บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1578

บทที่ 1578 กลโกงซึ่งหน้า

…………….

บทที่ 1578 กลโกงซึ่งหน้า

ศิษย์นิกายอำนาจเทวะทั้งสี่ไม่คาดคิดเลยว่า ขณะที่พวกตนไม่อาจหาศิษย์พี่เว่ยพบ จะได้มาพบศิษย์พี่ใหญ่อินไฮว่คงแทน

“ศิษย์พี่ใหญ่” แต่พริบตาต่อมา พวกเขาก็ชะงักเท้าก้มหัวคารวะกันทันที

พรึ่บ!

“พวกเจ้าทำอะไรกันอยู่?” อินไฮว่คงซึ่งก็คือเฉินซีจำแลงกายสวมอาภรณ์ดำ หมวกไม้ไผ่สาน เต็มไปด้วยบรรยากาศหดหู่พุ่งมาหาอย่างรวดเร็ว กล่าวขึ้นเสียงเย็น

“ศิษย์พี่ใหญ่ เรากำลังหาศิษย์พี่เว่ยกันอยู่ขอรับ ก่อนหน้านี้อินทรีทองคำเทวะของศิษย์พี่เว่ยหลงทาง ศิษย์พี่เว่ยเลยออกตามหา แต่ผ่านไปหนึ่งก้านธูป ศิษย์พี่เว่ยก็ยังไม่กลับมา เราเป็นห่วง ก็เลย…” หนึ่งในนั้นรีบร้อนอธิบาย

ก่อนจะทันพูดจบ เฉินซีก็แค่นเสียงเย็นขัดจังหวะ “ฮึ! พวกเจ้านี่ไร้ระเบียบกันเสียจริง เหมือนจะกินดีอยู่ดีกันเกินไปในแดนโลกาวินาศแล้วกระมัง!”

เสียงของเขานุ่มนวลทว่าแหบพร่า เผยความเย็นเยียบเสียดกระดูก

ร่างของศิษย์ทั้งสี่สั่นสะท้าน สีหน้าแปรเปลี่ยน บ่นอุบในใจว่า พวกเขาทราบดีว่าศิษย์พี่ใหญ่ผู้นี้ไร้ปรานี โหดเหี้ยม เย็นชาไร้หัวใจมาตลอด และไม่ชอบยามศิษย์นิกายฝืนกฎ

“ช่างมันเถอะ ข้าต้องไปทำธุระด่วนที่เอกภพมสิหิม ดังนั้นหนนี้พวกเจ้ารอดไป!” เฉินซีโบกมือ ก่อนจะหันกายไหวร่างจากไปไกล

ศิษย์ทั้งสี่มองหน้ากัน ก่อนจะพากันผ่อนหายใจโล่งอกแล้วรีบตาม ‘อินไฮว่คง’ ไป

“ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านมาถึงแดนโลกาวินาศยามใดขอรับ? ไยจึงไม่แจ้งเราล่วงหน้ากัน? เราจะได้ไปรับท่านไงขอรับ”

“ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์น้องชายหญิงคนอื่น ๆ ในสามภพอยู่ดีหรือไม่ขอรับ? ฮ่า ๆ! ข้าว่าสามภพอยู่ในบงการเบ็ดเสร็จของศิษย์พี่ใหญ่แล้วแน่ ๆ เสร็จนิกายอำนาจเทวะเราล่ะ”

“ใช่เลย ด้วยฝีมือศิษย์พี่ใหญ่ มีหรือเขาจะทำเช่นนี้มิได้?”

ระหว่างทาง ศิษย์นิกายอำนาจเทวะทั้งสี่ต่างเหมือนเด็กน้อยผู้เชื่อฟัง ติดตามเฉินซีไปตลอดทางพร้อมรอยยิ้มประจบประแจง

สิ่งนี้ทำให้เฉินซีอดทอดถอนใจไม่ได้ว่าอินไฮว่คงผู้นี้อหังการในนิกายอำนาจเทวะจริง ๆ

ก่อนหน้านี้ เขาวางแผนจับตัวอินทรีทองคำเทวะ ใช้มันเป็นเหยื่อฆ่าศิษย์พี่เว่ยผู้นั้น แล้วสืบหาทุกสิ่งที่เขาต้องการทราบจากความทรงจำของศิษย์พี่เว่ย

เช่นสถานะของอินไฮว่คงในนิกายอำนาจเทวะ วิธีการพูด วิสัยกระทำการ และอื่น ๆ

แม้พวกเขาจะสงสัย แต่ก็ไม่อาจหาพิรุธได้แม้แต่น้อย เพราะถึงอย่างไร เขาก็ใช้ผิวไร้ลักษณ์ของเผ่าหน้ากากหนังพฤกษาอยู่ กระทั่งบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลยังไม่อาจจับได้

ไม่นานนัก คณะของเฉินซีก็มาถึงค่าย

เมื่อเห็น ‘ศิษย์พี่ใหญ่อินไฮว่คง’ ของพวกตนมาถึง ศิษย์ซึ่งประจำในค่ายต่างกระสับกระส่าย เผยสีหน้าประหลาดใจไม่อยากเชื่อ แต่ก็เผยเค้าความยำเกรงอยู่ในที

พวกเขาเองก็ตะลึงไม่ต่างกัน เหตุใดจู่ ๆ ศิษย์พี่ใหญ่จึงมาในยามนี้?

ในความเข้าใจของพวกเขา อินไฮว่คงเป็นหนึ่งในตัวตนชั้นผู้นำที่เจ้านิกายอำนาจเทวะให้อยู่ในสามภพ รับหน้าที่สั่งการศิษย์ทั้งหลายทั่วสามภพ พวกเขาควรฉวยโอกาสของหายนะยึดสามภพมาอยู่ในอาณัติของนิกายอำนาจเทวะอยู่แท้ ๆ

เพราะเหตุนี้เอง พวกเขาจึงค่อนข้างประหลาดใจยามเห็นอินไฮว่คงมาปรากฏกายที่นี่

ทว่าแม้พวกเขาจะตกตะลึง แต่ก็ยังไม่กล้าปริปากถาม อินไฮว่คงเป็นศิษย์เอกชั้นสูง ดังนั้นแม้การบ่มเพาะจะเทียบเท่าพวกตน แต่เจ้านิกายก็ยังให้ค่าเขาอย่างยิ่ง ในด้านสถานะแล้ว จึงมิใช่คนที่ใครจะเทียบได้

ประกอบกับนิสัยมืดหมองดุร้ายและเฉียบแหลม พวกเขาจึงไม่กล้าไถ่ถามอะไรเพื่อไม่ให้อินไฮว่คงหงุดหงิดใจ

พวกเขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าการกระทำของพวกตนจะทำให้เฉินซีถอนหายใจโล่งอกอยู่ในใจ อย่างน้อยที่สุด เขาก็ไม่ต้องหาข้ออ้างอธิบายทุกสิ่ง

นี่แหละอำนาจ หากเฉินซีจำแลงเป็นศิษย์อันดาษดื่นสักคนของนิกายอำนาจเทวะ เขาคงไม่มีทางบรรลุผลลัพธ์เช่นนี้ได้เลย

เฉินซีผ่านค่ายไปได้อย่างไร้อุปสรรค วูบไหวสู่ตำหนักศักดิ์สิทธิ์ซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไปร้อยลี้อย่างราบรื่น

ไกลออกไป ชายหนุ่มเห็นอุโมงค์มิติหลากสีพาดพื้นที่เหนือท้องนภาไกลออกไป ดูเหมือนแถบผ้าอ่อนนุ่มโบกไสวกลางเวหา สะดุดตาเป็นอย่างยิ่ง

ขอเพียงข้าเข้าไปในนั้นได้ ข้าก็จะปลอดภัย… เฉินซีสูดหายใจลึก ๆ ขณะที่ในใจยิ่งทวีความระแวดระวัง

จากข้อมูลที่เขาได้มาจากความทรงจำของศิษย์พี่เว่ย ศิษย์ซึ่งเดินเวรรอบบริเวณตำหนักศักดิ์สิทธิ์แบ่งออกเป็นแปดกลุ่มย่อย แต่ละกลุ่มย่อยมีสมาชิกเก้าคน สี่กลุ่มย่อยรวมเป็นหนึ่งกลุ่มหลัก เวียนกันเดินเวรรอบตำหนักศักดิ์สิทธิ์ หากเกิดเหตุเกินคาดใด ๆ พวกเขาจะตอบสนองทันที

ความแข็งแกร่งโดยภาพรวมของศิษย์เหล่านั้นอยู่ในขอบเขตเทวารู้แจ้งโลกา หามีภัยคุกคามใดต่อเฉินซีไม่ สิ่งที่กระตุ้นความกลัวให้เฉินซีได้คือตัวตนซึ่งอยู่ในตำหนักศักดิ์สิทธิ์ต่างหาก