บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2054

บทที่ 2054 ของที่ริบมาได้

………………..

บทที่ 2054 ของที่ริบมาได้

ภายในห้องโถงอันกว้างขวาง ราชามดเกราะทองยืนอย่างภาคภูมิใจเหนือขั้นบันไดหิน ดวงตาที่เยือกเย็นของมันก็มองลงมาที่เฉินซีและหมิงจากระยะไกล ในขณะที่มันเปล่งกลิ่นอายที่เย่อหยิ่งและสง่างามออกมา

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นโถงหลักของรังมดเกราะม่วง และพวกเขาต้องสังหารราชามดเกราะทองเสียก่อน เมื่อนั้นจึงสามารถครอบครองสมบัติทั้งหมดที่มดเกราะม่วงรวบรวมในตลอดหลายปีที่ผ่านมา

โดยธรรมชาติแล้ว เฉินซีและหมิงจะไม่ยอมละทิ้งโอกาสดังกล่าว และไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าราชามดเกราะทองจะมีพลังฝีมือที่เทียบได้กับเซียนสวรรค์ก็ตาม

หากพวกเขาจะอยู่ในโลกภายนอก เพียงแค่คิดก็สามารถบดขยี้ราชามดเกราะทองได้อย่างง่ายดาย

“หลังจากที่เราฆ่ามันแล้ว ข้าจะหลอมหอกที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นให้เจ้า” เฉินซีกล่าวอย่างสบาย ๆ ขณะที่สืบเท้าก้าวไปที่ห้องโถง

“หากเป็นเช่นนั้นข้าคงต้องขอบคุณล่วงหน้า” หมิงพยักหน้าและเดินเคียงข้างเฉินซี

ณ จุดนี้พวกเขาจะเพิกเฉยต่อราชามดเกราะทองอย่างสมบูรณ์ ท่าทางดูสงบและสุขุมยิ่งขึ้น น่าแปลกที่ราชามดเกราะทองไม่ได้ทำการโจมตีใด ๆ

ดวงตาของมันเต็มไปด้วยแสงเรืองรองอันงดงาม ทำเพียงเฝ้ามองอย่างเย็นชาตั้งแต่ทั้งสองก้าวเข้ามา ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่ามันกำลังคิดสิ่งใดอยู่

สิ่งมีชีวิตเช่นราชามดเกราะทองมีสติปัญญาที่น่าตกใจ ดังนั้นเฉินซีจึงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อพฤติกรรมของมันผิดแปลกเช่นนี้

ทันใดนั้น จู่ ๆ ราชามดก็อ้าปาก เสียงของมันแหลมและแหบแห้งราวกับโลหะสองชิ้นเสียดสีกัน ฟังดูคลุมเครือและแปลกประหลาดอย่างสุดจะพรรณนา

เฉินซีงงงวย “เจ้าเข้าใจหรือไม่?”

หมิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และกล่าวด้วยความไม่มั่นใจเล็กน้อย “ดูเหมือนว่ามันจะบอกว่ามันแยกแยะได้ว่าเราเป็นคนนอกที่ไม่ได้อยู่ในโลกนี้”

หัวใจของเฉินซีสั่นไหว และรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย

ขณะเดียวกัน ราชามดก็กล่าวอีกครั้งด้วยเสียงที่คลุมเครือและแปลกประหลาดออกมา ดวงตาของมันเปล่งประกายเจิดจ้ายิ่งขึ้น

คราวนี้ไม่ต้องให้เฉินซีถามอีก หมิงรีบกล่าว “มันบอกว่า ถ้าเรายอมสยบ และรับมันเป็นเจ้านาย มันจะปล่อยเราไป มิฉะนั้น….”

คิ้วของเฉินซีเลิกขึ้น “มิฉะนั้นมันจะฆ่าเราเหรอ?”

หมิงพยักหน้า

“ฮ่า ฮ่า! ช่างมั่นใจในตัวเองเหลือเกิน” เฉินซีหัวเราะอย่างเย็นชา

เฉินซีเงื้อกระบี่อินทนิลโรยขึ้น แล้วชี้ไปที่ราชามดจากระยะไกล

แน่นอนว่านี่เป็นวิธีการที่ตรงที่สุดในการประกาศสงครามกับราชามด

เหตุนี้ดูเหมือนจะทำให้ราชามดโกรธเกรี้ยว และทันใดนั้น ก็มีเสียงหอนดังก้องกังวาน แสงสีม่วงสาดส่องออกมาจากทั่วทั้งตัวของมัน ยิ่งไปกว่านั้น จิตสังหารพุ่งทะยาน ส่งผลให้พื้นที่อันกว้างนี้ตกสู่ความสับสนอลหม่าน

“มันบอกว่า… เรารนหาที่ตาย!” ดูเหมือนหมิงจะเข้าใจเจตนาของราชามดแล้ว ความโกรธจึงปรากฏขึ้นบนใบหน้างดงามและเย็นชาของนาง

ฟึ่บ!

เฉินซีไม่สนใจที่จะฟังต่อ ชายหนุ่มกระโจนออกไปดุจสายฟ้าฟาด ในขณะที่กำกระบี่อินทนิลโรยไว้ในมือแนบแน่น และพุ่งเข้าใส่ราชามดอย่างดุเดือด

โครม!

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ราชามดก็โจมตีอย่างรุนแรงเช่นกัน ขาหน้าของมันเหมือนกับศาสตราที่ไร้คู่เปรียบสร้างจากทองคำ ฉีกอวกาศออกจากกัน เข้าปะทะกับเฉินซีอย่างดุเดือด

ชั่วขณะหนึ่ง ห้องโถงพลันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง กำแพงพังทลาย พื้นดินแตกออกจากกัน คลื่นกระแทกอันน่าสะพรึงกลัวจากการสู้รบกวาดออกไป จนดูเหมือนจะทำลายสถานที่แห่งนี้ให้สิ้นซาก

เฉินซีตวาดดังลั่น “หมิง เราต้องกำจัดมันโดยเร็วที่สุด ยิ่งนานเท่าใด เราก็จะยิ่งเสียเปรียบมากขึ้นเท่านั้น!”

ฟึ่บ!

ทันทีที่สิ้นเสียงเฉินซี หมิงก็ไม่รอช้า นางทะยานเข้ามาอย่างรวดเร็ว ในขณะที่สร้างผนึกเหนือฝ่ามือ มันควบแน่นเป็นแสงสีเขียวอ่อนเรืองรอง ประสานการโจมตีร่วมกับเฉินซี

โฮก!

ราชามดคำรามลั่น พร้อมกับปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ออกมา ขาหน้าของมันเหมือนกับดาบที่สามารถสะบั้นสวรรค์เพียงการโบกแค่ครั้งเดียว และพลังที่เปิดเผยนั้นทำให้เฉินซีตระหนักว่ายากที่จะเข้าใกล้ราชามด

ทว่าเฉินซีสังเกตเห็นว่า วิธีการต่อสู้ของสัตว์ร้ายตัวนี้ไร้ชั้นเชิงอย่างยิ่ง และแทบไม่มีความรู้เกี่ยวกับเคล็ดวิชาต่อสู้ใด ๆ เลย มันเพียงอาศัยกำลังอันดุร้ายเพื่อต่อสู้เท่านั้น

เฉินซีรู้สึกสับสนกับสิ่งนี้ “หรือว่าแนวทางการบ่มเพาะในโลกสาบสูญไม่ได้ก่อตัวเป็นมรดกที่สมบูรณ์?”

โครม!

ในขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ การเคลื่อนไหวของเฉินซีไม่ได้ช้าลงแต่อย่างใด แม้เขาจะไม่สามารถปลดปล่อยพลังของเต๋าแห่งกระบี่ออกมาได้ แต่เคล็ดวิชาที่เขามีนั้นก็สามารถเผยให้เห็นพลังทำลายล้างที่น่าตกใจอย่างยิ่งเมื่อรวมกับปราณสาบสูญ

ราชามดก็ตระหนักเช่นกัน ดังนั้นมันจึงเริ่มกระวนกระวาย และส่งเสียงคำรามซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในขณะที่การโจมตียิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น

แต่ยิ่งทำเช่นนี้ ก็ยิ่งเผยให้เห็นช่องโหว่มากขึ้นเท่านั้น ทำให้เฉินซีสามารถต่อสู้กับมันได้ง่ายขึ้น

โครม

ไม่นานเฉินซีก็สบโอกาส กระบี่ของเขาเป็นเหมือนกระแสน้ำที่ฟันลงบนข้อต่อบนหลังของราชามด ส่งผลให้เกิดรอยร้าวขึ้น ทำให้เลือดพุ่งทะลักออกมา

ในทางกลับกัน ร่างขนาดมหึมาของราชามดก็ถูกซัดจนกระเด็นกระแทกเข้ากับกำแพงหินจนเกิดเป็นรู

ฟึ่บ!

หมิงคว้าโอกาสนี้ทะยานเข้ามา นางควบแน่นผนึกโบราณ ที่เรืองประกายลุกโชน แล้วกระแทกใส่ศีรษะของราชามดอย่างแรง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน