกับการรุมโจมตีของร่างชุดคลุมสองคน

ในทางกลับกัน ตั้งแต่การต่อสู้ปะทุขึ้น หัวเจี้ยนคงก็ต่อสู้อยู่บนท้องฟ้ามาตลอด เขาต่อสู้กับศัตรูสามคนด้วยตัวเขาเอง และจนถึงขณะนี้ การต่อสู้เริ่มรุนแรงยิ่งขึ้น ซึ่งไม่อาจตัดสินผลแพ้ชนะได้ในเวลาสั้น ๆ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ในขณะนี้ นอกจากจั่วชิวเฟยหมิงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว ราชันเซียนทั้งหมดจากทั้งสองฝ่ายต่างต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงชีวิต!

ณ เวลานั้น ท้องฟ้าเหนือทะเลทรายเนตรสวรรค์ที่ปกคลุมพื้นที่หลายสิบล้านลี้ได้กลายเป็นสมรภูมิที่โกลาหลโดยสิ้นเชิง ห้วงมิติแตกเป็นเสี่ยง ๆ เคล็ดวิชาเต๋าระเบิดเสียงกัมปนาท สายฟ้าพลุ่งพล่านไปทั่วสารทิศ เหล่าภูติผีต่างร่ำไห้ ทวยเทพล้วนคร่ำครวญ และแม้แต่ท้องฟ้าก็แตกสลาย ในขณะที่ดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์ก็แทบจะพังทลาย

ขอบเขตราชันเซียน!

พวกมันคือตัวตนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดในสามภพอย่างภาคภูมิ และพวกมันก็ทรงพลังอย่างยิ่ง เพียงแค่คิดก็สามารถควบคุมเวลาและมิติ หรือพลิกความเป็นความตายได้ โดยในทางปฏิบัติ พวกมันเป็นดั่งตัวตนที่เป็นอมตะซึ่งมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา

แต่สิ่งที่เกิดขึ้น คือการต่อสู้ขั้นแตกหักระหว่างกลุ่มราชันเซียน!

เหตุการณ์ดังกล่าวไม่เพียงแต่น่าสะเทือนใจเท่านั้น แม้แต่คำกล่าวที่บอกว่ามันทำให้จักรวาลและทวพเทพตกตะลึงก็ไม่เพียงพอที่จะอธิบายได้แม้แต่เศษเสี้ยว! ตลอดประวัติศาสตร์การดำรงอยู่ของสามภพ การต่อสู้ในระดับดังกล่าว ถือได้ว่าหายากยิ่ง!

การต่อสู้นั้นช่างน่ากลัวและดุเดือดมาก!

ในเวลานี้ การต่อสู้ที่สะท้านโลกานี้ แม้แต่ทวีปเนตรสวรรค์ก็ตกอยู่ในความโกลาหลครั้งใหญ่ ปรากฏการณ์แห่งความโกลาหลได้จุติลงมาจากสวรรค์ เสียงของเทพอสูรคร่ำครวญดังก้อง ฝนเลือดโปรยปรายลงมา สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์พวยพุ่ง เวลาและห้วงมิติปั่นป่วนวุ่นวาย…

บนพื้นดิน บังเกิดฉากภัยพิบัติทุกประเภท เช่น ภูเขาไฟระเบิด กระแสน้ำไหลบ่า สัตว์ร้ายที่กำลังหลบหนี พื้นดินสั่นสะเทือน และอื่น ๆ สามารถพบเห็นได้ทุกที่

เหล่าสิ่งชีวิตที่อยู่บนทวีปเนตรสวรรค์ต่างหวาดกลัวและตื่นตระหนัก พวกมันกำลังหลบหนีไปทุกทิศทุกทาง และเข้าใจว่ากลียุคของสามภพกำลังมาถึง!

ฝ่ายหนึ่งคือกองกำลังที่เป็นตัวแทนของจั่วชิวเฟิงและเว่ยซิงซึ่งมีราชันเซียนทั้งหมดสิบเอ็ดคน

ส่วนอีกฝ่ายคือกองกำลังกองกำลังที่เฉินซีเป็นตัวแทน และมีราชันเซียนทั้งหมดห้าคน

หากตัดสินจากตัวเลขเพียงอย่างเดียว มันย่อมแสดงว่าฝ่ายของเฉินซีอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงข้อได้เปรียบด้านตัวเลขเท่านั้น เพราะในการต่อสู้ระหว่างราชันเซียน ปัจจัยที่สำคัญที่สุดคือพลังฝีมือที่ราชันเซียนแต่ละคนครอบครอง!

ในทางกลับกัน พลังฝีมือนั่นสะท้อนให้เห็นผ่านการบ่มเพาะ กฎแห่งราชันเซียน พลังของสมบัติอมตะ ประสบการณ์การต่อสู้ สัญชาตญาณการต่อสู้ การบ่มเพาะในดวงจิตแห่งเต๋า และแง่มุมอื่น ๆ อีกมากมาย

ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถตัดสินได้ เมื่อเผชิญกับการต่อสู้แบบกลุ่มระหว่างราชันเซียน

ด้วยเหตุนี้ ผลลัพธ์สุดท้ายจะขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเขา

เว่ยซิงก็ทราบดีเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่มีอารมณ์ที่จะสนใจการต่อสู้ระหว่างราชันเซียนครั้งนี้

ตราบใดที่กองกำลังของเขาสามารถปราบราชันเซียนฝ่ายศัตรูได้ มันก็เพียงพอแล้ว เพราะเป้าหมายของภารกิจนี้ไม่ใช่ราชันเซียน แต่มันคือ… เฉินซี!

ราชันเซียนที่ติดพันอยู่ในการต่อสู้อันดุเดือด ด้วยเหตุนี้ เว่ยซิงจึงสามารถสังหารเฉินซีโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ ยิ่งไปกว่านั้น เขามั่นใจว่ากองกำลังเท่านี้ก็เพียงพอที่จะจัดการกับเฉินซี!

เพราะขณะนี้ รอบ ๆ ตัวเฉินซีเหลือเพียงจั่วชิวเฟยหมิงและคนอื่น ๆ ซึ่งเป็นกลุ่มกองกำลังที่พ่ายแพ้ไปก่อนหน้านี้

เว่ยซิงยังมีราชันเซียนครึ่งขั้นหกสิบเก้าคน และถ้ารวมตัวเขาไปด้วย ก็จะมีราชันเซียนครึ่งขั้นเจ็ดสิบคน!

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ มันคงเป็นเรื่องไร้สาระ หากพวกเขาไม่สามารถฆ่าเฉินซีได้

“ฉวยโอกาสนี้จัดการมันซะ!” เป็นเพราะความเข้าใจนี้เอง เว่ยซิงจึงไม่ลังเลหลังจากที่เห็นการต่อสู้ระหว่างราชันเซียนปะทุขึ้น เขานำร่างชุดคลุมที่อยู่ในขอบเขตราชันเซียนครึ่งขั้นทะยานออกไปเพื่อรุมสังหารเฉินซี

…