บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1564

บทที่ 1564 พลังที่เพิ่มขึ้น

……….

บทที่ 1564 พลังที่เพิ่มขึ้น

รูปปั้นศักดิ์สิทธิ์คุนเผิงปรากฏขึ้นบนกำแพงหิน

กำแพงหินสูงมาก อย่างน้อยก็สูงราวหกจั้ง แต่ก็ยังมีขีดจำกัด ในขณะที่รูปปั้นศักดิ์สิทธิ์คุณเผิงกลับปลดปล่อยกลิ่นอายสูงส่งออกมา

เหมือนว่ากำแพงหินได้กลายเป็นโลกใบหนึ่ง มีเพียงวิธีนี้ถึงจะสามารถรับรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์คุนเผิงได้ไหว

“นี่คือ…” เฉินซีรีบเก็บสายตากลับ ไม่กล้ามองกำแพงหินอีก เพราะแค่มองแวบเดียวก็ทำให้วิญญาณสั่นสะท้านจนแทบหลุดออกจากร่าง คล้ายจะถูกกำแพงหินนั่นกลืนกินเข้าไปได้แล้ว!

มันเป็นความรู้สึกที่น่ากลัว ทำให้เฉินซีรู้สึกตกตะลึงอยู่บ้าง

“ผนึกคุนเผิงที่สร้างขึ้นจากแก่นแท้โลหิตของจ้าวเต๋าคุนเผิง ที่เผ่าพันธุ์ของข้าสามารถอาศัยอยู่ที่นี่ได้โดยปราศจากอันตรายจากกฎแห่งเต๋าสวรรค์ก็เพราะได้ผนึกคุนเผิงนี้คุ้มครองไว้” หญิงชราผมขาวเอ่ยเสียงเรียบ “แต่ก็เป็นเพราะเช่นนี้ลูกหลานเผ่าจุลบรรพกาลถึงได้ถูกกักขังอยู่ที่นี่ หากอยากออกไปก็ต้องทำลายผนึกคุนเผิงเสีย”

“ทำไมเล่า?” เฉินซีถามเสียงประหลาดใจ

“เพราะกระแสจิตวิญญาณของลูกหลานทุกคนจะถูกผนึกไว้ในผนึกคุนเผิงนี้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้จะมีใครหนีไปได้บ้าง?” หญิงชราผมขาวถอนหายใจเสียงเบา ตอบด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“เป็นเช่นนี้นี่เอง” เฉินซีดูตกอยู่ในห้วงความคิด

“พ่อหนุ่ม ข้าจะใช้ความสามารถของข้าดึงเอากระแสวิญญาณของอาเหลียงออกมาจากผนึกคุนเผิงให้ ถึงตอนนั้นบนผนึกคุนเผิงจะเกิดรอยแตก พลังแก่นแท้สสารภายในจะไหลออกมา เจ้าต้องฉวยโอกาสนี้ไว้ แต่จะได้มากน้อยเท่าไหร่ก็ขึ้นอยู่กับเจ้า” หญิงชราผมขาวพลันมีสีหน้าเคร่งขรึม เอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“พลังแก่นแท้สสารของผนึกคุนเผิงหรือ?” เฉินซีเลิกคิ้ว

“ไม่หรอก พูดให้ตรงคือมันเป็นกระแสพลังแก่นแท้สสารภายในแก่นโลหิตของจ้าวเต๋าคุนเผิง หากเจ้าฉวยจังหวะนี้ไว้ได้ เช่นนั้นต่อไปจะขึ้นสู่ขอบเขตเทวารู้แจ้งวิญญาณก็คงเป็นไปได้ไม่ยาก” หญิงชราผมขาวอธิบายเสียงเรียบเรื่อย ก่อนร่างนางจะหายไป แล้วปรากฏอยู่อีกทีหน้ากำแพงหิน

ชิ้ง!

กระแสความศักดิ์สิทธิ์สีเทาอ่อนอันน่าเกรงขามพุ่งออกมาจากร่างนาง มันส่องสว่างเจิดจ้าไปรอบกาย ทำให้กลิ่นอายรอบตัวแปรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง คล้ายว่านางมีอำนาจควบคุมโลก เคลื่อนตะวันและจันทราได้

ส่วนตัวเขาเป็นเหมือนเม็ดฝุ่นเล็ก ๆ เพียงเม็ดหนึ่ง กลิ่นอายดุดันของนางทำให้เฉินซีรู้สึกว่าหญิงชราตรงหน้าสูงส่งเหนือใครยิ่งนัก

เทวารู้แจ้งวิญญาณหรือ?

ไม่ใช่!

นางดูเหนือกว่าเทวารู้แจ้งวิญญาณ อย่างน้อยลุงเก้าผู้นั้นก็เทียบนางไม่ติดเลย!

หรือนางจะเป็นบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล?

เฉินซีใจสั่นสะท้าน

“พ่อหนุ่มเอ๋ย ตั้งสมาธิเตรียมตัวเสีย!” สิ้นน้ำเสียงเรียบเรื่อยเอ่ยมา หญิงชราผมขาวก็สร้างกระแสแสงสีขาวพุ่งซัดเข้าใส่กำแพงหิน

ครืน!

อึดใจต่อมา พลังผันผวนระลอกหนึ่งก็ปะทุออกมาจากกำแพงหิน มันรุนแรงมากจนเหมือนภายในเกิดศึกสะท้านใต้หล้าอยู่

คลื่นพลังนี้ลึกล้ำนัก คล้ายว่ามีเสียงอสูรคำรามอยู่ภายใน มันเป็นเสียงที่พิเศษไม่เหมือนใคร คล้ายคุนเผิงกำลังส่งเสียงออกมาจนสะท้านโลกา

เฉินซีมีสัมผัสเหนือกว่ายอดฝีมือคนอื่น แต่ก็ยังไม่อาจรู้ได้แน่ชัดว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นภายในกำแพงหินกันแน่

ไม่ธรรมดาเลย ไม่รู้ว่าจ้าวเต๋าคุนเผิงเมื่อก่อนเก่งกาจขนาดไหนกันแน่ กระทั่งกระแสแก่นโลหิตที่เขาทิ้งไว้ยังมีอำนาจสูงขนาดนี้ แทบไม่อยากเชื่อเลย…. เฉินซีสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วทำสมาธิ หยุดคิดเรื่องอื่นและเริ่มโคจรพลัง สองตาก็มองกำแพงหินไปด้วย ตอนนี้เขาเป็นเหมือนคันธนูที่โก่งจนสุด กำลังสั่งสมพลังรอยิงศรออกไป

ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงลั่นครืนก็ดังก้องขึ้น ก่อนจะกระจายตัวออกมารอบทิศ จากนั้นบนกำแพงหินก็เกิดรอยแตกเหมือนใยแมงมุมขึ้น

ทันทีที่ปรากฏรอยแตกขึ้น กระแสพลังอันน่าเกรงขามก็แผ่ออกมาจากรอยแตกเหล่านั้น มันเป็นพลังที่ลึกลับมืดมน เต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์ที่พลุ่งพล่าน ส่องสว่างเหมือนตะวันเดือด เป็นพลังที่กว้างใหญ่ไพศาลเหนือกว่าสิ่งใด! เห็นได้ชัดว่านี่คือโอกาสที่หญิงชราผมขาวกล่าวไว้!

ครืน!

ตอนนี้เฉินซีเต็มไปด้วยความตื่นรู้ ชายหนุ่มโคจรวิชาศักดิ์สิทธิ์คุนเผิง ทำให้เกิดอักขระยันต์จำนวนมากพุ่งออกจากร่าง แต่ละอักขระแปรเปลี่ยนเป็นอักขระแห่งการกลืนกิน ก่อนมันจะกลั่นแน่นเข้าด้วยกันแล้วกลายเป็นหลุมพลังดูดกลืนที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายเต๋าศักดิ์สิทธิ์ยันต์อักขระ จากนั้นมันก็เริ่มหมุนเวียนบนส่งเสียงร้องครืน

ฟ่าว! ฟ่าว! ฟ่าว!

เกิดเหตุการณ์น่าตกใจขึ้น กระแสพลังลึกลับที่ไหลออกมาจากกำแพงหินนั้นราวกับม้าป่าหลุดจากเชือก มันพุ่งเข้าใส่เฉินซีโดยพร้อมกัน เข้าไปสู่แขนขา กระดูก และจักรวาลภายในร่าง ก่อนจะโคจรไปไม่หยุดหย่อน

พริบตาเดียว ทั่วร่างเฉินซีก็รู้สึกเหมือนอยู่ในเตาเผา ทั้งแก่นพลัง จิตวิญญาณ พลังทั้งหลาย ทุกส่วนในร่างกายรู้สึกร้อนรุ่มไปหมด พลังลึกลับที่เขา ‘กลืนกิน’ เข้ามาไม่ต่างจากเปลวเพลิงในเตาเผา มันวิ่งพล่านอยู่ในกายเขา โคจรไปไม่รู้จบ

ทั่วร่างเขายังรู้สึกคล้ายกับว่าจะระเบิดอีกด้วย!