บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1630

บทที่ 1630 ผลลัพธ์

…………….

บทที่ 1630 ผลลัพธ์

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการชุมนุมล่าดารา

ในวันนี้ เฉินซีไม่เสียเวลาเลยสักนิด หลังจากพาเถี่ยอวิ๋นผิงออกจากดาววิญญาณมลทินมาได้ เขาก็เหินร่างไปยังดาวดวงอื่นทันที

เทียบกับดาววิญญาณมลทินแล้ว จำนวนอสูรในดาวดวงอื่นมีน้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด และส่วนมากคนอื่นก็จัดการพวกมันไปหมดแล้ว ทำให้ยิ่งหาอสูรยากไปอีก

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ในระยะเวลาเหลือไม่ถึงวันคงไม่อาจตามล่าหาฝูงอสูรจำนวนมากได้อีก

ผู้เข้าแข่งขันหลายคนถึงกับหยุดล่า เอาเวลามาฟื้นฟูพลังรอการจบลงของการชุมนุมล่าดาราด้วยซ้ำ

แต่เฉินซียังไม่ยอมแพ้เท่านี้ เขาพาเถี่ยอวิ๋นผิงเคลื่อนมิติไปเรื่อย ๆ ใช้เจตจำนงคอยเสาะหาอสูรที่อยู่เพียงลำพัง

แม้จะเสียทั้งพลังและเวลามาก ทั้งยังได้อสูรจำนวนไม่มาก แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย สุดท้ายจำนวนน้อย ๆ ก็สะสมจนกลายเป็นมาก ในที่สุดก็กลายเป็นเห็นผล

ก็เพราะเฉินซีมีความคิดเช่นนี้ พอหยุดลงมือล่าตอนย่ำค่ำ เฉินซีจึงนับได้ว่าพวกเขาสังหารอสูรร้ายขอบเขตเทวาวิญญาณตามทางไปได้อีกกว่าร้อยตัว นับว่าเกินคาดเป็นอย่างยิ่ง

อย่างที่เขาว่ากันว่า ‘เก็บเล็กผสมน้อย’ อาจจะเหมือนพวกเขาได้ทีละนิด แต่เพราะรวมกันแล้วกลับได้มากกว่าที่คิด

…

เริ่มเห็นแสงสีแดงแผ่ออกจากเส้นขอบฟ้า เผยความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวออกมา

ร่างสูงของเฉินซียืนอยู่เคียงข้างเถี่ยอวิ๋นผิงอยู่ในทุ่งกว้าง ทั้งสองมองขอบฟ้าด้วยสีหน้าสงบนิ่งไปพร้อมกัน

พวกเขาแสดงฝีมือเต็มกำลังไปในการชุมนุมล่าดาราแล้ว และตอนนี้ก็ได้เวลารอดูผล

จะว่าตื่นเต้นหรือตั้งตารอก็ไม่ใช่ เพียงแต่รอให้ถึงจุดจบเท่านั้น จะได้หยุดการเดินทางนี้เสียที

ตอนนี้ไม่ใช่เพียงเฉินซีกับเถี่ยอวิ๋นผิงเท่านั้น แต่ผู้เข้าร่วมทั้งหมดที่รั้งอยู่จนจบการชุมนุมล่าดาราได้ ยอดฝีมือทั้งหลายที่ยืนอยู่บนท้องฟ้าพร่างดาว และผู้บ่มเพาะพลังทั้งหลายที่กระจายตัวอยู่ในหลายดาราจักร ล้วนแต่ก็มองขึ้นฟ้าไปพร้อมกัน

ย่ำค่ำมาถึงแล้ว ผลลัพธ์การชุมนุมล่าดาราครั้งใหญ่นี้กำลังจะตัดสิน

ทุกคนตั้งตารอคอยเป็นอย่างยิ่ง พากันคาดเดาผลรอบสุดท้ายในอันดับนักล่า

“เจ้าคิดว่าใครจะได้ยืนอยู่อย่างสง่าผ่าเผยบนอันดับแรก?” บทสนทนาเช่นนี้เกิดขึ้นทั่วทุกหนทุกแห่งในดาราจักร

“ย่อมต้องเป็นซูหว่านเอ๋อร์!” คนส่วนมากตอบออกมาเช่นนี้โดยไม่ลังเล เพราะกวนหงอวี่คอยอยู่ข้างกายซูหว่านเอ๋อร์ นางจึงคว้าอันดับหนึ่งในการชุมนุมล่าดาราตั้งแต่เริ่มต้นขึ้น ยังไม่เคยมีใครโค่นได้มาก่อน!

ทุกคนจะมั่นใจว่าซูหว่านเอ๋อร์คงจะรั้งอันดับหนึ่งอยู่ได้

“ซูหว่านเอ๋อร์? อาจไม่ใช่เช่นนั้น ด้วยฝีมือเฉินสวิน เถี่ยอวิ๋นผิงเองก็มีโอกาสขึ้นอันดับแรกได้เหมือนกันนะ”

หลากคนก็หลากความเห็น พวกเขารู้สึกว่าเถี่ยอวิ๋นผิงภายใต้การนำของเฉินซีอาจจะสร้างปฏิหารขึ้นได้เช่นกัน

ที่พวกเขากล้าเชื่อเช่นนี้ก็เพราะมีเหตุผล หลายวันที่ผ่านมานี้ อันดับของเถี่ยอวิ๋นผิงพุ่งขึ้นไม่หยุด อีกทั้งยังมีความเร็วในการขึ้นสูงแทบไม่น่าเชื่ออยู่ทุกวัน

อีกทั้งยังมียอดฝีมืออย่างเฉินสวินคอยช่วยเหลือ ทุกคนจึงมองนางเป็นม้ามืดที่สามารถรุดหน้าขึ้นสู่สิบอันดับแรกได้ อาจจะถึงขั้นประชันอันดับแรกกับซูหว่านเอ๋อร์ได้ด้วยซ้ำ

แต่น่าเสียดายที่เมื่อคืนเกิดการต่อสู้ดุเดือดขึ้น จึงทำให้เกิดปรากฏการณ์หายากที่อันดับล่าไม่ปรากฏ ทำให้ไม่อาจรู้ได้เลยว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นอย่างไร

จึงทำให้พวกเขาคาดการณ์อะไรไม่ได้เลย

ส่วนเสี่ยวหลัวหลั่วกับอี้เทียน สองคนอันเลื่องชื่อนั้นรั้งอันดับสองและอันดับสามมาหลายวัน ตอนนี้จึงไม่มีใครสนใจพวกเขา

เหตุผลเป็นเพราะทั้งสองคนถูกคัดออกไปก่อนจะจบการชุมนุมล่าดารา ดังนั้นจึงไม่มีผลลัพธ์อะไรทั้งนั้น จะมีใครไปสนใจได้?

หรือก็คือในจังหวะก่อนที่ผลลัพธ์สุดท้ายจะปรากฏขึ้น สองคนที่ทุกคนต่างกล่าวถึงเสียส่วนใหญ่ก็คือซูหว่านเอ๋อร์กับเถี่ยอวิ๋นผิง

เพราะสองคนนี้อย่างไรก็ต้องได้อันดับหนึ่งกับอันดับสองแน่นอน!

…

ส่วนยอดฝีมือที่อยู่บนท้องฟ้าไม่ได้ถกเถียงกันเรื่องนี้เลย

เพราะพวกเขาเชื่อมานานแล้วว่าซูหว่านเอ๋อร์ต้องได้อันดับหนึ่งแน่ อย่างหนึ่งก็เพราะนางรั้งอยู่อันดับหนึ่งมาตลอด ทำผลลัพธ์ได้ยอดเยี่ยมยิ่ง

อย่างหนึ่งก็เพราะพวกเขาคิดเห็นเช่นนี้ ไม่ว่าเถี่ยอวิ๋นผิงจะไต่อันดับได้เร็วแค่ไหน แต่ก็ยังห่างจากซูหว่านเอ๋อร์อยู่ดี จึงไม่มีทางที่เถี่ยอวิ๋นผิงจะแซงหน้าภายในชั่วระยะเวลาไม่กี่วันได้เลย

แต่พวกเขาลืมนึกถึงรายละเอียดปลีกย่อยไป เพราะการคาดคะเนทั้งหลายอิงจากผลลัพธ์จากอันดับนักล่าเมื่อสองวันก่อน ยังไม่ได้นับรวมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานและวันนี้เลย

หรือไม่แน่ก็อาจจะนึกถึงแล้ว แต่ก็รู้สึกว่าเวลาเพียงแค่สองวันสุดท้ายคงไม่มีอะไรมาพลิกสถานการณ์ได้

จักรพรรดินีอวี้เชอยังคงนิ่งเงียบไม่โต้ตอบ ไม่มีใครรู้ว่านางคิดอะไรอยู่ ไม่มีใครสังเกตเห็นด้วยว่าเมื่อนางได้ยินบทสนทนาเหล่านี้ มุมปากภายใต้ผ้าคลุมหน้าสีแดงก็เผยยิ้มบาง ๆ ที่ไม่อาจอธิบายได้ขึ้นมา

ชิ้ง!

…

“นี่มัน…. เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้อย่างไร?” ณ ดวงดาวในพื้นที่ล่า กวนหงอวี่อึ้งไปอยู่บ้าง พอเห็นว่าเถี่ยอวิ๋นผิงคว้าอันดับหนึ่งไปครอง ไม่ใช่ซูหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้างกาย ก็ยากจะเชื่อสายตาอยู่เล็กน้อย

“ศิษย์พี่ ตอนได้เฉินสวินช่วยไว้บนดาววิญญาณมลทินวันนั้น ข้าก็คิดไปแล้วว่าอาจจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเกิดขึ้นจริง” ซูหว่านเอ๋อร์พยายามทำให้ใจตนสงบ แต่ในใจก็ยังเต็มไปด้วยขื่นขมไม่อาจยับยั้งไว้ได้

“อืม ข้าก็คิดไว้เช่นนั้น แต่พอมาเจอจริงมันก็ออกจะไม่เชื่ออยู่บ้าง” กวนหงอวี่ถอนใจเล็กน้อย จากนั้นก็มีสีหน้าซับซ้อน

…

เมืองประกายชลธี หมู่บ้านเมฆาวารี ผู้เข้าร่วมการแข่งทุกคนที่ถูกคัดออกจากการชุมนุมล่าดาราจะถูกส่งมาที่นี่หลังออกจากพื้นที่ล่าแล้ว

“ท่านพี่ ท่านพี่ จะทำอย่างไรดี? การชุมนุมล่าดาราจบแล้ว และข้า… ข้าแพ้!” ตอนนี้เสี่ยวเทียนหลงกำลังไม่พอใจและตกใจยิ่ง เขาคว้าแขนเสื้อเสี่ยวหลัวหลั่วไว้แน่น ทำเสียงเหมือนกำลังจะร้องไห้ ไม่อาจรักษาความสุขุมไว้ได้อีก

ก่อนหน้านี้ตอนถูกคัดออกจากการชุมนุมล่าดารา เขาก็รู้แล้วว่าตนเองแพ้พนันที่ท้าไว้กับเฉินซี แต่ในใจก็ยังพอมีหวัง หวังว่าเฉินสวินเองก็จะถูกคัดออกเช่นกัน หากเป็นเช่นนั้นก็จะนับว่าเสมอ

แต่ไม่คิดเลยว่าไม่เพียงไม่ถูกคัดออก แต่ยังช่วยให้เถี่ยอวิ๋นผิงคว้าอันดับหนึ่งในการชุมนุมล่าดารามาได้อีกด้วย! เขาจะยอมรับได้อย่างไร?

ตอนนี้ในใจเหมือนโดนค้อนทุบไม่หยุด จิตใจแทบแหลกสลาย ไม่มีหน้าและความกล้าที่จะทำตามผลพนัน

พอเห็นเสี่ยวเทียนหลงอยู่ในสภาพเช่นนั้น เสี่ยวหลัวหลั่ว เสวียนท่าจื่อ และลู่เยี่ยนก็ไม่ได้มีสีหน้าดีไปกว่ากัน ในใจเต็มไปด้วยความคิดฟุ้งซ่าน

ผลลัพธ์เช่นนี้… พวกเขาก็ไม่เคยคิดไว้เช่นกัน!

“ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว คงได้แต่ขอให้ผู้อาวุโสนิกายช่วยพูดแทนเรา ให้เขาช่วยล้างพนันที่เคยพูดไปได้จะดีที่สุด” เสวียนท่าจื่อสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม คำแนะนำนี้กลับทำให้เขารู้สึกอับอายขายหน้า แต่ก็ไร้ทางเลือกต้องยอมรับสถานการณ์

“ใช่แล้ว! ใช่เลย! ใช่! พี่เสวียนท่าจื่อพูดถูกต้องเลย!” เสี่ยวเทียนหลงเหมือนเจอขอนไม้ช่วยชีวิต จึงรีบพยักหน้าอย่างไม่รู้สึกละอายสักนิด

เห็นดังนั้นจึงทำให้เสวียนท่าจื่อมุ่นคิ้วโกรธ เจ้าบ้านี่มันไร้ค่า ไร้ศักดิ์ศรี!

“ศิษย์พี่ หากผู้อาวุโสนิกายช่วยพูดไม่ได้จะทำอย่างไร?” เสี่ยวหลัวหลั่วรีบถาม นางเองก็รู้สึกทนไม่ได้กับสภาพของน้องชายเกินเช่นกัน

“เช่นนั้น…” เสวียนท่าจื่อเผยนัยน์ตาเย็นยะเยือก “เราก็ฆ่าเขาทิ้งเสีย!”

เสี่ยวเทียนหลงอึ้งไป จากนั้นเอ่ยเสียงเป็นกังวล “แต่หากทำเช่นนั้นก็ยังล้างผลพนันไม่ได้อยู่ดี…”

เสวียนท่าจื่อไม่คิดเสียเวลาอีก ก็แล้วตอนนั้นทำแบบนั้นลงไปทำไม? เขาเป็นคนนอก ช่วยขนาดนี้ก็นับว่ามากแล้ว

…………….