บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 145

บทที่ 145 แผนการร้ายครั้งใหญ่

บทที่ 145 แผนการร้ายครั้งใหญ่

จนถึงตอนนี้ ในบรรดาผู้บ่มเพาะขอบเขตตำหนักอินทนิลทั้งสองพันคนที่เข้าสู่ชั้นสี่สัญลักษณ์ของเจดีย์บำเพ็ญทุกข์ ต่างตายอย่างน่าอนาถไปมากกว่าสองร้อยคน และมีผู้บ่มเพาะอีกพันห้าร้อยคนได้ทำลายยันต์เคลื่อนย้ายเพื่อหลบหนีออกจากเจดีย์ ดังนั้นจึงเหลือผู้บ่มเพาะไม่ถึงสามร้อยคนที่ยังคงอยู่ในการจัดอันดับเท่านั้น

ผู้บ่มเพาะกว่าสองร้อยคนที่ตายอย่างน่าอนาถ ล้วนถูกลอบสังหารจากผู้บ่มเพาะที่ลับลึกและไม่ทราบที่มาเก้าคน

ผู้บ่มเพาะที่เสียชีวิตอย่างน่าอนาถล้วนมาจากกองกำลังที่หลากหลาย พวกเขาอายุยังน้อย มีศักยภาพสูง และมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ความหวังอันยิ่งใหญ่ของกองกำลังต่าง ๆ ถูกวางไว้บนบ่าของพวกเขา แต่ในตอนนี้ พวกเขาทั้งหมดได้พบกับชะตากรรมที่น่าเศร้าและต้องมานอนตายอยู่บนพื้น การตายของพวกเขาทำให้กองกำลังต่าง ๆ ต้องสูญเสียอย่างมหาศาล และนับตั้งแต่มีงานเทียบอันดับมังกรซ่อน ยังไม่เคยมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดมาขึ้นก่อน

ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้ก็คือผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่รู้ที่มาทั้งเก้าคน!

แต่นับว่าโชคดี ที่ชั้นสี่สัญลักษณ์มีขนาดไม่ใหญ่มาก และในเวลาไม่นาน เหล่าศิษย์ที่หลงเหลืออยู่ก็สังเกตเห็นว่ามีบางสิ่งที่ผิดปกติ พวกเขาจึงร่วมมือกันก่อกองกำลังขึ้นมา จากนั้นจึงเปิดฉากโจมตีผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่ทราบที่มาทั้งเก้าคน ภายใต้การนำของเฟยเหลิ่งชุ่ยและชิวเหลิ่ง

เมื่อผู้คนที่อยู่นอกเจดีย์ได้เห็นสถานการณ์เหล่านี้ ความกังวลที่ตึงเครียดของทุกคนก็ผ่อนคลายลงเป็นอย่างมาก ตราบใดที่เหล่าศิษย์สามารถสังหารคนทั้งเก้าได้ การแข่งขันก็อาจจดำเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น

ทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อเหล่าศิษย์ที่เหลืออยู่กำลังจะตีวงล้อมและกักขังผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่ทราบที่มาทั้งเก้าคน ทันใดนั้นเอง มีศิษย์ราว ๆ ห้าสิบคนได้แปรพักตร์และเข้าโจมตีศิษย์ของนิกายต่าง ๆ ที่อยู่เคียงข้างอย่างกะทันหัน เพียงชั่วพริบตา ทำให้มีผู้คนเสียชีวิตไปกว่าสี่สิบคน!

ผู้บ่มเพาะทั้งห้าสิบคนที่ได้แปรพักตร์อย่างกะทันหัน แท้จริงแล้วเป็นพวกเดียวกับผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่ทราบที่มาทั้งเก้าคน!

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันเช่นนี้ไม่เพียงทำให้ทุกคนที่อยู่นอกเจดีย์ต้องตกตะลึง แม้แต่ศิษย์ของกองกำลังต่าง ๆ ที่อยู่ในเจดีย์ก็ตั้งตัวไม่ทันเช่นกัน ทำให้สถานการณ์พลิกผันในทันที

ในขณะที่สถานการณ์ได้ถูกพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ จึงเหลือศิษย์เพียงสองร้อยคนจากกองกำลังต่าง ๆ ที่ถูกนำโดยเฟยเหลิ่งชุ่ยและชิวเหลิ่งเท่านั้นที่ยังคงสู้อยู่ในสนามรบ ส่วนศัตรูของพวกเขาได้เปลี่ยนจากเก้าคนกลายเป็นหกสิบห้าคนในชั่วพริบตา!

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่ทราบที่มาเหล่านี้ดูเหมือนจะเก็บซ่อนฝีมือที่แท้จริงไว้อยู่เสมอ และเมื่อเกิดการแปรพักตร์ขึ้น พวกมันจึงเปิดเผยพลังที่แท้จริงออกมา พวกมันล้วนทรงพลังเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่อาจเทียบได้กับเฟยเหลิ่งชุ่ยและชิวเหลิ่ง แต่พลังของพวกมันก็เหนือกว่าศิษย์คนอื่น ๆ อย่างเห็นได้ชัด ดังนั้น แม้ว่าจะพวกมันมีเพียงหกสิบห้าคน แต่กลับเป็นฝ่ายได้เปรียบอย่างเห็นได้ชัด

การต่อสู้ระเบิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

ภายใต้เงื้อมมือของกองกำลังร่วมของผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่ทราบที่มาทั้งหกสิบห้าคน ศิษย์ของกองกำลังต่าง ๆ จากเมืองทะเลสาบมังกรต่างทำลายยันต์เคลื่อนย้ายในมือไปทีละคน เหลือทิ้งไว้เพียงความเคียดแค้นอยู่ในใจ และมีศิษย์บางคนที่ไม่อาจหลบหนีได้ทันเวลาจึงถูกฆ่าตายในทันที

ความน่าสยดสยองของการต่อสู้ ที่เต็มไปด้วยฉากนองเลือด ทำให้สีหน้าของผู้คนที่อยู่ด้านนอกเจดีย์กลายเป็นไม่น่าดู ราวกับว่ามีก้อนหินก้อนมหึมากดทับหัวใจของพวกเขา ทำให้หัวใจของพวกเขาไม่สามารถต้านทานได้

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้คนยังได้เห็นว่าพวกผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่ทราบที่มายอมต่อสู้จนตัวตายไม่ยอมทำลายยันต์เคลื่อนย้ายอย่างเด็ดขาด ราวกับเป็นทหารเดนตายผู้ภักดีที่ไม่แยแสต่อชีวิตและความตาย โหดเหี้ยมต่อศัตรูและไร้ปรานีต่อตนเอง!

เป็นเพราะความโหดเหี้ยม ไร้ความปรานี และความไม่แยแสต่อชีวิตของพวกมัน จึงทำให้สถานการณ์ต่อสู้เลวร้ายลงเรื่อย ๆ หลังจากนั้นไม่นาน มีเพียงเฟยเหลิ่งชุ่ย ชิวเหลิ่ง และศิษย์อีกสิบคนเท่านั้นที่ยังคงเหลืออยู่ในสนามรบ ในขณะที่ยังมีศัตรูอีกสามสิบสองคนที่กำลังจ้องมองมาที่พวกเขาราวกับพยัคฆ์ที่จับจ้องเหยื่อ

พวกเขาจบสิ้นแล้ว…!

นี่เป็นความคิดเดียวในใจของผู้คนที่อยู่นอกเจดีย์ และข้อเท็จจริงก็ไม่เกินความคาดหมายของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

“ไปกันเถอะ ไม่มีความหมายที่จะอยู่ต่อไป คนเหล่านี้ไม่ได้มาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานเทียบอันดับมังกรซ่อนอย่างแน่นอน” เฟยเหลิ่งชุ่ยเอ่ยขึ้นขณะที่พยายามต้านทานการโจมตีที่มาจากรอบด้านราวกับคลื่นยักษ์ที่ซัดสาด ขณะที่นางกล่าวกับเฉินฮ่าวที่อยู่เคียงข้าง

“มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ คนเหล่านี้โหดเหี้ยมและไร้ความปรานี พวกมันไม่เหมือนกับศิษย์ของดินแดนทางใต้ของเราอย่างสิ้นเชิง” ชิวเหลิ่งที่อยู่ใกล้เคียงก็กล่าวเช่นกันว่า “ไปกันเถอะ เรายังสามารถมีชีวิตอยู่ได้หากออกไป แต่เมื่อพวกมันออกไป พวกมันย่อมถูกเหล่าผู้อาวุโสของกองกำลังต่าง ๆ จับกุม ก่อนที่จะทรมานด้วยการถลกหนังและดึงเส้นเอ็นจนกว่าพวกมันจะตายโดยสภาพศพไม่สมบูรณ์!”

“ตกลง! ไปกันเถอะ!” เฉินฮ่าวบีบศัตรูให้ล่าถอยด้วยการฟันกระบี่เพียงครั้งเดียว ก่อนที่จะทำลายยันต์เคลื่อนย้ายในมือของเขา

ปัง! ปัง! ปัง!

ในเวลาเดียวกัน เฟยเหลิ่งชุ่ย และคนอื่น ๆ ได้ทำลายยันต์เคลื่อนย้ายของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง และพวกเขาก็หายไปจากจุดนั้นในทันที

ในตอนนี้ ดูเหมือนว่ามีเพียงผู้บ่มเพาะที่ลึกลับและไม่ทราบมาทั้งสามสิบสองคนเท่านั้น ที่คงเหลืออยู่ในชั้นสี่สัญลักษณ์

“ในที่สุดโอกาสก็มาถึงเสียที เจดีย์บำเพ็ญทุกข์นี้เป็นสมบัติอมตะที่สืบทอดมาจากนิกายพุทธ แม้ว่ามันจะได้รับความเสียหายและดวงจิตของมันจะถูกลบล้างไปอย่างไร้ร่องรอย แต่ตราบใดที่มันอยู่ในมือของข้า ข้าจะสามารถฟื้นฟูมันให้กลับมาอยู่ในสภาพเดิมได้ภายในร้อยปีอย่างแน่นอน!” ที่ด้านนอกเจดีย์ สตรีในชุดดำกล่าวช้า ๆ ด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำและเย็นยะเยือกจากเงามืดอยู่ห่างออกไป ร่างกายของนางถูกคลุมด้วยชุดคลุมสีดำจนทำให้มองไม่เห็นรูปร่างหน้าตา ทำให้นางดูลึกลับยิ่งนัก

ที่ด้านข้างของสตรีในชุดดำคือชายวัยกลางคนที่สวมชุดคลุมสีดำคล้ายกัน และเขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เคารพว่า “ขอแสดงความยินดีกับ หัวหน้าหมู่ตึกฟ่าน ตราบใดที่ศิษย์ทั้งสิบคนจากผู้พิทักษ์จิตอสูร สามารถเข้าไปในชั้นสูงสุดของเจดีย์ได้ พวกเขาจะสามารถควบคุมแกนกลางของสมบัตินี้ เมื่อถึงเวลานั้น สมบัติอมตะที่ล้ำค่านี้จะเป็นของท่าน และมีเพียงคนที่มีสถานะเหมือนท่านเท่านั้นที่คู่ควรกับสมบัติชิ้นนี้!”

“เจ้าอย่าได้นับลูกไก่ก่อนที่มันจะฟักเป็นตัว มีผู้เชี่ยวชาญมากมายอยู่นอกเจดีย์บำเพ็ญทุกข์นี้ เฟิ่งหมิง เจ้าจงเตรียมตัวให้พร้อม เมื่อผู้พิทักษ์จิตอสูรทั้งสามสิบสองคนทำภารกิจสำเร็จ เจ้าและข้าจะต้องรีบไปนำเจดีย์บำเพ็ญทุกข์จากพวกเขามาและจากไปในทันที” สตรีชุดดำที่ถูกเรียกว่า ‘หัวหน้าหมู่ตึกฟ่าน’ กล่าวช้า ๆ

“ขอรับ! ท่านหัวหน้าหมู่ตึกฟ่าน ว่าแต่พวกผู้พิทักษ์จิตอสูรทั้งสามสิบสองคนล่ะ…” ชายในชุดดำที่เรียกว่า ‘เฟิ่งหมิง’ ถามอย่างลังเล

“มันไม่สำคัญหากพวกเขาจะต้องตาย ข้าจะอธิบายกับนายท่านเกี่ยวกับเรื่องนี้เอง”