บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2063

บทที่ 2063 เผยแพร่เคล็ดวิชาไปทั่วโลก

………………..

บทที่ 2063 เผยแพร่เคล็ดวิชาไปทั่วโลก

นกสีเขียวมรกตคือสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกว่าวิหคสายฟ้าจากโลกต้นกำเนิด ความเร็วการบินของมันรวดเร็วยิ่งกว่าสายฟ้า แม้เก่งกาจเรื่องการส่งข้อความ แต่พลังต่อสู้กลับไม่เด่นเท่าไหร่นัก

เมื่อได้ยินข้อเสนอของเฉินซี นกสีเขียวมรกตก็ตัวแข็งทื่อ เคล็ดวิชาบ่มเพาะที่จะทำให้ได้ผลลัพธ์เป็นเท่าตัวจากการพยายามเพียงครึ่งเดียวหรือ? มันหมายความว่าอย่างไร?

นับตั้งแต่วันที่ถือกำเนิด มันก็ไม่เคยได้ยินสิ่งนั้นมาก่อน เคล็ดวิชาบ่มเพาะเช่นนั้นสามารถสอนสั่งกันได้ด้วยหรือ?

“นี่มัน…”

เจ้านกลังเลสักพักก่อนจะเอ่ยคำ “นายท่าน ข้าเป็นพวกโง่เขลา ท่านช่วยอธิบายอย่างละเอียดได้หรือไม่?”

เฉินซีเอ่ยเสียงราบเรียบ “เจ้าไม่ต้องคิดให้มากความ ข้าเพียงถามว่าเจ้าเห็นด้วยหรือไม่ นี่คือโอกาสที่สามารถเปลี่ยนโชคชะตาของเจ้าได้”

เจ้านกคิดว่าเฉินซีกำลังข่มขู่ มันกัดฟันแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกราวกับกำลังแบกรับความอัปยศอดสู “ข้าจะไม่กล้าตอบรับความใจดีของท่านได้อย่างไร?”

หลังจากกล่าวเช่นนั้น มันรู้สึกเศร้าโศกและสูญเสียจนยากจะอธิบายราวกับเห็นกรงที่กำลังจะทำการกักขังโดยไร้ซึ่งอิสรภาพ…

เฉินซีไม่คาดคิดว่าข้อเสนอของตนจะทำให้นกสีเขียวมรกตเกิดความคิดแปลกประหลาดมากขนาดนี้

เมื่อเห็นมันตอบตกลง เขาเปลี่ยนเคล็ดวิชาสรรค์สร้างต้นกำเนิดขอบเขตแปรผีเสื้อซึ่งเป็นระดับหนึ่งให้กลายเป็นความคิดก่อนจะทำการส่งต่อให้อีกฝ่าย

ผ่านไปสักพัก เจ้านกคล้ายกับถูกสายฟ้าฟาดจนกรีดร้องออกมาอยู่เนิ่นนาน “มีเคล็ดวิชาบ่มเพาะแบบนี้จริงหรือ? สุดยอดไปเลย!”

มันอดใจรอที่จะสัมผัสไม่ไหวก่อนจะถูกสิ่งนั้นดึงดูดและหมกมุ่นอย่างรวดเร็ว

“เจ้าไม่สงสัยหรือว่าเหตุใดข้าถึงทำแบบนี้?” เฉินซีอดไม่ได้ที่จะถามหมิงผู้อยู่ข้างกายโดยไม่พูดจา

“เจ้าคงมีเป้าหมายบางอย่างใช่หรือไม่?” หมิงถามกลับ

เฉินซียิ้มขณะลอบชื่นชมหมิงที่มีสายตาเฉียบแหลม เขาพยายามใช้อุบายบางอย่างจริง หากสำเร็จก็จะสามารถเปลี่ยนสถานการณ์ในตอนนี้ได้

“ว้าว ว้าว วิเศษมาก พูดไม่ออกเลย!”

ผ่านไปพักใหญ่ นกสีเขียวมรกตแผดเสียงกรีดร้องประหนึ่งเสียงร้องไห้ก็ไม่ใช่เสียงหัวเราะก็ไม่เชิง เห็นได้ชัดว่าเคล็ดวิชาสรรค์สร้างต้นกำเนิดสร้างความตกตะลึงและผลกระทบมากเกินไป

เมื่อเห็นเช่นนี้ เฉินซีทราบว่าถึงเวลาแล้วก่อนจะเอ่ยคำตามตรง “ฟังนะ สิ่งเดียวที่ข้าจะขอจากเจ้าก็คือ… เผยแพร่เคล็ดวิชาการบ่มเพาะนี้เพื่อให้สิ่งมีชีวิตทั้งหลายสามารถทำการฝึกฝนได้!”

เจ้านกตกตะลึงอีกครั้ง ผ่านไปสักพัก มันถึงกับมองเฉินซีด้วยความนับถือ “นายท่าน ท่านอยากเผยแพร่เคล็ดวิชาลับนี้งั้นหรือ?”

เฉินซีพยักหน้า

เจ้านกพลันกรีดร้องออกมา “สุดยอดไปเลย สุดยอดไปเลย การกระทำของนายท่านจะกลายเป็นพรให้แก่โลก สิ่งมีชีวิตในโลกต้นกำเนิดจะจดจำความยิ่งใหญ่ของท่านตลอดไป!”

การได้รับคำชื่นชมเช่นนี้จากนกดังกล่าว แม้แต่เฉินซีก็ยังรู้สึกหนักใจเล็กน้อยก่อนจะไอแห้ง “ข้าแค่พยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยสหายจากโลกต้นกำเนิดในการทำบางอย่างเท่านั้น”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ นกถึงกับหลั่งน้ำตาแล้วร่ำไห้ออกมา “นายท่านถ่อมตัวเกินไปแล้ว…”

เฉินซีไม่อาจทนไหวอีกต่อไปก่อนจะขัดขึ้น “พอได้แล้ว! ตอนนี้หน้าที่ของเจ้าคือเผยแพร่เคล็ดวิชานี้ออกไป แล้วก็หลังจากเสร็จสิ้นหน้าที่นี้แล้ว ข้าจะสอนเคล็ดวิชาการบ่มเพาะระดับสองให้”

ดวงตาของนกสีเขียวมรกตพลันทอประกายขณะเอ่ยด้วยความตื่นเต้น “ยังมีเคล็ดวิชาที่ลึกล้ำกว่านี้อีกหรือ? นายท่านไม่ต้องห่วง ข้าจะรวบรวมสหายทั้งหลายเพื่อช่วยในการเผยแพร่เคล็ดวิชาการบ่มเพาะให้ ข้าจะต้องทำให้ชื่อเสียงของท่านขจรไกลไปทั่วโลกต้นกำเนิดอย่างแน่นอน!”

ขณะเอ่ยคำ มันก็อดใจรอไม่ไหวอีกต่อไปก่อนจะกลายเป็นแสงวาบไหวของสายฟ้าสีน้ำเงินเพื่อกำลังจะลงมือ

“ช้าก่อน” เฉินซีหยุดมันไว้ “เจ้าชื่ออะไร?”

“นายท่าน เรียกข้าว่าเสี่ยวชุ่ยก็พอ” นกสีเขียวมรกตตอบโดยไม่หันหลังกลับ จากนั้นจึงเคลื่อนผ่านมิติแล้วหายไป

เสี่ยวชุ่ยหรือ?

เฉินซีตกตะลึง ชื่อนี้… ช่างเหมาะสมเสียจริง!

…

“ทีนี้เจ้าช่วยบอกเหตุผลมาได้หรือยัง?” หลังจากเสี่ยวชุ่ยไปแล้ว หมิงก็ถามอย่างอดไม่ได้

“ไม่ต้องห่วง ใช้เวลาไม่นานเดี๋ยวเจ้าก็เข้าใจเอง แน่นอนว่าถ้าเรื่องนี้ล้มเหลว พูดไปก็ไร้ความหมาย” เฉินซีเผยรอยยิ้มลึกลับ

เมื่อเห็นเช่นนี้ หมิงอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเขาแล้วเอ่ยคำ “เช่นนั้นข้าขอดูหน่อยแล้วกัน”

เฉินซีพูดไม่ออกขณะเริ่มหันมาเก็บกวาดเต่าปลาหลากสี เขาตั้งใจจะใช้โอกาสนี้เพื่อขัดเกลาหอกเหมาะมือให้กับหมิง

…

นี่คือบริเวณที่เผ่าวิหคสายฟ้าอาศัยอยู่ จำนวนของพวกมันมีมากกว่าหนึ่งหมื่นตัว อีกทั้งมันยังถูกเรียกว่า ‘ค่ายรักษาการณ์’ ของแคว้นโหมวหลัว

เหตุผลนั้นง่ายมาก พรสวรรค์ของวิหคสายฟ้าทำให้เหมาะแก่การเป็น ‘รักษาการณ์’ มากที่สุด ไม่ว่าจะรายงานหรือสอดแนมศัตรู พวกมันมีความสามารถมากพอที่จะรับหน้าที่นั้น

“หัวหน้าเผ่าอาปา เสี่ยวชุ่ยผู้นี้มีโอกาสมามอบให้ ท่านเป็นผู้ตัดสินใจเลือกเองได้ นี่คือโอกาสที่สามารถเปลี่ยนโชคชะตาของพวกเราเผ่าวิหคสายฟ้าได้!”

นี่คือต้นไม้โบราณที่มีลำต้นหนามากกว่าหนึ่งร้อยจั้ง ภายในต้นไม้ถูกขุดออกมาจนกลายเป็นโพรงขนาดใหญ่

มันคือดินแดนบรรพชนของเผ่าวิหคสายฟ้าที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน