บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1454

บทที่ 1454 ทลายพันธนาการในหัวใจ

บทที่ 1454 ทลายพันธนาการในหัวใจ

พรวด! พรวด! พรวด!

เลือดสด ๆ อันร้อนระอุพลันสาดกระเซ็นไปทั่วอากาศ และมันย้อมผืนฟ้าให้เป็นสีแดงเลือด

ไม่มีเสียงร้องโหยหวนอย่างเศร้าหมองก่อนขาดใจตาย ไม่มีคำสาปแช่งที่โกรธเกรี้ยวและขุ่นเคือง ทั้งยังไร้ซึ่งคำกล่าวที่ทรมานและอัปยศอดสูแม้แต่คำเดียว ตั้งแต่ต้นจนจบ มีเพียงเสียงสังหารอันกดดันเท่านั้น

ศีรษะถูกเด็ดด้วยการโจมตีที่เด็ดขาดและตรงไปตรงมา!

เสียงอันกดดันพลันดังขึ้น คมกระบี่ฟันผ่านกระดูกและเลือดเนื้อเมื่อเฉินซีปลิดศีรษะของพวกมัน และทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลังเมื่อได้ยินเสียงนี้

ทว่าเฉินซีกลับดูเงียบและไม่แยแสใด ๆ

บัดนี้ ดูเหมือนชายหนุ่มจะกลายเป็นยมทูตที่โหดเหี้ยมและปราศจากอารมณ์ความรู้สึก เขาปลิดชีวิตด้วยวิธีการที่แม่นยำและไร้ความปรานี เพื่อบรรเทาความเกลียดชังที่อัดแน่นอยู่ในใจ

ทะเลทรายเนตรสวรรค์ได้ประสบกับการต่อสู้ที่สะท้านปฐพีไปเมื่อหลายวันก่อน และได้กลายเป็นซากปรักหักพังไปนานแล้ว มันถูกปกคลุมไปด้วยความรกร้าง ในขณะที่ฟ้าดินถูกปกคลุมไปด้วยคราบเลือด บริเวณโดยรอบยังเต็มไปด้วยซากศพที่อวัยวะฉีกขาด เศษซากสมบัติที่แตกหัก มิติและเวลาปั่นป่วน หมอกควันจากไฟสงครามสามารถพบเห็นได้ทุกที่…

ภายใต้ทิวทัศน์ที่ดูเหมือนนรกอเวจี วิธีการสังหารของเฉินซีนั่นดูสงบและเงียบงันอย่างเห็นได้ชัด แต่เมื่อลอดเข้าสู่สายตาผู้อื่น กลับทำให้เกิดความรู้สึกซับซ้อนอยู่ในใจ จนถึงขั้นขนอ่อนบนร่างกายลุกชันด้วยความหวาดกลัว

ในขณะนี้ เฉินซีดูเหมือนกลายเป็นคนละคน!

“เฮ้อ!” จั่วชิวเฟยหมิงถอนหายใจและทนดูไม่ได้

ผู้อาวุโสทั้งแปดของตระกูลจั่วชิวที่ยืนอยู่เคียงข้างเขาก็มีสีหน้าเศร้าหมองเช่นกัน

เป็นเพราะเหตุการณ์นี้น่ากลัวเกินไป มันคือการสังหารหมู่ครั้งใหญ่ และผู้คนที่ถูกสังหารก็คือคนในตระกูลของพวกเขา แม้ว่าจั่วชิวเฟยหมิงจะไม่ถือว่าคนเหล่านี้เป็นคนในตระกูลมานานแล้ว แต่สายเลือดเดียวกันก็ยังคงไหลเวียนอยู่ในร่างกาย

ในขณะนี้ เมื่อเห็นเฉินซีฆ่าคนในตระกูลด้วยท่าทางที่เย็นชาและโหดเหี้ยม หัวใจก็อดไม่ได้ที่จะเจ็บปวดรวดร้าว และไม่เต็มใจที่จะดูต่อไปอีก

พวกเขาทราบดีว่าการสงสารจั่วฉิวเฟิงและคนอื่น ๆ นั่นไม่คุ้มเอาเสียเลย เพราะหากไม่ใช่การมาถึงของเฉินซี พวกตนคงถูกจั่วฉิวเฟิงสังหารไปแล้ว

แล้วหากเป็นเช่นนั้น จั่วชิวเฟิงและคนอื่น ๆ จะทนได้หรือไม่?

“ความเกลียดชังที่สะสมอยู่ในใจเด็กคนนี้รุนแรงเกินไป ข้าสงสัยว่าเขายับยั้งมันในตลอดหลายปีมานี้ได้อย่างไร โดยที่ไม่ถูกปีศาจในใจครอบงำไปเสียก่อน” เซวียนหยวนเส้าก็ตกตะลึงในใจเช่นกัน เพราะวิธีการที่เฉินซีเปิดเผยในขณะนี้นั้นสงบและไม่แยแสอย่างยิ่ง ซึ่งด้วยเหตุนี้เอง ที่เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้ทุกคนต้องอกสั่นขวัญแขวน

ตั้งแต่เซวียนหยวนเส้าเริ่มบ่มเพาะมาจนถึงตอนนี้ เขาได้เห็นฆาตกรโหดเหี้ยมที่มีนิสัยชั่วร้าย โหดเหี้ยม และสังหารอย่างบ้าคลั่งมานับไม่ถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นคนที่สังหารอย่างสงบและเงียบเชียบอย่างเฉินซี

ถ้าเป็นคนอื่นที่สะสมความเกลียดชังไว้ในใจ นิสัยของผู้นั้นคงเปลี่ยนไปนานแล้ว แต่ดวงจิตแห่งเต๋าของเฉินซีกลับบริสุทธิ์และไม่มีปีศาจในใจแม้แต่น้อย

ความแตกต่างดังกล่าว ทำให้เซวียนหยวนเส้าตกตะลึงอย่างมาก

ในเวลาเดียวกัน เซวียนหยวนเฟิงเฉินและเซวียนหยวนท่าเป่ยก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน

“ไม่ถูกพันธนาการด้วยความเกลียดชัง และไม่ต่อต้านดวงจิตแห่งเต๋าเพราะความเกลียดชัง นั่นมันไม่ดีหรือ?” ราชันเซียนรัตติกาลไม่คิดเช่นนั้น นางได้เห็นช่วงเวลาของชีวิตและความตายนับไม่ถ้วน ทั้งยังเคยเห็นผู้ยิ่งใหญ่ทำลายบ้านเมืองและสังหารผู้บริสุทธิ์ไม่ต่างจากผักปลา เพียงเพราะตกอยู่ในความโกรธ

หากเปรียบเทียบกันแล้ว เฉินซีเพียงล้างแค้นเท่านั้น และวิธีการของเขาค่อนข้างจะผิดปกติเล็กน้อย เพราะเมื่อเทียบกับวายร้ายที่สังหารอย่างบ้าคลั่ง นี่… กลับสงบอย่างน่าเหลือเชื่อ

หัวเจี้ยนคงเม้มริมฝีปากและนิ่งเงียบ แต่สายตาที่จ้องมองเฉินซีกลับมีแววชื่นชมที่ซับซ้อน คนผู้นี้มีความเกลียดชังฝังลึกอยู่ในใจ แต่แท้จริงแล้ว กลับสามารถป้องกันไม่ให้ปีศาจครอบงำหัวใจได้ เมื่อเทียบกับตน ตัวข้าเมื่อหลายปีก่อนนั้นด้อยกว่ามาก

จ้าวไท่ฉือ อ๋าวจิ่วหุย และฉือฉางเซิงไม่ได้กล่าววาจาใด ๆ เพียงดูเหตุการณ์อย่างเงียบ ๆ พวกเขาค่อนข้างรู้สึกประทับใจเช่นกัน และความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในใจของพวกเขาพร้อมกัน ‘หากผู้ใดกลายเป็นศัตรูกับเด็กน้อยคนในนี้ภายภาคหน้า ผลที่ตามก็คงยากจะจินตนาการได้’

“มีบางสิ่งไม่ถูกต้อง” ทันใดนั้น จ้าวไท่ฉือกล่าวด้วยสายตาจดจ่อ

“จริงด้วย” อ๋าวจิ่วหุยและฉือฉางเซิงมองรอบกาย ความระแวดระวังพุ่งทะยาน

ไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้น ลางร้ายพลันผุดในใจของหัวเจี้ยนคงและคนอื่น ๆ เช่นกัน

บรรยากาศสงบเกินไป!

นับตั้งแต่พริบตาที่เว่ยซิงและศิษย์คนอื่น ๆ ของนิกายอำนาจเทวะถูกทำลายล้าง และจนกระทั่งเฉินซีล้างแค้นด้วยตัวเอง สรรพสิ่งในฟ้าดินก็ตกอยู่ในความเงียบที่แปลกประหลาด

เดิมทีจ้าวไท่ฉือและคนอื่น ๆ คาดหวังว่าจั่วชิวเป่ยหยงและจั่วชิวเหลิงฮวาจะปรากฏตัว แต่จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา

หรือพวกเขาตั้งใจที่จะละทิ้งฝ่ายจั่วชิวเฟิงจริง ๆ?

เรื่องคงไม่ง่ายขนาดนี้!

จ้าวไท่ฉือและคนอื่น ๆ ตระหนักดีว่าแม้ความขัดแย้งของตระกูลจั่วชิวจะดูเหมือนเป็นเรื่องภายใน แต่ในความเป็นจริงแล้ว การทำลายล้างที่เกิดขึ้นได้ส่งผลกระทบต่อทั่วทั้งทวีปเนตรสวรรค์ และตอนนี้มันกลายเป็นศูนย์กลางความสนใจของคนทั้งโลกด้วยซ้ำ