บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 204

บทที่ 204 พี่น้องตระกูลเถิง

บทที่ 204 พี่น้องตระกูลเถิง

นิกายอสูรจันทร์เสี้ยวโลหิตหรือ?

หลินโม่เซวียน เซียวหลิงเอ๋อร์ และคนอื่น ๆ ล้วนตกตะลึงเมื่อได้ยินเสียงของเฉินซี สายตาที่มองพี่น้องตระกูลเถิงแปรเปลี่ยนเป็นสงสัยและประหม่าในพลัน

นิกายอสูรจันทร์เสี้ยวโลหิตบุกทั่วทั้งใต้หล้าเมื่อสามพันปีก่อน ฆ่าสังหารคนไปนับไม่ถ้วน เกิดเป็นธาราโลหิต เกือบจะโค่นราชวงศ์ซ่งที่กุมอำนาจอยู่ตอนนั้นได้ จึงกล่าวได้ว่าเป็นนิกายที่เลื่องชื่อไม่ใช่น้อย

ตอนนี้ พอรู้จากเฉินซีว่าพี่น้องตระกูลเถิงอาจเป็นศิษย์นิกายอสูรจันทร์เสี้ยวโลหิต ทุกคนจึงตกใจกันอย่างเห็นได้ชัด

“ทุกคน อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระจากไอ้เด็กนี่เลย พวกข้าจะเป็นศิษย์นิกายอสูรจันทร์เสี้ยวโลหิตได้อย่างไรกัน?” เถิงหัวจีรีบโต้กลับ แต่ในใจทั้งโกรธทั้งประหลาดใจ ไม่ว่าจะคิดอย่างไร เขาก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าเฉินซีคาดเดาตัวตนพวกเขาออกได้อย่างไร

“ใช่ เจ้านี่มันสาดโคลนใส่พวกเราสองพี่น้องเพื่อให้พวกเราทะเลาะกันเอง สหายเต๋าอย่าได้ถูกเขาหลอกเชียวเล่า” เถิงหัวซวี่รีบอธิบายเช่นกัน

พูดแล้วทั้งสองก็เหลือบมองหวงฝู่ฉงหมิงทั้งแบบรู้ตัวและไม่รู้ตัว

“ใช่ ข้ารับรองให้ได้ว่าพี่น้องคู่นี้ไม่ใช่ผู้เหลือรอดจากนิกายอสูรจันทร์เสี้ยวโลหิตหรอก ข้าคิดว่าทุกคนคงเชื่อคำข้ากระมัง?” หวงฝู่ฉงหมิงกวาดตามองคนอื่น ๆ จากนั้นเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย

เขาคือองค์ชายน้อยแห่งตำหนักจ้าวปัญญาของราชวงศ์ซ่ง เป็นผู้มีตัวตนสูงส่งและน่าเชื่อถือของราชวงศ์ หลังจากเขาออกหน้ารับรองให้พี่น้องตระกูลเถิง ก็ทำลายความสงสัยในใจคนได้ทันที สีหน้าของคนเหล่านั้นล้วนผ่อนคลายขึ้น

หลังจากได้หวงฝู่ฉงหมิงรับรองให้แล้ว เถิงหัวจีจึงรู้สึกคลายใจ พูดขึ้นมาทันทีว่า “ฮึ่ม! เจ้านี่คงมีเจตนาร้ายมานานแล้ว เราสู้อุตส่าห์พาเขามาหาสมบัติด้วย แต่กลับไม่รู้จักบุญคุณและกล้าว่าร้ายพวกเรา ความผิดนี้อภัยให้ไม่ได้ ควรต้องตายนับพันครั้ง ข้าจะปลิดชีพเขาเสียตอนนี้ ลบล้างที่มันลบหลู่พวกเราสองพี่น้อง!”

“ใช่แล้ว! ทุกคนรอสักครู่ พวกเราพี่น้องจะไปจับมัน ชิงเอาทักษะขัดเกลากายาแล้วสังหารเขาเสีย!” เถิงหัวซวี่เอ่ยเสียงเหี้ยม

เมื่อพูดคำว่า ‘ทักษะขัดเกลากายา’ เขาจงใจเน้นคำ พลันเผยความในใจออกมาทันใด ทำให้สายตาหวงฝู่ฉงหมิงและคนอื่น ๆ เป็นประกายและไม่พูดอะไรอีก เห็นได้ชัดว่าต่างเห็นด้วยกับคำของพี่น้องตระกูลเถิง

“เอาล่ะ! วิชาบ่มเพาะเจ้าเด็กนี่ช่างต่ำต้อย ไม่น่ามีวิชาขัดเกลากายาลึกล้ำอะไรนัก พวกเจ้าจับเขาเสียตอนนี้ ชิงวิชามา จากนั้นพวกเราก็ทำความเข้าใจตัววิชาสลับกับคุ้มกันคนอื่น ๆ ไปพร้อมกันได้” หวงฝู่ฉงหมิงพยักหน้าอย่างสงวนท่าที

พี่น้องตระกูลเถิงมองหน้ากัน ในใจแอบรู้สึกเริงร่าดีใจนัก พวกเขาไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์จะกลับตาลปัตร สุดท้ายก็ทำให้กำจัดเฉินซีอย่างเปิดเผยได้ เหตุการณ์เช่นนี้แม้แต่พวกเขาก็ยังไม่คาดคิด

ฟ้าว! ฟ้าว!

ทั้งคู่ไม่ลังเลแม้แต่นิด ซัดพลังออกไปทางฝูงค้างคาวผลึกเหมันต์ในพลัน

“ทุกคน เราจะต้านสัตว์ร้ายพวกนี้ไว้ระหว่างรอข่าวดีนะ หากเราชิงเอาทักษะจากเจ้านั่นมาได้ เช่นนั้นข้าก็รับรองว่าจะอนุญาตให้ทุกคนได้เรียนรู้มันด้วยกัน และข้าไม่กลับคำแน่” เมื่อมองพี่น้องตระกูลเถิงพุ่งเข้าใส่ค้างคาวผลึกเหมันต์ หวงฝู่ฉงหมิงก็กวาดสายตามองทุกคน เอ่ยเสียงดังฟังชัดเจน

“เช่นนั้นดียิ่ง” หลินโม่เซวียนพยักหน้า

เซียวหลิงเอ๋อร์ยิ้ม เห็นด้วยกับการตัดสินใจของหวงฝู่ฉงหมิง

สีหน้าถันไถหงยังดูคลุมเครือ ยังไม่ทันเอ่ยอะไร เขาก็เห็นว่าหวงฝู่ฉงหมิงส่งสายตาเย็นชาใส่ ทำให้ใจสะดุดในพลัน ไม่กล้าลังเลอีกและเอ่ยด้วยเสียงอันขมขื่น “ข้ารับฟังคำสั่งองค์ชาย”

หวงฝู่ฉงหมิงพึงพอใจนัก อดหัวเราะลั่นออกมาไม่ได้ “เอาล่ะทุกคน ร่วมแรงร่วมใจกันต้านศัตรูระหว่างรอได้ประโยชน์เถอะ ดีกว่านี้ย่อมไม่มีอีกแล้ว” ยามหวงฝู่ฉงหมิงพูด เขาถือว่าเฉินซีตายไปแล้ว

…

ปัง! ปัง! ปัง!

ทันทีที่เฉินซีฝ่าเข้าฝูงค้างคาวผลึกเหมันต์มา ก็ถูกโจมตีจากรอบทิศโดยพลัน ไม่ว่ามุมไหนก็มีแต่ค้างคาวผลึกเหมันต์กระพือปีก ผลึกน้ำแข็งจำนวนมากพุ่งใส่ดั่งพายุ

ผลึกน้ำแข็งนั้นคมกริบ เย็นยะเยือก มีพลังที่สามารถทำลายสมบัติวิเศษระดับมนุษย์ได้ แต่เมื่อมันพุ่งเข้าหาเฉินซี กลับเกิดเพียงละอองน้ำเป็นประกายแวววาว ไม่ทำร้ายผิวกายและขนสักเส้นบนร่าง

แต่เนื่องจากการโจมตีโถมเข้ามาอย่างหนาแน่น เมื่อควบรวมแรงโจมตีทั้งหมด ก็นับว่าไม่ด้อยไปกว่าผู้บ่มเพาะขอบเขตแกนทองคำทีเดียว พริบตาเดียว เฉินซีก็ต้องตกตะลึงจนอวัยวะภายในสะเทือน ก่อนจะหลบการโจมตีจากผลึกน้ำแข็งไม่หยุด สถานการณ์พลันตึงเครียดขึ้นมา

‘ฝ่ามือมหาดารา!’ เฉินซีไม่ลังเล โคจรอักขระจ้าววิญญาณอัคคีที่สาม ฝ่ามือมหาดารามาพร้อมกับเปลวเพลิงเดือดพุ่งไปในอากาศ อำนาจไร้ที่สิ้นสุดสกัดค้างคาวผลึกเหมันต์ที่กำลังกระโจนเข้ามาให้ลังเลได้ เขาฉวยจังหวะนั้นปรับใช้ท่าฝ่ามือมหาดาราอีกครั้ง เปลวเพลิงดั่งธารน้ำไหลพลันพวยพุ่ง มาพร้อมกับเต๋ารู้แจ้งขั้นสูงสุดที่ทำให้วารีทั้งหลายในใต้หล้ายอมสยบ