บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1601

บทที่ 1601 ยอดฝีมือบรรจบ

…………….

บทที่ 1601 ยอดฝีมือบรรจบ

เมืองประกายชลธีรุ่งเรืองยิ่งกว่าที่เฉินซีจินตนาการไว้มาก เขาอดไม่ได้ที่จะตะลึงลานต่อสิ่งที่ได้พบเห็นเมื่อเดินออกมาจากค่ายกลเคลื่อนย้ายมิติ

ชายหนุ่มสัมผัสไอย่างชัดเจนว่าฟ้าดินในเมืองประกายชลธีโอบล้อมไปด้วยรัศมีอันน่าเกรงขามอย่างหนาแน่น แม้แต่ปลายบาง ๆ ของสัมผัสนั้นยังชวนให้รู้สึกถึงหวั่นเกรง

การชุมนุมล่าดาราคงจะดึงดูดยอดฝีมือนับไม่ถ้วนให้มาที่นี่ เฉินซีถอนหายใจยาวแรง

ผู้ที่เฉินซีแปะป้ายว่าเป็นยอดฝีมือนั้นก็คงไม่พ้นผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตบรรพเทวะรู้แจ้งจักรวาลหรือสูงกว่านั้น

ในอีกด้านหนึ่ง เมื่อเฉินซีได้ยินบทสนทนาของผู้คนบนท้องถนน เขาก็รับรู้ได้ในทันทีว่าการชุมนุมล่าดาราในครั้งนี้คงจะคลาคล่ำไปด้วยบุคคลผู้มีชื่อเสียงมากมาย

สิ่งที่เฉินซีให้ความสนใจเป็นพิเศษก็คือข่าวที่ว่าอี้สวิน คุณชายรองแห่งตระกูลอี้ก็มาที่นี่ด้วยเช่นกันในฐานะผู้นำกลุ่ม สิ่งนี้ทำให้เฉินซีพอจะคาดเดาขึ้นมาได้ว่าอี้สวินคนนี้คงจะเป็นหัวหน้ากลุ่มของอี้เทียน คุณชายสามตระกูลอี้!

นั่นก็เพราะตอนที่ยังอยู่ในแดนโลกาวินาศ เขาได้ยินมาว่าอี้เทียนตั้งใจจะเข้าร่วมการชุมนุมล่าดาราที่จักรพรรดินีอวี้เชอจัดขึ้น

ไม่เพียงเท่านั้น ในตอนนั้นอี้เทียนก็เป็นเพียงคนเดียวที่หนีรอดไปได้

“ข้าไม่คิดมาก่อนว่ากวนหงอวี่จะมาด้วย” ขณะที่เฉินซีกำลังจมอยู่ในภวังค์คิด เถี่ยอวิ๋นผิงก็พูดทั้งเสียงประหลาดใจ มันแผ่วเบาด้วยความรู้สึกยำเกรง

“หืม? เขาเป็นที่รู้จักอย่างนั้นหรือ?” เฉิบซีเหลือบมองนางด้วยความประหลาดใจ

“ไม่ใช่แค่มีชื่อเสียงเท่านั้น แต่หากพูดถึงคนที่โดดเด่นที่สุดในขอบเขตเทวารู้แจ้งวิญญาณแล้ว กวนหงอวี่น่ะได้รับการยอมรับว่าเป็นยอดคนจากดาราจักรทั้งสามพันแห่งของเอกภพมสิหิม เขาเป็นหัวหน้าศิษย์ฝ่ายในของนิกายศักดิ์สิทธิ์หยกนภาที่ได้สร้างวีรกรรมอันน่าตื่นตามากมายขึ้นในเอกภพมสิหิมตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ หากให้พูดแล้ว ก็คงจะไม่มีผู้เยี่ยมยุทธ์คนใดในเอกภพมสิหิมที่ไม่รู้จักเขา” เถี่ยอวิ๋นผิงพูดเสียงมั่นใจ ราวกับรู้จักกวนหงอวี่เป็นอย่างดี

“งั้นหรือ? ดูเหมือนว่าการชุมนุมล่าดาราคราวนี้จะดุเดือดไม่น้อย” เฉินซีไม่ได้แยแสต่อเรื่องเช่นนี้มากนัก อย่างไรแล้วความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขาก็มาถึงระดับที่สามารถเผชิญหน้ากับบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลได้มานานแล้ว การต่อสู้ระหว่างเขากับเยี่ยเหยียนแห่งนิกายอำนาจเทวะเป็นเครื่องพิสูจน์ที่ดีที่สุดถึงเรื่องนี้

“หึ! ตอนนี้เริ่มเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองแล้วสิท่า? คิดได้ก็สายไปแล้วล่ะ!” ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังก้อง มันเป็นเสียงของเสี่ยวเทียนหลงที่กำลังหัวเราะอย่างเยือกเย็นมาแต่ไกล พร้อมกับลู่เยี่ยนที่เดินตามมาติด ๆ

ทันทีที่พูดจบ ทั้งสองคนก็หันมองหน้ากันก่อนจะกลืนหายไปในฝูงชน

“เอาละ ไปลงทะเบียนกันเถอะ” เฉินซียิ้มเบา ๆ อย่างไม่นึกแยแส ก่อนจะเดินนำเถี่ยอวิ๋นผิงไปยังทิศทางเบื้องหน้า

…

ณ ตำหนักเมฆาวารี

นี่ที่คือสถานที่ลงทะเบียนสำหรับเข้าร่วมการชุมนุมล่าดารา

ตอนที่เฉินซีกับเถี่ยอวิ๋นผิงมาถึงที่นี่ มันก็เต็มไปด้วยแถวที่ยาวเหยียด

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปรอบ ๆ เขาสังเกตเห็นว่าผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่เป็นเทวารู้แจ้งโลกา ในขณะที่ผู้นำของคนเหล่านั้นคือผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเทวารู้แจ้งวิญญาณ

การมีอยู่ของเทวารู้แจ้งวิญญาณดึงดูดความสนใจของเฉินซีไม่น้อย อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาพินิจมองคนอื่น ๆ อย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว เขาก็เข้าใจถึงความแข็งแกร่งของคนเหล่านั้นอย่างชัดเจนในทันที

โดยประมาณแล้ว พวกเขาเกือบทั้งหมดนั้นพอจะเทียบได้กับลุงเก้าของตระกูลอี้ แต่อย่างไรเสีย เมื่อตอนที่ตนอยู่ในขอบเขตเทวารู้แจ้งโลกา ก็สามารถสังหารสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังอย่างลุงเก้าและโม่ลี่โฉวได้ เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นต้องพูดถึงความสามารถตอนนี้เลยด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม ยังมีเทวารู้แจ้งวิญญาณคนอื่น ๆ อีกจำนวนหนึ่งที่เขาไม่สามารถอ่านความแข็งแกร่งได้ ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาต้องเผลอถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้ การชุมนุมล่าดารานี้คงจะกลายเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเอกภพมสิหิมอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เห็นได้ชัดจากจำนวนของเทวารู้แจ้งวิญญาณและรัศมีพลังที่เร้นลอดออกมาเหล่านี้

หากเป็นที่อื่น เฉินซีคงจะไม่อาจมีโอกาสได้พบพานกับผู้เยี่ยมยุทธ์มากมายเช่นนี้ได้ในคราวเดียวอย่างแน่นอน

เอ๊ะ? ครั้นสายตาเฉินซีจรดลงยังบุรุษหนุ่มชุดสีขาว คิ้วของเขาก็พลันเลิกขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว

เพราะในตอนนี้ เหมือนว่าชายคนนั้นจะสัมผัสได้ถึงสายตาของเฉินซีเช่นกัน จึงหันมาจดจ้องยังเจ้าของดวงตาอยากรู้อยากเห็นนั่น

ชายหนุ่มผู้นั้นค่อนข้างมีรูปโฉมเป็นเลิศ หน้าผากกว้าง จมูกโด่งชัด ริมฝีปากสีแดงอ่อน แม้แต่ฟันยังเรียงสวย ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความประณีตสง่างาม ชวนให้ผู้ที่มองรู้สึกคล้ายกำลังอาบน้ำท่ามกลางสายลมฤดูใบไม้ผลิ

เมื่อเขาสังเกตเห็นเฉินซี ดวงตางดงามก็ส่องประกายซึ่งความสนเท่ห์ ก่อนที่จะประสานมือทักทายด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

เฉินซีเองก็ประสานมือเพื่อรับการทักทายนั้นด้วยเช่นกัน

รอยยิ้มของชายหนุ่มผู้นั้นคล้ายจะสดใสขึ้นเมื่อเห็นการกระทำดังกล่าว แต่กระนั้นเขาก็หาได้เดินเข้ามาพูดคุยกับเฉินซีไม่ ทำเพียงหันกลับไปพร้อมกับชายหนุ่มร่างผอมบางเพื่อลงทะเบียนเท่านั้น

“ผู้อาวุโส นี่ท่าน… รู้จักเขาด้วยหรือ?” เถี่ยอวิ๋นผิงมองเฉินซีทั้งสีหน้าตื่นเต้น

“ใครหรือ?” เฉินซีชะงัก

“ก็กวนหงอวี่อย่างไรเล่า!” เถี่ยอวิ๋นผิงตอบอย่างไม่ไว้ท่าที “ก็เมื่อตะกี้เขาเพิ่งจะทักทายท่านไม่ใช่หรือ? หากพวกท่านไม่รู้จักกันมาก่อน แล้วเขาจะทักทายท่านได้อย่างไรกัน?”

เฉินซีประหลาดใจ เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าชายหนุ่มในชุดสีขาวผู้นั้นจะเป็นบุคคลสำคัญผู้มีชื่อเสียงของนิกายศักดิ์สิทธิ์หยกนภา กวนหงอวี่