บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1579

บทที่ 1579 อันตรายปรากฏไม่หยุดหย่อน

…………….

บทที่ 1579 อันตรายปรากฏไม่หยุดหย่อน

มิติถูกอำนาจนิ้วอันรวดเร็วเยี่ยงกระบี่แทงทะลวง เผยเสียงโหยหวนกรีดแหลมเจียนทะลวงแก้วหูเฉินซีแหลกร้าว

ระหว่างซ่างกวนจินเหิงและเฉินซีห่างกันเพียงสามฉื่อ ขณะนี้ยามซ่างกวนจินเหิงจู่โจมกะทันหัน พลังดุดันที่เผยจึงชวนตะลึงถึงขีดสุด

นั่นคือเทวารู้แจ้งวิญญาณ!

ยิ่งกว่านั้น มันยังเป็นการจู่โจมเฉียบพลัน อย่าว่าแต่เทวารู้แจ้งโลกาเลย กระทั่งเทวารู้แจ้งวิญญาณยังไม่มีทางรับการโจมตีนี้ได้

ชั่วขณะนั้น ประหนึ่งกาลเวลาหยุดไหล

ฉู่เถิงและชิวเหลียนจวงต่างตะลึงเล็กน้อย เหมือนมิคาดคิดเลยว่าจู่ ๆ ซ่างกวนจินเหิงจะโจมตีอินไฮว่คง จึงมิอาจเข้าหยุดได้ทันกาล

ม่ายตาของเฉินซีหดตัว ใบหน้าในหมวกไม้ไผ่ของเขาปรากฏเค้าเย็นเยือก เส้นขนทั่วกายตั้งชัน สัมผัสภัยคุกคามถึงตาย

ทว่าสุดท้ายเขาก็มิได้ลงมือ ทำเพียงยืนนิ่งกับที่ นอกจากนั้นม่านตาซึ่งหดตัวลงเล็กน้อยยังฟื้นสู่สภาพปกติ มองไปยังซ่างกวนจินเหิงอย่างไร้อารมณ์

หืม? ซ่างกวนจินเหิงขมวดคิ้ว ในชั่วลมหายใจที่ปลายนิ้วกำลังจะสัมผัสคอของเฉินซีนั้นเอง ร่างของเขาก็พลันวูบไหว หวนกลับไปยังจุดเดิมที่ตนเคยยืน

ขณะเดียวกัน จิตสังหารอันพลุ่งพล่านดุดันก็หดหายเยี่ยงกระแสธารคืนทะเล ถูกสยบหายสิ้น

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเกินเชื่อลง และจนสรรพสิ่งปิดฉากยามนี้ มิติก็เลิกกำสรวล จิตสังหารหยุดพลุ่งพล่าน ทุกสิ่งเหมือนหวนคืนสู่ปกติ

หากคนธรรมดามาอยู่ที่นี่ คงคิดไปว่าตนแค่หูตาหลอนไปเท่านั้น

ทว่าเฉินซีไม่ใช่คนธรรมดา ชายหนุ่มมองซ่างกวนจินเหิงอย่างเย็นชาพลางกล่าวว่า “ศิษย์พี่ซ่างกวน นี่หมายความเช่นไร?” เขาเอ่ยเสียงเค้นลอดไรฟัน เจือจิตสังหารเย็นเยือก

ขณะเดียวกัน หัวใจและความคิดอันเกร็งเครียดก็ผ่อนคลายตนอย่างสมบูรณ์ ยามนี้เอง เขาจึงสังเกตพบว่าหลังของตนชุ่มโชกด้วยชั้นเหงื่อเย็นเฉียบ

สรรพสิ่งที่บังเกิดในพริบตานี้ไม่แตกต่างจากการเดินทางผ่านความเป็นความตายสำหรับเฉินซี อันตรายสุดขั้ว

ด้วยความแข็งแกร่งปัจจุบัน ย่อมสามารถหลบการโจมตีนี้ได้ แต่หากทำเช่นนั้น มันก็เท่ากับเผยตัวตน เพราะถึงอย่างไร เขาในตอนนี้คืออินไฮว่คง แต่เขาไม่ได้บ่มเพาะเต๋าแห่งภัยพิบัติ ดังนั้นทันทีที่ลงมือ ก็จะเท่ากับเปิดโปงตนเอง

ดังนั้นในยามหน้าสิ่วหน้าขวาน ชายหนุ่มจึงเดิมพันว่าซ่างกวนจินเหิงน่าจะกำลังทดสอบตน!

และผลสุดท้ายก็ชี้ชัดว่าเขาชนะ

ดังนั้นเฉินซีจึงระบายโทสะอย่างตรงไปตรงมา เพราะเขาคืออินไฮว่คง ศิษย์เอกชั้นยอดของนิกายอำนาจเทวะ แม้การบ่มเพาะจะด้อยกว่า แต่สถานะกลับสูงส่งกว่าเทวารู้แจ้งวิญญาณทั้งสามเล็กน้อย

ดังนั้นเขาจึงมีคุณสมบัติให้โมโห และต้องเผยโทสะออกมาในยามนี้

จริงเช่นนั้น ยามได้ยินเฉินซีตั้งคำถามกับซ่างกวนจินเหิง ฉู่เถิงและชิวเหลียนจวงก็ขมวดคิ้วเช่นกัน สายตาที่มองไปยังซ่างกวนจินเหิงเผยความไม่ชอบใจน้อย ๆ

สถานะของอินไฮว่คงทำให้พวกเขารู้สึกยำเกรงเล็กน้อย แต่ซ่างกวนจินเหิงกลับทดสอบอินไฮว่คงเช่นนี้ หากเจ้านิกายรู้เข้า คงลงโทษซ่างกวนจินเหิงอย่างแน่นอน แล้วพวกเขาก็ไม่พ้นติดร่างแหไปด้วย นี่จึงเป็นสิ่งที่ไม่อาจยอมรับได้

แน่นอน แม้ในใจของพวกเขาจะเดือดดาล แต่ก็ไม่ได้ตั้งคำถามใด ๆ เพราะพวกเขาเองก็สงสัยว่าเหตุใดซ่างกวนจินเหิงจึงทำเช่นนี้ หรือจะเกิดความผิดปกติใดขึ้นกับอินไฮว่คงที่ยืนอยู่ตรงหน้าหรือ?

“ศิษย์น้องอินอภัยด้วย ข้าได้ยินมาว่าไม่กี่วันก่อนมีสมาชิกเผ่าหน้ากากหนังพฤกษาบางคนถูกสังหารในพื้นที่ล่า เลยเป็นกังวลว่าจะมีผู้ปลอมตัวเป็นคนของเรา พยายามแทรกซึมออกไปน่ะ” ซ่างกวนจินเหิงกุมกำปั้นขอขมา ทว่าสายตายังคงพินิจพิเคราะห์เฉินซีอย่างละเอียด หัวใจยังคงมีความเคลือบแคลง

สิ่งนี้ทำให้เฉินซีตะลึงอยู่ในใจ และตระหนักดีว่าแม้ชายหนุ่มสะพายกระบี่ผู้นี้จะมีลำดับอาวุโสต่ำกว่าฉู่เถิงและชิวเหลียนจวง แต่ความสามารถและความรอบคอบเหนือชั้นกว่าอีกสองคนนัก

เผ่าหน้ากากหนังพฤกษา?

ฉู่เถิงและชิวเหลียนจวงพลันประจักษ์แจ้งยามได้ยินเช่นนี้ และเข้าใจทันทีว่าเหตุใดซ่างกวนจินเหิงจึงทำเช่นนั้น

“จินเหิง ข้าว่าเจ้าระแวงเกินไปนะ” ฉู่เถิงส่ายหัว “ลองคิดดู หากมิใช่อินไฮว่คง เขาหรือจะยืนนิ่งรอความตายมาหา?”

“ความสามารถของเผ่าหน้ากากหนังพฤกษาเหนือธรรมดาจริง ๆ และข้าก็รู้สึกว่าการกระทำของจินเหิงก็ไม่ได้ผิด แต่มันบุ่มบ่ามเกินไป อย่างน้อยที่สุด สู้เราตั้งคำถามสักพักก่อนลงมือจะดีกว่า” ชิวเหลียนจวงเอ่ย

“อะไร? พวกเจ้าสงสัยในตัวตนของข้าหรือ?” สีหน้าของเฉินซีดำคล้ำ พลิกฝ่ามือของตน

ฮึ่ม!