บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2154

บทที่ 2154 ขบวนทัพเกรียงไกร

………………..

บทที่ 2154 ขบวนทัพเกรียงไกร

เหมือนเช่นเหล่าผู้พิทักษ์วิถี ผู้รุกรานเต๋ามีหลายเผ่าหลากตระกูล และแต่ละฝ่ายมีมหาเทพเต๋าอย่างน้อยหนึ่งตัวตน

สิ่งนี้หมายความว่า ทั่วทั้งแหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋านี้มีมหาเทพเต๋าอยู่ไม่น้อยเลย และไม่ขาดยอดฝีมือร้ายกาจอันหาแตกต่างจากซากกระดูกบรรพกาลเดินได้

ด้วยเหตุนี้ เฉินซีจึงไม่มีทางเข้าใกล้เขตหวงห้าม ณ ส่วนลึกสุดของแหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋าได้อย่างราบรื่น

กลับกัน มันย่อมเป็นเส้นทางอันเปี่ยมล้นจิตสังหาร!

…

เฉินซีก้าวเดินตามคำนึง สีหน้าเยือกเย็นเฉยชา ดูประหนึ่งเพิกเฉยต่อสรรพสิ่งในโลกหล้ามาแต่ต้น

เขาทำเพียงเดินตัดผ่านบ้านของผู้รุกรานเต๋าราวเดินเล่นหลังบ้านตน ดูสำรวมเยือกเย็นยิ่ง

แต่ห้วงจิตสำนึกของเฉินซีมิได้สงบเช่นภาพลักษณ์

ซ่า!

ธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาอันเชี่ยวกรากไหลจากอดีตสู่อนาคต เมินเฉยต่อพันธนาการแห่งมิติเวลา สะท้อนชัดขึ้นในห้วงจิตสำนึกของเฉินซี

เขาสามารถทอดมองสู่ลักษณ์แท้ของธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาได้นับแต่ก่อนมาถึงแหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋า และเขาก็จับตามองภาพนั้นมาตลอดอย่างต่อเนื่อง

แต่ยามนั้น เขากลับเหมือนได้พบภาพวาดเคลื่อนไหวได้ คลับคล้ายเหมือนเห็นมันขยับ แต่กลับไม่อาจรับรู้เสียง สี คุณภาพ และปราณจากมัน

แต่หลังจากมาถึงแหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋า สังหารเยียนเจินและฉีหยา ดูดซับพลังแห่งลิขิตมหาศาลจากมหาเทพเต๋าทั้งสองผ่านกระบี่เต๋าวิบัติ ภาพของธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาก็แปรเปลี่ยนไป

เสียงวารีหลากซู่ซ่า เกลียวคลื่นส่งเสียงเลื่อนลั่นเช่นอัสนี คลื่นกระเพื่อมอันปรากฏชัด กระทั่งปราณลิขิตจากมันยังเผยชัดเจนจากภาพที่เห็น!

ทั้งหมดนี้ทำให้เฉินซีสงสัยว่าตนถอดวิญญาณไปสู่ธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาแล้วหรือไม่ เพราะมันรู้สึกเหมือนเขาจมวิญญาณลงไปในนั้นจริง!

ทั้งความแข็งแกร่ง ปราณ เสียง การเปลี่ยนแปลง… ทุกสิ่งเผยชัดในห้วงจิตสำนึก ดุจปาฏิหาริย์อันเกินอธิบายโดยแท้จริง

หากพวกเขาเพียงได้เหลือบสายตาเห็นเค้าลักษณ์จริงของธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาสักเสี้ยว มหาเทพเต๋าคนอื่น ๆ คงดีใจเนื้อเต้นกันเหมือนได้โอกาสยิ่งใหญ่แล้ว

เหมือนเช่นวาทะอันภาคภูมิก่อนหน้านี้ของชื่อชิงอิงที่ได้เห็นภาพเกลียวคลื่นซัดสาดยามบรรลุขอบเขตมหาเทพเต๋า นอกจากนั้น เพราะเขาทราบเสี้ยวหนึ่งของปริศนาแท้จริงบนธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตานี้เอง จึงสามารถครอบครองอาณาเขตยอดเทวาอันถือได้ว่าชั้นยอด นครผลาญโลหิตได้

ขณะนั้น ชื่อชิงอิงทะนงถือตน อวดตัวเหนือโลกหล้า รู้สึกสูงส่งกว่าผู้ใด คิดว่ากระทั่งผู้อาวุโสในเผ่าผู้รุกรานเต๋ายังมิกล้าเสียมารยาทกับตน

หากชื่อชิงอิงรู้ว่าเฉินซีสามารถจ้องมองธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาอันสมบูรณ์ได้แม้จะยังอยู่ในขอบเขตจ้าวเอกภพเก้าดารา ทราบกระทั่งว่าธารนทีนี้มีที่มาแต่ใด เสียง สี ปราณ อำนาจ และด้านอื่น ๆ เป็นเช่นไร คงต้องเดาแล้วว่าจะรู้สึกเช่นไร

บางทีคงไม่ถึงกับปลิดชีวิตตนด้วยอับอาย แต่คงไม่อาจเชิดหน้าชูตายามเผชิญเฉินซีได้อีกแน่!

ธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตา!

มันเกี่ยวเนื่องกับอำนาจมหาเต๋าลิขิต ดังนั้นจึงคาดคิดได้ว่าอาณาเขตยอดเทวาของเฉินซียามพัฒนาสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋าจะน่าสะพรึงได้เพียงไร

…

ทันใดนั้น เฉินซีก็หยุดเคลื่อนไหว ทอดสายตามองไปไกล

นั่นคืออาณาเขตยอดเทวา พนากระบี่ครามล้ำ!

ขณะเดียวกัน หนึ่งทะเลทรายกว้างไกลก็แผ่มาจากสุดตาด้วยฝีมือเก้าตะวันแผดผลาญเหนือฟ้า เรืองรองด้วยเพลิงศักดิ์สิทธิ์สีทอง

อาณาเขตยอดเทวา คลื่นสมุทรอัคคี!

เท่านั้นยังไม่จบ หลังจากอาณาเขตยอดเทวาทั้งสองปรากฏขึ้น อาณาเขตยอดเทวาอีกมากมายก็ผุดพรายทุกทิศรอบกายเฉินซี รวมถึงเหนือศีรษะและใต้สองเท้า!

มีทั้งมหาสมุทรคลุมเวหา

ลำแสงศักดิ์สิทธิ์สาดส่องทอตัว

ขุนเขาตระหง่านทอดตัวสุดตา

…

เพียงพริบตาเดียว อาณาเขตยอดเทวาสิบแห่งอันแฝงฤทธาไร้ขอบเขตก็ปรากฏขึ้นทั่วทิศ

พวกมันไม่ได้ขัดแย้งกันเอง แต่กลับประสานรวมกันเป็นหนึ่งโลกหล้าอันพิลึกทว่าเด่นตระการ ครอบตัวเฉินซีไว้ภายใน

เหตุเช่นนี้กล่าวได้ว่าชวนตะลึงเกินเปรียบปาน!

สิบมหาเทพเต๋าประสานโจมตี ใช้อาณาเขตยอดเทวาของตนประสานกันเป็นหนึ่งโลกหล้า ประหนึ่งปาฏิหาริย์ยิ่งใหญ่เหลือคณนา

แต่ยิ่งโอ่อ่าเจิดจรัส ก็ยิ่งน่าสะพรึงกลัวเช่นกัน!

ผู้ลงมือคือมหาเทพเต๋ามือฉมังสิบตัวตนจากฝ่ายผู้รุกรานเต๋าประสานโจมตี จะกล่าวว่าอำนาจของพวกเขาธรรมดาได้อย่างไร?

ชื่อชิงอิงไม่กล้าคิดต่อ

ยิ่งกว่านั้น เมื่อเขาพบว่ามหาเทพเต๋าสิบคนมุ่งหน้าผนึกกำลังสังหารเฉินซีมิให้เข้าใกล้เขตหวงห้าม ณ ส่วนลึกสุดของแหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋า ชื่อชิงอิงเกือบหลุดปากร้องอุทานอย่างลืมตัว

เพราะนั่นคือมหาเทพเต๋าอาวุโสสิบคนเชียวนะ!

อย่าว่าแต่ผู้ช่วงชิงขอบเขตจ้าวเอกภพเก้าดาราอย่างเฉินซีเลย กำลังเช่นนี้อาจไม่ด้อยไปกว่าสิบสามข้ารับใช้เต๋าผู้ใดเลยก็เป็นได้!

เมื่อเขาทราบเรื่องนี้ ชื่อชิงอิงก็ยิ่งรู้สึกโชคดีที่ตนไม่ได้สู้กับเฉินซี แม้ยามนั้นจะรู้สึกอับอายเดือดดาลนัก แต่ก็ยังดีกว่าถูกเฉินซีฆ่ามิใช่หรือ?

น่าเสียดาย หากเจ้าเด็กนั่นฟังข้าสักนิด เขาคงไม่ลำบากเช่นนี้ อาจกระทั่งมีโอกาสรอดด้วยซ้ำไป ชื่อชิงอิงพึมพำในใจ

มีเพียงผู้ทราบว่าเฉินซีเย้ยสวรรค์เช่นไรเท่านั้นจึงตระหนัก ว่าการฆ่าตัวตนเช่นเขาไปน่าเสียดายเพียงไหน

น่าเสียดายที่ในฐานะทายาทศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ เป็นไปไม่ได้เลยสำหรับชื่อชิงอิงที่จะทำเพียงมองเฉินซีมีชีวิตต่อไป ไม่ว่าจะนับถือเฉินซีเพียงไรก็ตาม

เพราะถึงอย่างไร นอกจากเป็นศัตรูร่วมของพวกเขาทุกเผ่าพันธุ์แล้ว เฉินซียังเป็นกุญแจคืนชีพปฐมบรรพชนของพวกเขาด้วย!

เหตุผลนั้นเพียงพอพิพากษ์ประหารเฉินซีแล้ว!

…

“ไม่คาดคิดเลยว่าเจ้าเด็กนั่นจะท้าทายสวรรค์เพียงนี้ กระทั่งมหาเทพเต๋ายังมิใช่คู่ต่อกร หากปล่อยให้พัฒนาต่อ มิใช่เขาจะไร้เทียมทานเลยหรือ?” ณ ค่ายที่มั่นค้อนมหันตานอกแหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋า มหาเทพเต๋ากาลวัฏ ข้ารับใช้เต๋าลำดับสองทอดถอนใจ

ข้ารับใช้เต๋าอื่น ๆ ซึ่งรวมตัวกันที่นี่เริ่มรัวคำถามใส่เขาทันที

มหาเทพเต๋ากาลวัฏหาปกปิดสิ่งใดไม่ ทำเพียงบรรยายเรื่องที่เกิดก่อนหน้านี้ออกไปอย่างสังเขป และเมื่อเล่าจบ เขาก็อดเผยสีหน้าครุ่นคิดมิได้

ขณะเดียวกัน เมื่อพบว่าเฉินซีข้ามผ่านทุกอุปสรรคตรงหน้า กระทั่งกำจัดมหาเทพเต๋าอาวุโสไปสองคนนับแต่เข้าสู่แหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋า ข้ารับใช้เต๋าทั้งหลายก็สะท้านสะเทือนอย่างเห็นได้ชัด

ดังมหาเทพเต๋ากาลวัฏกล่าว อำนาจต่อสู้ของเฉินซียามเป็นเพียงจ้าวเอกภพเก้าดารายังเย้ยสวรรค์เพียงนี้ หากพัฒนาสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋า ไม่ไร้เทียมทานไปเลยหรือไร?

“ยังดีที่ผู้รุกรานเต๋าหาใช่ไก่อ่อนไม่ พวกเขาส่งมหาเทพเต๋ามาสิบคน เด็กนั่นไม่มีทางรอดได้แล้ว” มหาเทพเต๋าอาโลกะ ข้ารับใช้เต๋าลำดับสามกล่าวอย่างใจลอย “เมื่อกำจัดเจ้าเด็กนั่นได้ ปฐมบรรพชนของผู้รุกรานเต๋าก็จะลืมตาตื่น และนั่นแหละสิ่งที่เรารอคอย”

คนอื่น ๆ ล้วนพยักหน้ารับ สีหน้าปรากฏเค้าตื่นเต้น

“ทุกท่าน โอกาสของเราใกล้เข้ามาแล้ว เราต้องเตรียมตัวให้พร้อมเสียแต่ยามนี้ เพราะทันทีที่ปฐมบรรพชนของผู้รุกรานเต๋าปรากฏตัว จะเป็นยามที่เราลงมือ!” มหาเทพเต๋าอาโลกะเอ่ยเสียงเข้ม

“ช้าก่อน” ทันใดนั้น ร่างของมหาเทพเต๋ากาลวัฏพลันสะท้าน เหมือนเขาสังเกตเห็นบางสิ่ง ใบหน้าผอมซูบปรากฏเค้าตกตะลึง อดอุทานออกมามิได้ “นี่… เป็นไปได้เช่นไร?”

………………..